Snap
  • Baby
  • Voeding
  • Gezond

Onzekerheid en onderzoeken

Onze Saar is helaas opgenomen op de neonatologie afdeling. Wat is er toch met ons lieve mopje.

Het is woensdag ochtend erg vroeg als we wakker worden. Ik bel voor de zuster om naar de wc te gaan en natuurlijk meteen te vragen hoe het met Saar gaat.

Saar haar nacht was redelijk, niet veel gedronken en wel gespuugd. De lieve dame met de ontbijtwagen komt langs. Een prachtig versierde kamer vol van liefde om te geven. Ze kijkt me aan en ik breek al. Ja, ons lieve poppetje ligt boven. We eten snel wat en gaan naar boven.

We hebben een hele lieve zuster en volgens haar ligt Saar echt morgen wel weer bij ons….

Op de dag komt er wat visite voor de afleiding. In de avond treffen we het niet met de zuster. We worden op alles afgesnauwd. We willen Saar terug leggen na de voeding zodat ze minder kans heeft om te spugen. De zuster komt met de opmerking of ik me wel bedenk dat mijn lieve schat ook liefde nodig heeft. Hallo, wat denk je zelf. Van mijn roze wolk was al niets over maar nu word die met een paar woorden verpletterd. Ik wil niets liever dan mijn kleine schat de hele dag knuffelen maar moet nu doen wat goed voor haar is.

Terug op mijn afdeling komt net mijn zuster mijn bloeddruk meten. Niet echt een goed moment… ze belt wel meteen naar boven en de zuster van Saar krijgt een aardige preek. Ook word de kinderarts thuis gebeld want Saar spuugt nog steeds en dan zouden er verdere onderzoeken gedaan worden. Wij zetten door en uiteindelijk worden er die nacht nog meerdere onderzoeken gedaan. Ook krijgt ze een sonde zodat als ze niet drinkt we via de sonde voeding kunnen geven.

Uiteindelijk komt vrijdag, wat er nu precies met Saar is hebben we nog steeds niet ontdekt. Ze drinkt gelukkig wel beter en spuugt minder.

Vrijdag, de dag dat ik naar huis moet…

We geven Saar in de ochtend nog haar fles en stappen dan in de auto. Mijn hart word verscheurd.

Dit klopt gewoon niet. We moeten als gezin naar huis. Mijn man achter het stuur en ik trots met Saar achterin de auto. Maar ik zit voorin. En de maxi cosi akelig leeg.

Gelukkig komt al snel de maandag en krijgen wij het goede nieuws dat Saar mee naar huis mag.

We rijden op tijd naar het ziekenhuis dit keer om terug te rijden met Saar achterin.

Ons avontuur thuis kan gaan beginnen!

5 jaar geleden

??

7 jaar geleden

Jammer dat de zuster het helemaal verkeerd zag terwijl je zelf net aan je kleine meid dacht. Hopelijk ging thuis alles goed met Saar.