MIJN borstvoedingstips

Ik had het zelf niet meer verwacht, maar op dit moment heb ik geen hekel aan borstvoeding geven. Inderdaad.. je leest het goed, geen hekel. Het is nog steeds niet mijn grootste hobby, het duurt nog lang, maar inmiddels gaat het pijnloos en dat scheelt een hoop. Dat heeft even geduurd, zeker twee manden heb ik met gekromde tenen borstvoeding gegeven, mijn hemel wat deed dat een pijn. Daarna werd het beter. Waarom? Ik weet het niet.. Ik heb de eerste twee maanden enorm mijn best gedaan om via "de regeltjes" borstvoeding te geven. Ik was erg bang dat de kleine anders te weinig binnen zou krijgen (stom eigenlijk, de kleine groeide prima). Uiteindelijk heb ik alle "regels" (tussen haakjes, want het zijn natuurlijk meer richtlijnen dan wetten) naast me neer gelegd en sindsdien is het steeds beter gegaan! 

Ik heb zelf overigens nooit geen borstontstekingen en/of tepelkloven gehad.. Waar de pijn vandaag kwam.. géén idee.. niemand kon het me vertellen. Hooguit dat ik een hele lichte huid heb en dat het dan extra gevoelig kan zijn. 

Hieronder een aantal tips welke voor mij goed werkte (ik zeg specifiek voor mij, iedereen is anders en ik heb verder geen enkele onderbouwing waarom dit voor mij werkte...)

1) Volg je gevoel
Ok, dit klinkt wel heel simpel. Dat is het niet, want dat gevoel wordt niet tegelijk met de kleine geboren, dat moet groeien. Ik had na de geboorte werkelijk geen idee wat ik met de borstvoeding aan moest, terwijl ik de theorie kende. Omdat het van het begin af aan pijn deed en bleef doen, ben ik informatie gaan zoeken op borstvoeding.com (de enige website met echt veel info over borstvoeding, maar erg dwingend, daarover hieronder meer). en probeerde ik het precies volgens de regeltjes te doen. Dat zorgde voor enorm veel frustratie voor dochterlief en zeker ook voor mij. Resultaat; meer pijn! Uiteindelijk haar aangelegd zoals dat voor mij het prettigst voelde en dat werkte! 

2) Richtlijnen zijn geen wetten
Een beetje in navolging van punt 1. Op verschillende websites kun je tips en informatie vinden over het hoe en wat van borstvoeding geven. Borstvoeding.com is daar zo'n beetje de grootste in. Wanneer je iets googled over borstvoeding, staat het antwoord vrijwel altijd ook op deze site. Een hele informatieve site, maar wel, vind ik persoonlijk, erg dwingend. Zodra je begint te lezen krijg je het gevoel dat borstvoeding de enige juiste keuze is en zelfs al kolven en met een flesje geven is zo'n beetje het vreselijkste wat je kunt doen (zo vond ik het in ieder geval over komen). De site is heel erg van uit een visie geschreven en kraakt werkelijk alle andere visies af. Mijn advies; lees de info, neem over wat je kunt gebruiken en bedenk; het zijn adviezen geen wetten. Zowel alle borsten als alle kindjes zijn anders en daar kun je mijn inziens niet een richtlijn op schrijven. Voor die slappe tetten van mij werkte het in ieder geval niet...Mijn advies; volg je gevoel.

3) Kies de houding die bij jou past
Van onze lieve kraamverzorgster heb ik vele borstvoedingshoudingen aangeleerd gekregen. Het was regelmatig een gevecht met zowel het voedingskussen als met dochterlief! Na een week of vier was ik het beu dat mijn gefrustreerde dochter steeds wegzakte in het voedingskussen, dan weer te hoog, dan weer te laag lag en wegschoof. Dus voedingskussen naar de zolder gebracht en mijn eigen benen (knieën, gesteund op een tafel/bank of bed) gebruikt als steunpunt. Daarnaast alle voedingshoudingen afgeschaft behalve diegene waarbij zowel ik als dochterlief het relaxed waren (dat was de meest "normale" madonnahouding). Veeeeeeeeeel beter!

