8 jaar geleden
nino is mister gemiddeld
Nino is 14 maanden en vandaag was het weer tijd voor een bezoekje aan het consultatiebureau. De laatste voor de aankomende tijd.
Ik heb begrepen dat veel mensen erg negatieve ervaringen hebben met het consultatie bureau. Je kindje is te klein, te dun, te dik, nog niet ver genoeg in de ontwikkeling met spraak, met motorische vaardigheden of wat dan ook. Ouders voelen zich geregeld klem gezet en bekritiseerd in hun opvoedkunde. Ik kan mij voorstellen dat te horen krijgen dat je kindje niet met de gemiddelde stroom mee gaat onzekerheden met zich mee brengt. Al denk ik dat een kind nou eenmaal geen computer is en er geen kind bestaat wat precies alles gemiddeld doet. Dus dat we misschien met z'n allen iets minder onzeker moeten zijn als onze kindjes niet voldoen aan het blauwe boekje en als het consultatiebureau iets zegt we dit als vriendelijk advies moeten zien waar je als ouder zelf over kunt beslissen of dit ook daadwerkelijk bij jou en je kindje past.
Maar goed, ik heb dan ook wel erg makkelijk praten met net dat ene kind wat wel mister gemiddeld is. Nino doet eigenlijk alles precies volgens het boekje. Hij eet goed, hij slaapt goed, zijn motorische ontwikkeling ligt op schema en zijn groei curve zowel in lengte, gewicht als in hoofdomtrek loopt als een mooie exacte boog net onder de gemiddelde lijn. Er zijn hier in huis dan ook geen zorgen over ons kindje. Het enige waar Nino laat mee was is zijn tandjes maar dit heeft hij ingehaald en nu ligt hij ook daar weer prima op schema.
Na alles opgemeten te hebben en een aantal testjes heeft Nino vandaag dan weer twee prikjes gekregen. De één daar kan hij vandaag last van krijgen en de andere daar kan hij over 5 tot 12 dagen last van krijgen. Deze is wel het heftigste van alle prikken tot nu toe want hier kan hij niet alleen een beetje hangerig of koortsig van woorden maar kan hij ook rode bultjes over zijn hele lichaam krijgen. Het zal dan ook wel dat mister gemiddeld ook wel degelijk last zal krijgen zoals het gemiddelde kind dat doet. Nino moest wel even huilen tijdens de prikken maar was al snel daarna weer gekalmeerd en probeerde alweer overal op te klimmen.
Ik moet zeggen dat het heel fijn is om te weten waar je aan toe bent, boekjes open te slaan en precies te lezen wat je kind nu aan het ontwikkelen is en dit inderdaad direct terug te zien bij je kind. Zo is nu de fase aangekomen om Nino te leren drinken uit een echte beker en de rietjesbeker., beide doen wel al een beetje maar dit moeten we steeds meer stimuleren. Mag ik de hoeveelheid melk die Nino krijgt nog meer terug schroeven naar 300 ml per dag en gaat alles verder zijn gangetje. Fijn.
Een vriendin vertelde mij een keer een theorie die ze gehoord had, hier moest ik hard om lachen en deze wil ik met jullie delen. Ze zij dat moeder natuur ervoor zorgt dat het eerste kindje wat je krijgt eigenlijk een nep baby is. Een nep baby omdat het een ideale baby is. Een baby die goed slaapt, eet, en groeit. Dit doet moeder natuur zodat je niet afgeschrikt wordt om meer kinderen te nemen. Pas bij de volgende kinderen krijg je dan echte baby's, die nachtenlang huilen, slecht eten of andere zorgen met zich mee brengen. Ik geloof niet dat deze theorie bij iedereen op gaat want ik hoor vaak genoeg van mensen dat juist het eerste kind zo zwaar was. Maar bij ons klopt de theorie (tot nu toe) wel. Nino is een ideale "nep-baby". Dat voorspeld wat voor de volgende kinderen.
