Snap
  • Baby
  • pasgeboren

onze zoon, mijn dochters broertje

22-12-2018 jij Daan, onze trots werd geboren. Je lag dwars, in een stuit en weer dwars.. alles behalve goed. daarom vroeg ik om een inleiding, want een stuitbevalling leek me toch wel spannend. Net voor de inleiding werd je nog uitwendig gedraaid. De bevalling verliep verder prima. Ik was een trotse moeder van 2 en samen met jou papa heb ik heerlijk genoten van ons drietjes. Thuis mochtmijn complete gezinnetje samen zaten we op bed. Je lieve zus (bijna 2 toen) zei vaak: Daan toe! We waren een gelukkig gezin en je papa en mama waren apetrots. Alles leek goed te gaan. Je had een wat benauwde ademhaling, maar daar heb ik vaker naar laten luisteren door doctoren en het CB, maar er leek niks aan de hand. Ik ontdekte een liesbreuk bij het verschonen en daarvoor zijn we naar de huisarts gegaan. We kregen een afspraak in het Radboud UMC Nijmegen en ook daar werd je nog eens nagekeken, ook nu werd er niks over je longen gezegd bij het luisteren ernaar. Er werd een afspraak gemaakt voor de operatie aan je liesbreuk. Je begon steeds slechter te drinken (gemiddeld een 20cc per fles i.p.v. 90cc) en je kwam ook niet aan, na contact met de CB kreeg ik een extra afspraak. 14-02-2019 Tijdens deze afspraak gaf ik je de fles waarbij je huilde, dat was denk ik mijn geluk. Door het huilen kreeg je een marmeren huid en keek je grauw, dit zag de arts op het CB. Zij bevestigden mijn bezorgdheid en belde de dienstdoende kinderarts van ons ziekenhuis. Hij wilde Daan direct zien en er werd een ambulance gestuurd. Ik belde met je papa, die meteen onze dochter bij opa en oma af ging zetten en ook naar het ziekenhuis kwam. Hier kreeg je meerdere controles, en de röntgen scan. Op de scan was iets merkwaardigs te zien, de ene kant van je borstkas zat vol met vocht, en aan de andere kant zaten de longen bedrukt (weggeduwd door het vocht). Er werd overlegd met verschillende disciplines en ziekenhuizen, en al snel werd er vervoer geregeld, want jij moest die avond nog naar het Radboud UMC in Nijmegen. Aangezien de gedachte was dat er de volgende ochtend pas onderzoeken zouden plaatsvinden, besloten we dat ik mee zou gaan met de ambulance naar Nijmegen en je papa ging thuis slapen en zou de volgende ochtend komen. Je zus zou een paar dagen bij opa en oma blijven...