Leren eten met Rapley methode

Ik merk dat er hier op mamaplaats weinig tot niets geschreven is over de Rapley methode om te leren eten. Omdat ik zelf toch wel erg enthousiast ben over hoe het tot nu toe bij ons gaat, schrijf ik hier een blog over. Ik wil vooraf zeggen dat ik dus niet vind dat eten uit potjes 'slecht' is (ieder z'n eigen keuze!), maar dat wij gewoon heel enthousiast zijn over Rapley.

Allereerst, heel kort over Rapley. Bij deze methode bied je je kindje, vanaf zo'n 6 maanden oud direct vast voedsel aan, dus niet gepureerd. Voordat je kindje 6 maanden oud is krijgt je kindje uitsluitend borstvoeding (of flesvoeding). Je baby pakt zelf de stukken voedsel met zijn/haar handjes en bepaalt zo ook zelf hoeveel en hoe snel ze willen eten. Op die manier ontwikkelt de mondmotoriek zich goed en leert de baby verschillende smaken kennen. Het eten dat je de baby op jonge leeftijd geeft beïnvloedt het eetgedrag op latere leeftijd. Baby’s, die direct al in aanraking komen met veel verschillende smaken en texturen lusten later ook meer soorten voedsel.

Onze zoon is inmiddels bijna 13 maanden en het eten gaat heel goed. We zijn rond de 6 maanden gestart met de Rapley methode. In het begin zagen we dat onze zoon wel interesse had in het eten, het pakte en in z'n mond stopte, maar het vervolgens ook weer naar buiten werkte. Dit is niet erg en dit hoort bij het leerproces. Vergeet ook niet dat het rond deze leeftijd nog steeds gaat om bijvoeding en dat het dus niet erg is dat je kindje nog niet veel voedsel daadwerkelijk naar binnen krijgt. Elke week ging het een beetje beter. Hij kreeg bijvoorbeeld worteltjes, broccoli, aardappel, pasta, bonen, banaan en appel. We leggen steeds stukjes voor hem op tafel en die moet hij zelf pakken en naar zijn mond brengen.

En toen ineens had hij het door. Hij zal zo rond de 7 maanden oud geweest zijn. Het leek alsof hij nooit anders had gedaan dan vast voedsel eten. Vanaf toen moest er dus ook een flinke portie eten voor hem gekookt worden ;) Groot voordeel van de Rapley methode is dat je gezellig met zijn allen aan tafel kunt eten en dat papa en mama ook zelf kunnen eten. Je hoeft je kindje namelijk niet te voeren, want hij doet het zelf. Er is tot nu toe weinig wat zoonlief niet lust. Rode kool wil hij niet eten en ook gekookt ei gaat er niet in bij hem. Verder is het een grote, goede eter. De groentes zijn vaak eerder op dan de pasta of de aardappels! En als wij een keer iets eten wat hij nog niet kan eten, dan hebben we in de vriezer broccoli en bonen liggen die we altijd klaar kunnen maken (samen met wat pasta of aardappels).

Zoals al eerder gezegd is onze zoon nu bijna 13 maanden. Al die tijd heeft hij via de Rapley methode zijn eten gekregen en dus met zijn handjes gegeten. Natuurlijk ging het toetje (kwark) wel met een lepeltje. Nu zijn we op het punt beland dat zoonlief graag met een vork wil eten. Weer een nieuw avontuur wat elke week een beetje beter gaat!

Nog een kleine note bij de Rapley methode: je moet niet bang zijn voor wat aardappel of de grond, broccoli achter de oren en appelstroop in het haar ;-)