Mijn dochter heeft heupdysplasie deel 3

Vrijdag 30 augustus na 6 weken eindelijk terug op controle. We waren dit keer minder zenuwachtig dan de vorige keren, is dit een goed teken of niet?  

We hadden er gewoon een goed gevoel bij omdat we echt onze “taak” deden en echt wel constant het harnasje aandeden, zelf op reis in Spanje met die warme dagen. Het moet gewoon een goeie uitslag zijn, dit kon niet anders... 

Het begon hetzelfde als de vorige keer, eerst een echo genomen van de heupen.

Oei plots een andere dokter?

Ik begon al te paniekeren omdat ik mij afvroeg of zij dat wel goed kon en of ze wel mee was met Milou haar verhaal... Je weet maar nooit he... Maar mijn man zag op de echo dat ze het daar al gemeten had en dat het boven de 60 graden was , hij was er gerust over...

Daarna werden we weer doorverwezen naar de professor.

We kregen te horen dat hij in retard was, hij deed namelijk nog eerst een operatie in Gent en dat we eventueel een assistente in de plaats konden krijgen. Het maakte voor ons al niet uit, zo lang de uitslag maar goed was.

Even wachten weer in dat controle kamertje en plots kwam de assistente binnen.

Ze keek naar de uitslag en ze: 'dat ziet er goed uit'. Voor de eerste keer werden Milou haar heupjes eens echt goed gecontroleerd.

Ze vertelde ons dat het er goed uitzag en dat we het harnasje waarschijnlijk nog alleen maar 's nachts moeten aandoen, ze ging het nu eerst eens bespreken met de professor.

'Ah, is de professor dan toch al toegekomen?' dacht ik.

Terwijl we aan het wachten waren op beiden, waren we al zo blij dat het niet verslechterd was.

De professor kwam binnen samen met de assistente en controleerde Milou. Plots zei hij dat haar heupjes nu volgroeid zijn en dat ze volledig van haar harnas af is, dat ze het zelf s 's nachts niet meer hoeft te dragen!

OMG, zo gelukkig was ik!

Eindelijk na 3 maanden, niet altijd gemakkelijke maanden geweest..

Eindelijk zal ze als een normale baby kunnen groeien en bewegen.

Eindelijk kan ze alle kleren aandoen die ik voor haar gekocht heb.

Eindelijk kan ze ook eens schoenen aandoen.

Eindelijk kan ze nu haar spieren gebruiken en op haar buik liggen.

Eindelijk!

Onze doorzettingsvermogen werd hier zo beloond..

We kunnen samen nu nog meer genieten van ons kleine meid zonder al dat gedoe.

Groei en bloei , voel je als een vogel vrij, mijn lieve Milou ♥️