Snap
  • Baby
  • vechter
  • #WKZ
  • #tevroeggeboren,

Met 27 weken en 2 dagen moeten vechten voor haar leven!

Tevroeg geboren en moeten vechten voor haar leven.

Jaylinn is 24 mei 2013 als inniminnie meisje van 26 weken geboren.

Ze moest natuurlijk de couveuse in, maar de eerste dagen gingen "goed" en was ze stabiel. Ik was na de bevalling 24 uur koorst vrij en verlangde zó naar een nachtje in mijn eigen bed en de hondjes weer om mij heen. Ik moest ten slotte wachten op een plekje in het RMD huis (Ronald Macdonald huis), want die zat helemaal vol en op de Nicu kun je niet blijven slapen. Ik ging dus naar huis, nadat ik nog bij haar was geweest. Elke dag ging ik heen en weer... Wel 3 tot 4 keer van Culemborg naar Utrecht.

Maar na 8 dagen stond ik me 's ochtends klaar te maken om weer naar haar toe tegaan... Nog geen 15 min voordat ik in de auto zou stappen gaat de telefoon. Met Nicu 1 u spreekt met de hoofdbehandelend arts: mevrouw wolters. SLIK!! Dit kon nooit goed zijn. Mijn hart zit in me keel en ik val stil. Ze vraag me of ik nog aan de lijn ben en heel goed moet luisteren. Jaylinn was onzettend ziek geworden en verslechterd zo hard dat ze met spoed moeten gaan opereren.. ze heeft NEC een infectie aan haar darmen en stukken die aan het afsterven zijn. De chirurg is al opgeroepen en ze is te zwak om naar de operatie kamer te gaan dus dit zal moeten plaats vinden op de Nicu waar ze ter plekken ligt. Als u de mogelijkheid heb om direct hierheen te komen is er een kans dat je der nog heel even een kus kan geven. ik hang op terwijl ze nog praat en vlieg zo snel ik kon naar het ziekenhuis. De tranen stromen over mijn wangen.. Wat nou als ik der niet meer zie?? Wat nou als ze het niet red? Met nog geen 20 min sta ik in het ziekenhuis.. ik ren naar boven samen met mijn moeder. Alles was al helemaal afgeplakt en gedekt. Mensen mochten erniet meer in behalve wij! En daar stonden we naar haar.. Machteloos! Je ziet haar liggen aan alle toeters en bellen en alles was al klaar om te beginnen. Ik krijg nog de vraag of ze foto's moeten maken.. WHUT??? foto's?? Zijn jullie wel helemaal lekker? Ik kijk toe hoe me kind niet meer zelf standing kan ademen.. der buik zo bol is en haast doorschijnend.. hoe dik ze is van vocht.. en jullie vragen dit?? Wauw ik heb geen eens antwoord gegeven. Ik heb Jaylinn met dikke tranen en een kus gegeven en mij moeder moest me bij haar vandaan trekken. We gaan naar de ouderkamer en daar komt een chirug ons nog even haar fijn vertellen wat ze gaan doen en wat de kansen zijn.. dat ze beter word hopen ze maar kunnen ze niet zeggen. Ze zal er hoogst waarschijnlijk uitkomen met een stoma.. en de dagen erna zullen afwachten zijn. De chirurg voegt zich bij de rest en ons wachten is begonnen!

Bijna 6 uur later word er op de deur geklopt, ik was zo overstuur dat ik er zo moe van was geworden en ik op de bank in de ouder kamer inslaap was gevallen.

Erkomen artsen em chirurgen binnen om te vertellen hoe het is gegaan.. mijn hart zit in mijn keel.. Waarom zijn het er zoveel??? Het enige wat ik uitkon brengen was de vraag: Is ze dood?

Nee ze leeft nog! Vertelt een arts zacht.. maar we weten niet of ze sterk genoeg is het te gaan redden. Ze is zwak, zeer zwak en heeft veel moeite. Ze hebben bijna de helft van haar darm moeten verwijderen en ze heeft een stomatje gekregen. Het is afwachten de komende uren, nacht en dagen.