10 jaar geleden
Mijn kind is prikkelgevoelig
Charlotte is erg prikkelgevoelig. Ze huilt veel als het druk is.
Mijn kind is prikkelgevoelig
Charlotte is erg prikkelgevoelig. Mijn schoonvader is jarig geweest en ze heeft toen de hele middag gehuild. Mijn moeder was onlangs jarig en ze heeft toen ook heel veel gehuild. We hebben afgelopen donderdag een etentje gehad omdat mijn oma 87 jaar werd en toen heeft ze ook de hele avond gehuild. Zodra ze onbekende gezichten ziet en het is heel druk met veel lampen dan begint ze heel hard te huilen. Heel vervelend voor Charlotte natuurlijk.
Afgelopen donderdag heb ik dit bespreekbaar gemaakt op het consultatiebureau en ze zeiden dat dit er bij hoort en dat het een fase is en dat het overgaat. Mijn moedergevoel zegt iets anders. Mijn schoonmoeder zei dat mijn man als baby hier ook veel last van heeft gehad. Nu heb ik een afspraak gemaakt bij de dokter. We kunnen daar vrijdag 1 november terecht en ik wil met haar gaan bespreken wat we hier aan kunnen doen. Wellicht naar een osteopaat. Mijn vriendin is met haar zoontje hier ook naar toe geweest en het heeft bij haar zoontje goed geholpen. Mijn zus zei dat er inderdaad een wervel klem kan zitten bij de baby en dat ze daardoor moeite heeft met het verwerken van de prikkels. In het restaurant zei een mevrouw dat haar dochter hier ook veel last van heeft gehad. Zijn er meer moeders die dit probleem hebben gehad met hun zoon of dochter? Ik hoor graag van jullie. Wat hebben jullie gedaan om het op te lossen?
Gea12
Bedankt voor jouw tips! Ik heb vanavond weer een verjaardag, mijn schoonmoeder is jarig en ik ga ze zeker toepassen. Gisteren heb ik Charlotte zelf vastgehouden en in het begin heeft ze even geslapen. Daarna heeft ze bij mij gezeten. Het is redelijk gegaan.
Wleefsma
Bekend probleem hoor! Mijn oudste (stuiterbal van nu 3) wordt extra druk van zulke dagen. Op het moment dat we zien dat het bijna misgaat (want je ziet het aankomen) zeggen we dan tegenwoordig: "Sorry, zijn gezelligheids-serum is nu bijna uitgewerkt!" en gaan we gauw naar huis. Als dat niet kan, zetten we hem even op een rustiger plekje op de bank met een flesje warme melk, zijn knuffeldekentje en een vertrouwd suf spelletje op de iPhone, dan steekt hij zijn duimpje in zijn mond en daar wordt hij rustig van. De jongste (bijna 4 maanden) merk je niet veel aan TIJDENS zo'n drukke dag (verjaardag, pretparkbezoek etc) want die gaat gewoon lekker liggen slapen, maar die is dan de volgende dag ontzettend onrustig. Mijn tips: 1) rekening houden met je kind, jij kent het immers het beste. 2) Een vertrouwde oppas inschakelen. 3) voorbereiden op wat komen gaat (we gaan nu naar oma 's verjaardag en oom X , tante Y en neef Z zijn daar ook) 4) baby lekker ronddragen zodat die in elk geval 1 vertrouwd persoon (mama) steeds in het vizier heeft 5) als jouw baby er niet tegen kan om van hand-tot-hand te gaan: gewoon niet doen! Helaas pindakaas voor de tante die zo graag baby's knuffelt, tenzij ze wil meekomen om je compleet overprikkelde baby 's nachts te troosten. (Kun je ook gewoon zo als grapje zeggen). 6) trek je niet te veel aan van wat-de-mensen-wel-niet-denken, want jij kent je eigen kind het beste. En als dat je lukt, laat mij dan ook even weten hoe dat moet ;-). Ik geloof dat dit onderwerp bij mij een beetje een gevoelige snaar raakt, had iemand anders ook al dat idee?
Anoniem
Dank je wel voor je lieve reacties en tips! Ik ga er wat mee doen. Fijne dag verder!
lydiaawwad
Onze oudste dochter kon ook heel heftig reageren op bezoek en uitstapjes, niet krijsen, maar wel hyperdruk, soms tot overgeven aan toe omdat ze zo veel prikkels binnen kreeg, ze is nu nog steeds heel gevoelig, maar dan op een andere manier. Wij bereiden haar vaak voor op wat er komen ging, vertellen wat er ging gebeuren. Maar niet meer dan 2 dagen van te voren, max(anders ging ze van te voren al zich opwinden.)En wat wij vaak deden is zorgen dat je er als eerst bent zodat ze eerst kan acclimatiseren en dan de anderen 1 voor 1 binnen ziet komen, kan begroeten en er niet ineens zo'n massa op haar afkomt als ze binnenkomt! dat hielp vooral heel goed. En soms op een aparte plek laten spelen, een kleed en speelgoed meenemen en in een afgelegen hoekje neerzetten met 1 van jullie erbij/ervoor, lekker veilig. Ook gingen wij wel een stukje wandelen of naar een speeltuintje in de buurt als we op familiebezoek waren, met neefjes en nichtjes of juist zonder ons met een oma of tante die vertrouwd was. Ik hoop dat je wat aan de tips hebt, ze wennen er vanzelf langzaam aan. En wat anderen denken is totaal niet belangrijk, wees een lekkere mama beer, je kind gaat voor!!!