Snap
  • Baby
  • Kinderwens
  • ziekenhuis
  • PGD
  • fertiliteitstraject
  • pgdtraject

Ons PGD / PGT traject

Onze weg naar een derde kindje, met wat hulp vanuit medische hoek

2 jaar geleden hadden wij een positieve zwangerschaptest in handen.

21 augustus 2019 werd onze mooie lieve dochter geboren, 30 september 2019 moesten wij al afscheid van haar nemen.

Het verdriet is nog steeds groot maar de wens naar een broertje/zusje ook dus begin 2020 mocht ik het geluk kennen opnieuw zwanger te zijn.

Met enige voorzichtigheid en angst want er was 1 kans op 4 voor een kindje met dezelfde aandoening als Lisa.

Zo bleek ook tijdens de vlokkentest, waardoor wij de zwangerschap moesten afbreken.

En dan moet je keuzes maken, willen wij het risico nemen om opnieuw een kindje met deze aandoening geboren te laten worden? Willen we wel op een natuurlijke manier verder gaan of ineens via medische weg om dat risico uit te sluiten?

Voor mij was die keuze snel gemaakt, ik wil uitgesloten hebben dat een kind hetzelfde moet meemaken als wat Lisa heeft moeten doorstaan.

2 april 2020 werd een afspraak vastgelegd voor het bespreken van de optie PGD.

Op 16 juli mochten we langs gaan. We kregen alle info over wat het traject zou inhouden en er werd bloed van ons genomen voor het maken van onze test. Dit zou 3 maanden duren.

17 oktober hadden we een afspraak met genetica welke ons groen licht gaven. De test is klaar en er zijn gelukkig geen andere afwijkingen gevonden.

5 november een afspraak op de dienst fertiliteit. Deze gaf alle uitleg wat het traject zal inhouden. Wat we kunnen verwachten en een 'planning' voor de start van ons traject. Er werd ook nog gekeken met echo of bij mij alles oké eruit zag en bloedname.

Op 5 januari mochten we langs bij de verpleegkundige die ons alle uitleg gaf over hoe ik de spuitjes voor de hormoonbehandeling moet zetten en een volledig planning voor de start ervan.

12 februari heb ik nog een laatste bloedname en echo controle zodat wij op 14 februari dan éindelijk weer een stapje voorwaarts kunnen doen, dan zal het eerste spuitje gezet worden. Ja op valentijn, kan het nog symbolischer?

We kregen intussen ook te horen dat onze test op de embryo's langer zal duren dan een 6tal weken die normaal voorzien zijn, doordat een bepaalde stof die noodzakelijk is voor de test er niet is. Dezelfde stof wordt blijkbaar ook gebruikt voor corona testing en daardoor kan het zijn dat onze embryo's enkele maanden ingevroren blijven tot een eerste terugplaatsing. Het wachten tussen alle afspraken door is best vervelend, ons traject ligt nu in handen van het ziekenhuis die dus eigenlijk voor ons beslissen wanneer en wat er zal gebeuren, maar daar heb ik vrede mee, in de hoop dat mijn geduld beloond zal worden...