Moeder vs schoonmoeder

Ondanks dat ik veel zelf thuis ben heb ik steeds vaker dingen waarvoor ik oppas voor mijn zoontje nodig heb. Wegens onze financiële situatie en ook omdat het maar incidenteel en onregelmatig is is een kinderdagopvang of gastouder geen optie. Dan kom je al snel uit op familie. Zowel mijn ouders als mijn schoonmoeder wonen een eind rijden van ons vandaan, maar als het echt nodig is zijn ze beiden bereid te komen. Waar mijn ouders beide 3 of 4 dagen werken (en daarnaast nog 1 vaste dag oppassen op de 3 kinderen van mijn zus) heeft mijn schoonmoeder minder verplichtingen en is dus flexibeler. Toch ben ik als het om oppas gaat geneigd eerder mijn moeder te vragen ondanks dat ik weet dat ze hiervoor vrij moet vragen of haar vrije dag op te geven.

Ik heb weinig te klagen over mijn schoonmoeder. Omdat het oppassen bij onze zwager en schoonzus niet helemaal soepel verliep en uiteindelijk overgenomen is door de andere oma (weer de voorkeur voor moeder van de moeder) hebben mijn man en ik er van te voren over gehad of wij het wel wilden. We waren het al snel eens; waarom niet. Haar bedoelingen zijn goed, ze is hartstikke gek met d'r kleinkinderen (al laat ze dat vaak niet of op een rare manier merken), en ze zal nooit tegen onze regels in gaan, en qua opvoeding ook onze inzichten volgen. Ik denk ook serieus dat ze een erg goede oppas is en onze zoon niets te kort komt als ze oppast. Maar nu het erop aan komt en ze 1 middag in de week voor vast oppast en dus ook de makkelijkere keuze is voor andere dagen zeggen mijn moedergevoelens andere dingen. En wat nog erger is, mijn zoontje heeft er ook verschil in. Of het komt doordat mijn moeder meer op mij lijkt, beter is met kinderen of dat hij mijn "angsten en bezwaren" over de andere oma aanvoelt, maar waar hij bij mijn moeder altijd stil is of wordt lijkt hij bij mijn schoonmoeder steenvast in huilen uit te barsten als hij haar ziet.Wat ik om mij heen merk hebben veel moeders dit verschil merken, maar hoe komt dat nou.

Natuurlijk is je eigen moeder altijd vertrouwder en zal waarschijnlijk haar opvoedingsbeeld dichter bij dat van jezelf liggen en daardoor je vertrouwen in goede oppas beter zijn, maar dat het verschil zo groot zou zijn had ik niet verwacht. Al in de kraamweek was het vertrouwen in mijn moeder met onze zoon direct aanwezig, waar ik bij schoonmoeder toch terughoudender was met vasthouden en verschonen. Ik vind het nog steeds moeilijk hoe ik hier mee om moet gaan. Mijn gevoelens proberen uit te schakelen en haar ook een eerlijke kans te geven werkt maar tot een zekere hoogte. Ik blijf de kleine dingen die ze anders doet onder een vergrootglas leggen, terwijl ik ze bij mijn eigen moeder vaak niet eens zie. Toch blijven we proberen om de aandacht eerlijk te verdelen zodat onze zoon heerlijk kan genieten van 2 oppas oma's en ik van de vrijheid omdat ze op kunnen passen.