Hoe zijn jullie cb ervaringen?
Henrike Laning
Ik vond het CB ook niet prettig. Het gaat niet zozeer om wat ze zeggen maar de manier waarop. Als ik vol trots vertel hoeveel woordjes ze al kan zeggen is het jammer dat ze dat enthousiasme de grond inboren door te zeggen dat het best weinig is. Dat gold eigenlijk voor meer dingen, waardoor ik het gevoel kreeg dat ik gewoon niet trots mocht zijn en me vooral zorgen moest maken over haar en over mijzelf als moeder. Ik vind het jammer dat een CB zich niet altijd in de ouders verplaatst maar vooral bezig is met regeltjes. Een CB zou juist een uitlaatklep kunnen zijn en een plek waar je je gesteund voelt. Het was niet alleen maar negatief hoor, er waren zeker mensen die aardig en betrokken waren. Maar ik vind het niet erg dat ik niet meer hoef. Wel heel fijn dat jij het als positief ervaart!
Anoniem
Il ben erg blij met ons cb. Ons eerste kindje was net als jullie zoon alles gemiddeld en volgens het boekje. Nummer twee was een echte huilbaby's en nummer drie sliep niet en heeft verschillende allergie toen had ik heel veel steun aan cb. Ik kreeg gelukkig nooit aanmerking ondanks hij weinig groeide.
Anoniem
Ik ben blij dat ik niet meer naar het cb hoef. Bij onze dochter heb ik er nooit problemen mee gehad. Altijd dezelfde verpleegkundige of arts, alleen in vakanties was er wel eens een wisseling. Maar toen gingen ze fuseren. Bij mijn zoon heb ik twee keer dezelfde verpleegkundige gehad de rest altijd andere. Ik werd bij een controle doorverwezen voor een foto van zijn heupen te maken. Dat zag er echt niet goed uit en misschien moest hij wel een spreidbroekje. Gelukkig mocht ik heel snel gaan voor een foto en er bleek helemaal niks aan de hand. Onze zoon heeft een afwijking aan zijn ogen. We zijn hiervoor onder strenge controle bij de oogarts, elke drie maanden zitten we daar. Bij de laatste controle bij het cb kreeg ik de vraag of wij het goed vonden dat hij bij de schoolarts eerder werd opgeroepen zodat ze dit proces met zijn ogen goed konden volgen en ons advies konden geven hierover. Ik heb in die vier jaar tijd bij het cb geen enkel advies gehad alleen maar onbegrip. Drie keer moeten uitleggen dat ik wel kan benoemen dat ik daar achter in de wei een paard zie maar dat hij dan alleen maar een bruine vlek ziet. Ik heb netjes bedankt voor de extra controle en aangegeven dat wij vanuit het ziekenhuis genoeg controles en adviezen krijgen. Toen kreeg ik te horen dat ik hulp weigerde en dat ze hier melding van wilde maken. Nouja zeg!!! Ik heb toen aangegeven dat als zij dachten dat het nodig was om een melding te maken ze dat vooral moesten doen. Dat de schoolarts de ogen niet eens controleert als ze onder controle staan van het ziekenhuis (mijn dochter had het onderzoek namelijk net achter de rug) dis dat ik niet snapte waarom hij daar dan eerder naartoe moest. Toen zat mecrouw met haar mond vol tanden en ik heb nooit meer iets gehoord. Ik ben blij dat ik van het gedoe afben.
JufFeline
Ja ik ben ook erg blij ermee. Ik heb het gevoel dat je kindje toch even gecontroleerd wordt en je juist fijne tips mee kunt krijgen. Ze zijn tot nu toe ook erg vriendelijk tegen mij. Ook als ik dingen deed die volgens het cb toch eigenlijk al niet meer hoefden zoals het gebruik van de speen. Fijn om te horen dat er meer mensen ook positieve ervaringen hebben.