10 jaar geleden
Moet het voelen als 360 graden anders?
Sinds de geboorte van mijn zoontje blijf ik me verbazen over de frequentie van de volgende vraag die aan mij gesteld wordt. "Ben je al gewend aan je nieuwe leven, aan alle veranderingen?"
Okay, wij hadden ons niet ingesteld op een kindje. Ons leven was er niet naar ingericht, wellicht dat het ook daarom is dat iedereen te pas en te onpas aan ons vraagt "Hoe is het? Al een beetje gewend aan je 'nieuwe' leven?".
Maar wij ervaren dat helemaal niet op die manier. En verbazen ons echt als deze vraag gesteld wordt.
Misschien zijn we wel heel pragmatisch ingesteld, of zoals ook vaak gesteld "jullie zijn zo nuchter". Maar vanaf het moment dat we besloten de zwangerschap uit te zitten en een kindje in ons gezin te laten komen, was dat het nieuwe plan, het nieuwe idee. Zo zal het zijn, zo gaan wij dat doen.
En vanaf het moment dat hij geboren is, paste het in ons schema, in het ritme. We hebben natuurlijk gemazzeld met het feit dat het een makkelijke baby was die na een paar weken al volledig doorsliep. Maar ondertussen is hij bijna 10 maanden en past hij nog steeds in het ritme. Ondanks dat wij niet het idee hebben ons ritme te hebben aangepast. Daarom ervaren wij ook helemaal geen veranderingen, we doen de dingen die we altijd al deden (waren we dan zo huiselijk, ik weet het niet) en gaan en staan waar we willen (hij gaat gewoon mee).
Dus als ons de vraag wordt gesteld, beamen wij .. het gaat prima, hij is makkelijk, we hebben geluk gehad, we hoefden niet veel te wennen.
nahsuusje
ik kreeg de vraag in kraamweek "en al gewend aan mama zijn" toen heb ik geantwoord dat ik al mama was toen ze nog in mn buik zat. wij hadden geen verwachtingen van zwangerschap, bevallingen en kindje dus er was niets wat tegenviel. wij zien wel hoe het gaat en passen dingen desnoods aan en dat werkt goed. gelukkig ook hier makkelijk kind en alles loopt zn gangetje gewoon vanuit zichzelf
Anoniem
Wat fijn dat het bij jullie zo als vanzelf is gegaan. Heerlijk lijkt mij dat :) Het was bij ons wel heel erg wennen hoor :) ik had best een heftige bevalling en kraamtijd en heb een hele tijd niet kunnen lopen...... Jammer genoeg was onze kleine meid ook een huilbaby en wist ik op een gegeven moment van voor niet meer wat ik van achteren aan het doen was.... Het heeft mij ook heel erg veranderd. Ik dacht altijd dat alles wel goed kwam, maar nu is dat heel anders. Ik ben heel snel bang voor compleet onnozele dingen (mijn hoofd wet dat, maar mijn hart niet). Gelukkig werd het huilen van de kleine meid na een jaar steeds minder en werd ik ook een stuk rustiger :) ook was mijn lichaam weer bijna de oude en kon ik steeds meer dingen zonder pijn doen :) vanaf die tijd is het echt genieten ook begonnen :) en nu is het ook allemaal een stuk makkelijker alsof het altijd al zo is geweest en we eigenlijk weinig hebben moeten aanpassen :)
Marieke80
Het ging bij mij af en aan. De eerste weken vond ik bizar zwaar (ik had dan ook PPD) en haast niet te doen. Van ongeveer 3 maanden tot 1 jaar/ anderhalf jaar vond ik het supermakkelijk. We namen hem overal mee naar toe en hij sliep ook overal. Maar toen de fase kwam waarin hij wel mobiel was, maar nog niet echt kon luisteren, vond ik wel weer lastig. Want bij een ander thuis zijn veel meer dingen die interessant zijn, maar waar je wel af moet blijven ;) Ach, en als ze dan eenmaal "nee" begrijpen, wordt het weer wat makkelijker.
Kimdejong
Jeej, wat een irritante vraag! Wij hebben hem ook regelmatig gehoord. Echt super dat jullie niet te veel hebben hoeven te veranderen en nog gewoon je ding kunt blijven doen. Dat is hier ook zo. Weekendjes weg, dagjes uit, sporten. HeerlijK!