Samen winkelen, dolle pret, maar PAS OP!

Het was Kerstavond toen ik besloot dat het tijd was. Tijd om mijn goed-zittende Baby op een ritje Winkelwagen te trakteren.

Vol trots plantte ik hem voorin het Albert Heijn wagentje, en duwde hem voorzichtig door de magisch opengaande poortjes. Baby keek zijn ogen uit; een nieuwe wereld werd onthuld. Hij kon mama zien, en wat wellicht nog veel leuker was, hij zat DICHTER bij alle interessante spulletjes die hij uit de schappen kon grabbelen. De hoeken om was iets riskanter. Ik moest Baby goed vasthouden of hij zou omvallen in het nog grote zitje.

Maanden gingen voorbij. Ik genoot van hoeveel leuker en bovenal makkelijker het was om boodschappen te doen met Baby. Geen overladen buggy's en pijnlijk harde plastic mandjes hangend aan tere moederellebogen.

Maar dan. We liepen afgelopen weekend door de supermarkt in Center Parcs. Zo mooi en onverwachts was die winkel, dat ik graag langer was gebleven om meer onnodige troep te kopen.

Eenmaal bij de kassa, vertelde de kassajuffrouw vol geuren en kleuren over het ei-muis gerecht was ze zou maken voor pasen, en ik duwde nét mijn pinpas in het knopjesportaal toen het ineens gebeurde:

BAM! "Rhaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!"

Baby lag gillend plat op zijn neus op de vloer. Snel als een bruine beer die op zalm jaagt dook ik voorover en tilde Baby op. Gillen. Krijsen. Ik rende met Baby in mijn armen naar het babyschap en griste willekeurig een fles van de plank. Toen holde ik terug naar de kassa en vroeg mijn moeder om onze net gekochte fles Spa leeg te gieten in mijn nieuwe Difrax. Baby zoog alsof zijn leven ervan afhing. Hij leek niets te drinken. Oh God. Slecht teken.

Terwijl de kassajuffrouw troostcroissants haalde bekeek ik Baby nog eens goed. Hij was iets rustiger en zocht erg goed oogcontact met anderen.

Iets later bleek dat ik het platte plastic schijfje dat onder de nieuwe speen zat niet verwijderd had. Wist ik veel, ik has nog nooit een Difrax bezeten. Avent was mijn eigen merk.

Arme Baby.

Toch genoot hij even later van Spa en croissants, maar de schrik zat er - vooral bij oma- goed in (ik had hem iets vaker zien vallen, alleen nog nooit van zo'n hoogte).

Baby's zijn snel. Houd ze in de gaten.

Waarom hebben die verrekte rotkarretjes eigenlijk geen standaard veiligheidsriempjes! Er staat op: van kinderen van 9 tot 15 kilo. (Of vanaf 7). Is een riempje dan teveel gevraagd?