Snap
  • Baby
  • reallife
  • coronatijdperk
  • eerstekerst
  • QuinnLewisJoseph
  • quarantainebaby

Lieve zoon, wat zou in je graag een normale eerste Kerst geven...

Over hoe de verwachtingen die ik had tijdens de zwangerschap plots allemaal vervagen.

De kerstboom moet hier wachten tot de Sint weer naar Spanje vertrokken is & de drukte rond de feestdagen is ook nooit echt voor mij weggelegd. Dit jaar zal het een periode zónder drukte zijn & ik had nooit verwacht dit te zeggen, maar die gedachte maakt me verdrietig...  Voor het eerst keek ik wél uit naar de drukke feestdagen! Dit zal onze eerste kerst zijn met Quinn, als gezin van 3 en dat had ik me vorig jaar (met dikke buik 🤰🏼) wel wat anders voorgesteld!

Maar laat me even eerlijk zijn: ik had me wel meerdere dingen anders voorgesteld! Te beginnen met de kraamperiode bijvoorbeeld... Normaal een periode waarin reeds in het ziekenhuis de hele familie aan je bed staat, je baby van arm naar arm wordt gesleurd en je geen moment rust hebt. Ik keek hier dan ook niet bepaald naar uit & was in eerste instantie opgelucht. In het ziekenhuis mocht niemand binnen, Quinn bleef lekker in onze eigen armen en ik voelde me meer uitgerust dan ooit tevoren. Maar heb ik dan wel de "full experience" van de kraamperiode gehad? Ik voel nu dat ik toch dat stukje drukte heb gemist. Lekker trots je baby showen aan iedereen die hem wil zien.... Dat had ook ik graag gedaan!

8 weken na zijn geboorte zouden we een babyborrel houden. De zaal, het eten, de versieringen,... alles was gekozen. De lijst met (123) genodigden lag klaar en de randanimatie was al geregeld. Ik had tijdens mijn zwangerschap een dubbel gevoel bij het feest: ik hou namelijk niet zo van drukte en had bang dat het feest een beetje 'too much' zou worden, maar anderzijds wou ik gewoon iedereen in 1 keer op bezoek en klaar! Na Quinn's geboorte, reeds in lockdown, bleef ik hopen op een mirakel. Dit feest MOEST doorgaan!! We moesten cancellen en tot op de dag van vandaag zijn er nog heel wat mensen die Quinn nog nooit gezien hebben...

En dan was er nog de zomervakantie. Ik droomde er tijdens mijn zwangerschap al van om op reis te gaan met ons mini-mannetje. Het zal je dan ook niet verbazen dat ik reisplannen had, veel reisplannen!! Ook deze werden gearchiveerd, want onze zomer werd er eentje in ons veilige coconnetje in België.

Lieve zoon, wat zou in je graag een normale eerste Kerst geven. Mét alle drukte die ik normaal zo vervelend vind! Wat zou ik je graag in de eindejaarsperiode van het ene feest naar het andere sjouwen, je van het hele (veel te uitgebreide) menu laten smullen, je van arm naar arm laten gaan om je daarna dágen te moeten troosten en knuffelen. Wat zou ik je met veel trots aan iedereen willen tonen en je de magie van ‘pakjesavond’ met de hele familie geven. Wat zou ik graag een toverstokje hebben en zonder Corona helemaal opnieuw beginnen. Zodat ik je de "full experience" van je eerste levensjaar kan geven. Het feit dat je nog klein bent en niets van dit alles beseft, geeft me gelukkig een beetje troost 💙