Maakt zich zorgen over de thuissituatie

Maakt zich zorgen over de thuissituatie – kwetsende woorden, ze spoken nog regelmatig door mijn hoofd. Zal ze zich ervan bewust zijn geweest hoe erg deze woorden ons hebben gekwetst? Sophie werd met 40+6 dagen geboren en heeft een papa en mama die beiden heerlijk nuchter in het leven staan. 30 december, 14.30 liep ik met 6 cm ontsluiting (zonder weeën) samen met vriendlief en de verloskundige het ziekenhuis binnen. M’n eigen tas dragend, lekker eigenwijs. Het werd een razendsnelle bevalling en Sophie lag 17.55 al in mijn armen. Oudejaarsdag mochten we naar huis. Daar lagen we dan op oudjaarsavond met z’n drietjes in bed. Vuurwerk op de achtergrond, alsof het altijd al zo geweest was.

De eerste drie dagen was puur genieten. De kraamverzorgende was zo lief, nam ons mee in al het “nieuws” wat ons te wachten stond en we konden heerlijk met haar praten. Ondertussen genoten we volop van Sophie. Helaas kon ze door roostertechnische redenen slechts drie dagen bij ons blijven en stond er op dag 4 een nieuwe kraamverzorgende op de stoep. Helaas was de klik ver te zoeken….

Ik zie mezelf nog zo liggen in bed, Sophie heerlijk naast me in het wiegje, totdat ZIJ het wiegje (met Sophie erin) zo de kamer uitschoof. Enigszins verbaasd maar te moe om te reageren liet ik het gebeuren. “Ik zou m’n rust nodig hebben en Sophie (toen 4 dagen oud) kon prima overdag in haar eigen kamertje slapen….

Ondertussen werd vriendlief rond gecommandeerd en niets wat hij deed was goed. Waar hij voor de eerste kraamverzorgende eitjes stond te bakken en heerlijk mee kon kletsen, vertoonde hij nu kraamzorgontwijkend gedrag. 

Alles wat we van de eerste kraamverzorgende hadden geleerd werd door haar resoluut aan de kant geschoven, want haar “manier” was beter. Dit maakte ons zooo onzeker…. 

Ondertussen dronk Sophie heel slecht, bleef ze onder haar geboortegewicht, en lag ik met een borstontsteking en 40+ graden koorts op bed…. Geen energie om van Sophie te genieten, maar helaas ook niet om tegen haar in te gaan…. Niet echt zoals ik mijn kraamweek had voorgesteld. 

Gelukkig sloeg de antibiotica aan, en konden we, toen de kraamverzorgende eenmaal weg was, eindelijk met z’n drietjes genieten. Een paar weken later, tijdens nacontrole bij de verloskundige, kreeg ik een uitdraai mee van mijn dossier. 

Thuis las ik de woorden: Maakt zich zorgen over de thuissituatie… Vader is dominant…. en ouders zeggen ja maar doen nee….. De exacte woorden die de kraamverzorgende had doorgegeven aan onze verloskundige…. 

Ik heb getwijfeld aan mezelf….. en me meer dan eens afgevraagd ben ik wel een goede moeder? Nu weet ik wel beter, het ligt niet aan ons, maar aan haar…….

Toch blijven ze steken…. Die woorden…. En vraag ik me af wat haar bezield heeft om 2 ouders, op hun kwetsbaarst, zo te behandelen…. 

Ik had gevraagd om een kraamverzorgende met ervaring, maar dit was toch niet helemaal hoe ik het me had voorgesteld…….