Mijn zoon heeft bijzondere voetjes

Ik kon mijn geluk niet op, ik was gewoon zwanger! Velen in mijn familie waren mij al voorgegaan en nu begon voor mij ook dit avontuur. In onze familie zijn eigenlijk allemaal gezonde kindjes geboren, zonder afwijkingen of ernstige ziektes. Dus ik dacht er helemaal niet over na dat er misschien wel iets mis kon zijn..

Wij zagen(mijn man en ik) ook uit naar de 20 weken echo! Dan konden we immers weer dat lieve koppie bekijken en zien hoeveel hij was gegroeid. 

De echoscopiste begon bij zijn hoofdje, alles goed.. we halen opgelucht adem. Dan door naar zijn lijfje en zijn hartje. Ook alles goed! Wat heerlijk en de spanning die ik toch wel een beetje had viel van me af. De vitale functies zijn immers in orde. 

Toen ging ze nog even naar het onderlijfje en de voetjes. Toen zei ze; ‘Ik kan de voetjes niet goed zien, het lijkt erop dat ze scheef staan.’

Ze had blijkbaar nog niet alles in zijn hoofdje bekeken dus ging daar eerst even naar terug. Bij mij begon het vreemd te kriebelen, zijn voetjes staan scheef? Dat zou wel meevallen toch, Hij lag misschien verkeerd waardoor het net leek alsof. 

De echoscopiste begon op mijn mijn buik te drukken om de baby te laten draaien. Echt een vervelend gevoel trouwens! Maar goed, hij was weer wat gedraaid en de voetjes konden nu bekeken worden. 

Ze bleef maar kijken en bleef een beetje stil. Dan zegt ze; ‘Ik denk dat ik jullie door ga sturen want ik zie een afwijking aan zijn voeten en ik denk aan klompvoetjes.’

En nog denk ik, ach dat valt vast wel mee! Ook mijn man mompelde maar een beetje van, oké.. Allebei overrompeld door dit nieuws en meteen allerlei vragen! Wat is het überhaupt, kan hij straks wel lopen, komt hij niet in een rolstoel, is die voor altijd gehandicapt?!

En weet je wat het ergste is! Zo’n vrouw die de echo doet mag niks geen uitspraken doen en mag je alleen maar doorsturen. Die dag was het vrijdag en de afspraak lukte niet meer op die dag dus het kon pas de volgende dinsdag! 

Verslagen liepen we weer naar de auto. Daar hebben we heel lang met elkaar gepraat en gehuild. Zoveel vragen zonder antwoorden! Waarom wij?! Ons eerste kindje.. 

Ja wat ga je dan doen met al die vragen, je pakt internet erbij en zoekt wat klompvoetjes nu precies zijn. Al snel kwamen we op de site www.klompvoet.nl en daar werdt ons snel duidelijk dat er mooie behandelingen voor zijn. En dit stelde ons een beetje gerust.

In het ziekenhuis werdt het bevestigd. Jullie zoontje heeft aan beiden kanten klompvoetjes. Ondertussen hadden we al heel veel informatie gelezen en ook over gespecialiseerde ziekenhuizen. Dus wij wilden eigenlijk meteen doorgestuurd worden naar het UMC. 

De roze wolk waar ik op zat was ik hard vanaf gegooid, maar langzaam kroop ik er weer bovenop en kon weer wat gaan genieten! 

Wordt vervolgd...