Operatie één lipsluiting

Daar is de brief, Lev zijn eerste operatie is een feit.  26 april 2018, Lev was toen 3,5 maand oud.

Als eerste bel ik mijn man, Jar we hebben een datum. We moeten vrij vragen! Ga jij mee met de operatie? Hoe moeten we afstand regelen? Kan Desmond mee? Hij kalmeert me, maar in mijn hoofd blijft alles doorgaan met vragen.

Dagen verstrijken, de dag van de operatie komt steeds dichterbij. Oow wat ga ik dat smoeltje missen, die geweldige lach, die prachtige kieren en geweldige the joker smile als hij rodebietjes at. Als tip van het schisisteam kregen wij mee om een fotoshoot te doen, dat hebben we gedaan.

De dag is aangebroken, om 6 uur gaat de wekker. Lev mag zijn laatste voeding hebben. Oow god wat heb ik gehuild, wat ging ik toch alles missen aan zijn mooie gezichtje. Voor ons ben je perfect zoals je bent. Gelukkig heeft hij er nog geen idee van wat er gaat gebeuren. 7 uur nemen we de boot naar het vaste land want we moeten om 9 uur in het VU in Amsterdam zijn. Ondertussen nog bellen of we toch kunnen blijven logeren in het Ronald Mcdonald-huis. Dit kon gelukkig last 1 valt van me schouders. Daar aangekomen, gaan Jarco (mijn man) & Lev door naar het ziekenhuis. Desmond & ik regelen de dingen in het Ronald Mcdonald-huis. Daarna gaan ook wij meteen door naar het ziekenhuis. Daar lag Levje onschuldig in zijn ziekenhuis bedje, te wachten op de operatie. In plaats dat meneer half 10 werd opgehaald, kwam er een zuster ja sorry het loopt uit. Daar zitten we met een baby die honger heeft en al 100 rondjes hebben gelopen. Daar kwamen nog een keer 100 bij. Daar kwam het verlossend antwoord half 11 mag Lev naar de operatie kamer. Jarco gaat met Lev mee, Omdat ik dat echt niet aan kan.

Desmond & ik duiken speelstad in, en wachten daar op Jarco. De uren vliegen voorbij en Lev ligt daar helemaal alleen op een operatie tafel, mijn kleine baby. En we horen maar niks. Om 5 uur gaan Desmond & ik terug naar Ronald Mcdonald-huis. Om half 6 belt Jarco hij mag naar Lev, alles is goed gegaan. Het duurde wat langer, omdat ze Lev zijn lipspier konden behouden! YES! positief bericht.

De berichten die ik kreeg uit de uitslaapkamer was ik minder blij mee. Lev had erg veel pijn en huilde veel, maar moest gaan drinken. Maar dat wilde hij logischerwijs niet. Ik heb Desmond op bed gelegd, en een hele lieve vrijwilliger van het Ronald Mcdonald-huis wilde oppassen zodat ik naar mijn man & baby kon gaan.

Ik mocht ook naar de uitslaapkamer, daar lag mijn kleine baby. Ik heb zo hard gehuild, mocht mijn baby vast houden en hij werd meteen rustiger. Lieve Lev sorry dat je dit nu al moest ondergaan .

Eerste nacht was een drama volgens Jar, overdag deed ik de zorg voor Lev zodat Jarco zijn gedachten kon verzetten met Desmond. Eerste dagen waren verschrikkelijk, zijn hele gezichtje zette op. Zijn lipje werd dikker. Ik was hier dus totaal niet op voorbereid... maar na controles was er niks aan de hand, fles geven ging nog steeds niet. Meneer weigerde na 3 dagen nog steeds de fles, de logopediste wist het ook niet zo goed. Lev moest aan het infuus blijven en we mochten dus ook niet naar huis. Dag 4 brak aan nog steeds geen drinken.

Dag 5 het is Koningsdag, en we mogen naar huis. Lev drinkt nog steeds weinig tot niks. Maar we mogen gaan in de hoop dat het thuis beter gaat. Mocht dat niet lukken moeten we terugkomen.

Daar staan we dan voor de boot met een huilende baby in de auto die honger heeft. En natuurlijk op het moment dat de kassa 10 minuten sluit omdat er wisseling van de dienst is. Ik kijk Jar aan en zeg, we moeten Lev voeden. Dit gaat drama worden maar we moeten rustig blijven. We hadden heet water meegenomen in een geïsoleerde baby fles-houder dus het was nog goed warm. Fles gemaakt, en daarna lag Lev voor het eerst rustig in mijn armen. Mij aan kijkend van mama ik vertrouw jou in onze eigen omgeving. En deed zijn mondje open en accepteerde de fles zonder te huilen of weg te duwen. En dronk in één keer 180cc leeg. Daar zaten wij, huilend van blijdschap dat Lev dronk. En dat het de juiste keuze was geweest om naar huis te gaan.