8 jaar geleden
Neem ik de juiste beslissingen?
Mijn bevalling en kraamweek verlopen niet zoals ik voor ogen had. Had ik andere keuzes moeten maken?
Mijn dochtertje is thuis geboren, met 39+3 dagen. Tijdens de bevalling grotendeels in bad gelegen en na 8 uurtjes was ze er. Goed te doen! Afgelopen maandag was ik 41+1 dag zwanger van ons zoontje. Dus voor controle naar het ziekenhuis. En vanaf toen ging het mis.
Mijn bloeddruk was te hoog dus voor de zekerheid een urinetest. Daar bleken teveel eiwitten in te zitten. Kleine kans op beginnende zwangerschapsvergiftiging. Mocht ik naar huis? Jawel, maar de kans op een epileptische aanval tijdens de bevalling was aanwezig. Dinsdagochtend zou ik in het ziekenhuis ingeleid worden.
Uiteindelijk bleek dat niet nodig en begin de bevalling spontaan om 07.00 uur met het breken van de vliezen. Een vreselijke bevalling: ik miste mijn bad enorm! Had moeite met het opvangen van de weeën en het tegenhouden van de persweeën. Maar uiteindelijk was Simon er.
Ik moest twee dagen blijven en donderdag zouden we naar huis mogen. Maar woensdagnacht had Simon 37.9 graden - bijna - koorts. Waarschijnlijk hongerkoorts: mijn lichaam maakte nog niet genoeg voeding aan maar ik wilde proberen dit door vaak aan te leggen op peil te krijgen. Foute keuze?
Simon kreeg voor de zekerheid een bloedtest, hoewel hij verder prima gezond oogde volgens de kinderarts. Uit die test kwam een minimale ontstekingswaarde. Waarop Simon - wederom voor de zekerheid - drie dagen aan de antibiotica moet. Minimaal, misschien een week.
Dus nu liggen we hier in het ziekenhuis. Volgens mij zijn we allebei kerngezond. Toch ligt Simon aan allerlei slangen gekoppeld en zijn ze hem buiten mijn wil om ook nog gaan bijvoeden. Waarom? Volgens mij was er thuis niets aan de hand geweest en hadden we een zorgeloze bevalling en kraamweek gehad. Had ik ergens moeten of kunnen ingrijpen? Of andere keuzes moeten maken?
MummySuze
Wow! Gefeliciteerd met Simon! Je ligt nu in het ziekenhuis? Ik snap heel goed dat je denkt... Dit had niet zo gehoeven. Denk dat het ziekenhuis het zekere voor het onzekere neemt en bjjvoedt om de kans op de meest optimale gezondheid te vergroten (zijn ze wettelijk verplicht). Hoop dat je snel van jouw ontkoppelde baby kunt genieten.
svandeelen
Inderdaad, dat is grotendeels hetzelfde verhaal! Al lig ik volgens mij in een veel prettiger ziekenhuis; al vanaf de bevalling met partner (hoewel die 's avonds en tussen de middag met dochterlief naar huis gaat) en baby op dezelfde kamer! Zowel op de kraam- als de kinderafdeling mogen ze bij me blijven. Dat scheelt natuurlijk wel enorm. Bij het bijvoeden heb ik me neergelegd. Lisa heeft nooit kunstvoeding gehad, maar inmiddels ben ik blij dat Simon het wel krijgt. Anders zou 'te weinig plasluiers' weer een reden zijn om ons hier te houden. Dus voed maar bij! Thuis ga ik wel weer volop kolven en dan krijgt Simon vanaf dan gewoon weer eigen melk. Het knaagt alleen dat ik denk dat dit alles hoogstwaarschijnlijk overbodig is. Maar ik snap uiteraard dat ze alle risico's willen uitsluiten en als er echt iets mis zou zijn, vergeef je het jezelf en het ziekenhuis ook nooit als er niet tijdig gehandeld is. Bedankt voor je / jullie reactie(s)!
Love you to the moon and back
Gefeliciteerd met je dochter! De procedure is precies hetzelfde als mijn zoontje geboren 1 januari. Ik denk niet dat je had kunnen/mogen ingrijpen. Ik had een zware bevalling uiteindelijk is mijn zoon met een cupje gehaald ppff wat is dat heftig voor zo'n kleintje en ik had veel bloed verloren en moest naar de OK om nog een stukje placenta weg te laten halen. Toen waren we eindelijk weer samen. Alleen had die een te hoge temperatuur, bloedonderzoek gedaan en verhoogde ontstekingswaarde temp bleef aan de hoge kant. Ik mocht zowiezo nog niet naar huis en de kleine werd de volgende dag weer geprikt de waardes waren nu hoger en is besloten een ruggenprik uit te voeren om hersenvocht te controleren. Uiteindelijk moest die die dag naar de kinderafdeling op verdenking mogelijke hersenvliesontsteking of andere infecties. Aan alle toeters en bellen en inderdaad 3 dagen lang 3x per dag 2 soorten antibiotica met mogelijke verlenging 1 week. Uiteindelijk 4 januari weer bij mij op de kamer en 5 januari op 1 kweek na alle kweken negatief en mochten we eind van de dag naar huis, Ze weten dus niet precies wat deze waardes heeft veroorzaakt. Maar ze doen dit uit voorzorg omdat kleintjes niet veel kunnen hebben en verhoogde waardes erg gevaarlijk zijn. Ik begrijp je helemaal. In het ziekenhuis alleen slapen zonder partner, ik was de eerste dagen aan bed gekluisterd en kon ook niet verschonen en helpen of me zoon zomaar pakken. Uiteindelijk moest die ook nog naar de kinderafdeling en lag ik helemaal alleen. Borstvoeding kwam bij mij ook niet goed op gang en moest er bijgevoed worden wel heb ik geëist dat ik deze bijvoedingen zelf gaf ook in de nacht. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat jullie snel naar huis mogen!
Chisty89
Allereerst inderdaad gefeliciteerd! En balen dat het niet gaat zoals je had gehoopt. Wat betreft die antibiotica, ik snap wel dat ze met ontstekingswaarden ( hoe minmaal ook) geen risico willen nemen. Je kindje is nog zo klein en kwetsbaar.. Wat betreft het voeden, je moedergevoel, dat is de enige graadmeter in mijn ogen. Doe wat goed voelt en kijk naar je kindje, Ben je het echt niet eens met bijvoeding bespreek dit dan vooral!! Ik denk niet dat je iets anders had kunnen doen, sommige dingen liggen nu eenmaal niet in je eigen handen. Probeer er het beste van te maken, je doet het goed!