Snap
  • Baby

Over een lief babydrolletje

Deze blog gaat over babydrolletjes en zindelijkheidscommunicatie bij onze jongste zoon van vijf maanden.

Ok ik weet het. Maar deze gaat over een lief babydrolletje.

Bij de derde gaan we het anders doen. En al hoewel het bij onze eerste twee heel soepeltjes ging knaagt er bij mij wat. Wat dan. Het gebruik van luiers, een heleboel. 

Dat kan dus anders. Nee geen wasbare luiers, want te veel werk naast alle (sport) kleding, maar zindelijkheidscommunicatie.

Onze baby van vijf maanden gaat op het potje en het gaat boven verwachting goed. Hoe kan het ook anders. Ze gebruiken echt niet in de hele wereld luiers, zegt de antropologe in mij.

En nu we met bijvoeding zijn begonnen en het echte drolletjes worden vraag ik mij af hoe het zal voelen om in een luier te poepen. Ik kijk naar mijn zoontje op het potje. Hard bezig met een mega babydrol. Hij probeert zich op te richten want de drol blijft plakken aan zijn billen. Ik help hem iets overeind en hij kijkt mij dankbaar aan. Verlost van de drol.

Later op de dag heb ik hierover lol met mijn dochter van twaalf. Je zou maar zo'n plakdrol tussen je billen hebben die geen kant op kan.