Laten huilen of oppakken

Helemaal overstuur, van moeheid herken ik inmiddels, ligt ie in bed. En ik zit beneden een droge boterham weg te werken. Wat duren 10 minuten dan ineens lang.Laten huilen of bij elk piepje je baby oppakken, ook daar zal iedereen ongetwijfeld een mening over hebben. De eerste 3 maanden troost je wat af, het valt niet mee ineens op de wereld te zijn. En dat vinden wij net zo. Is het de honger? Heeft hij het koud of juist warm? Zijn het krampjes? Of wilt hij gewoon vastgehouden worden? Zoals ik in de post 'Baby Boss' al zei, dat je het soms gewoon niet meer weet als je hem niet stil krijgt en vooral lekker mee gaat blèren. Help je niemand mee, kan wel opluchten. Rust en regelmaat, dat heeft een baby nodig en daar word ik zelf ook blij van moet ik zeggen. Je wilt er toch naartoe werken als je straks gaat werken dat hij daar net zo rustig onder blijft, tenminste I do. Let's go, ritme erin. Flesje, knuffelen, spelen, slapen.. Wakker, knuffelen, flesje, spelen, slapen.. Leuk bedacht, in werkelijkheid is dit keihard werken. Wennen voor baby, volhouden voor papa en mama. Hij was het er echt niet mee eens overdag naar bed te gaan, het is beneden veel te gezellig [ maar wel lekker in de ogen wrijven ]. En als ik dan boven kwam om te kijken kreeg ik een lach van oor tot oor. Ja daaaaaag, zie nou wel. Hij test me nu al uit. En dat laatste voelt zo tegenstrijdig. Toch handig als hij soms kan vertellen wat hij bedoeld, zou het een stuk makkelijker maken. Toen iedereen zei 'die huiltjes herken je wel' dacht ik: 'yeah right, huilen is huilen. Hoe moet ik daar nu uit opmaken wat hij wilt.' Ik geef niet graag toe maar het is waar, je herkent ze zeker en daarmee werd de 10 minuten regel ingesteld. Je hebt jengelen, huilen met pauzes en krijsen. Voor een jengel-moment sta ik niet eens op, als hij echt moe is valt hij na een paar keer jengelen wel in slaap. Huilen met pauzes zijn de momenten waarop hij die lach opzet als we aan z'n bed staan : *ik huil* komt er iemand? Nee. *ik huil*. Die wacht ik even 10 minuten af. Krijsen is vaak een combinatie van heeeeeeeel moe zijn en er "te stoer" voor zijn om eraan toe te geven. Van wie zal hij dat hebben? Dan breekt m'n moederhart wel een beetje en moet ik heel stoer zijn me te houden aan ons eigen idee. Het werkt 9/10 keer, het moet alleen niet erg zijn als het even niet gaat.5 minuten later zet ik m'n bordje neer. Ik ga m'n baby troosten.