4) Het gevecht met de armpjes; het wordt beter!
Vreselijk, heb je eindelijk dat domme voedingskussen én je kindje in de perfecte houding liggen, begint je kindje met de armen te maaien... Probeer dan maar eens aan te leggen! En zeker wanneer het al pijn doet, wil je echt wel voorkomen dan die handjes je pijnlijke tepels te pakken krijgen! Ik kan er niet veel meer op zeggen dan; hou vol, het wordt beter! Tot die tijd; shirtjes met lange mouwen en met de duim van de ondersteunende hand in het mouwtje en zo het armpje tegen houden, het andere armpje onder het eigen lichaampje en/of evt. partnerlief inschakelen. Probeer niet gefrustreerd te raken (wat heel moeilijk is.. ik weet het!) en als je er echt even door heen zit; geef kindjelief even aan je partner of iemand anders in de buurt, of leg het even in de wieg/box. Tel tot tien en probeer het weer. Ik beloof je, het wordt beter! (Echt! Al geloof je er vast nog niks van..) 

5) Vertrouw op jezelf en op je kindje!
Moeilijke deze, want ik was continue bang dat ik mijn kindje te weinig voeding binnen kreeg.. Hartstikke onnodig; ze groeide goed, was tevreden maar ook actief en had voldoende plasluiers. Maar omdat ik mij pinde op de informatie van verschillende websites, was ik er van overtuigd dat ik verkeerd aanlegde (immers, ik had pijn en dan deed ik het echt niet goed volgens borstvoeding.com) en verkeerd aanleggen betekende dat het kindje waarschijnlijk te weinig binnen kreeg. Die angst is heel normaal maar achteraf hartstikke onnodig, had ik een beetje meer op mijn eigen ogen en op mijn kindje vertrouwd, dan had ik geweten dat het wel goed zat.. Denk je dat het niet goed zit? Overleg met het consultatiebureau of schakel een lactatiekundige in (zie volgende punt).

6) Lactatiekundige inschakelen
Pas na 6 weken heb ik een lactatiekundige ingeschakeld, ik zat er even helemaal door heen. Dat had ik wel vaker gehad, maar nu had ik eindelijk het lef om iemand in te schakelen. Misschien was eerder beter geweest, ik weet het niet. Feit is dat het voor mij uiteindelijk niet veel geholpen heeft, de meeste tips die ik kreeg had ik ook al van internet en dat werkte dus gewoon niet voor mij. Maar, wat ze wel deed was wat zelf vertrouwen geven en dat is minstens zo belangrijk! Uiteindelijk had ze niet de gouden tip tegen de pijn, maar nu had ik wel alles gedaan wat ik kon om het borstvoeden te laten slagen, en voor mijn gevoel was het nu goed. Als het nu nog steeds pijn zou blijven doen, dan zou het gewoon flesvoeding worden. Ik denk dat deze rust me uiteindelijk geholpen heeft; binnen twee weken was de pijn weg! Boven alles zit borstvoeden denk ik toch ook vooral tussen je oren!

7) Fiepje en de fles
Wat voor mij ook werkte was het geven van een fiep, dat scheelde in ieder geval weer iets tijd aan de borst, fijn voor mijn tepels! Nu ben ik zelf geen voorstander van de fiep, maar het scheelt pijn en frustratie. Plus is het ook een voorzorgsmaatregel tegen de wiegendood (dat is borstvoeden ook!), dus dat was ook mooi meegenomen. Daarnaast ben ik vanaf de 6 weken begonnen met het geven van een flesje afgekolfde melk, zo kon de kleine vast oefenen met de fles en het scheelde weer een stukje tijd aan de borst!

8) Geef het tijd!
Misschien was het met of zonder al deze adviezen na twee maanden toch wel goed gekomen, dat weet ik niet. Maar geef het tijd! Borstvoeden is niet altijd gemakkelijk, maar wel goed voor je kindje. Het is in ieder geval de moeite waard om het te blijven proberen. Wat voor mij werkte is doelen stellen; ik wil in ieder geval de zes weken halen en daarna ging ik voor de twee maanden. Steeds een stapje verder dus. Doorzettingsvermogen is een belangrijk onderdeel van borstvoeding geven! 

Heb je alles geprobeerd, heb je het de tijd gegeven en is er een einde aan je doorzettingsvermogen (heel begrijpelijk overigens..) en lukt het toch niet? Kunstvoeding is ook prima, je bent echt geen vreselijke moeder wanneer je over stapt het het flesje. Wanneer jij gefrustreerd raakt van het voeden, raakt jouw kindje dat ook, daar heeft niemand wat aan! Uiteindelijk ben ik gedeeltelijk overgestapt op kunstvoeding (i.v.m. werken) en mijn dochter vond het prima; keek nog niet op of om toen ik haar voor het eerst kunstvoeding gaf en ze doet het er super goed op! 's Avonds en 's ochtends krijgt ze wel nog borstvoeding en geloof het of niet.. stiekem kan ik er nu af en toe toch wel van genieten!