10 jaar geleden
Klimmen, boink en bloed
Het is een jongen, en dat zal ik weten ook. Het is begonnen, het jongetje wordt steeds meer jongetje.
Als hij slaapt ziet hij er zo onschuldig uit. En als we in de stad lopen smelten mensen weg bij die glimlach waarmee hij zijn vier pas verkregen tanden gretig laat zien. Niets wijst erop dat het gaat beginnen. Ik hoor je al vragen, wat gaat er dan beginnen? Het spelen, het echte spelen, het ruige werk. Met alles erop en eraan. Klimmen, stoten en vallen. En ja, ook bloed. Mijn 10 maanden oude zoon is aan het veranderen van baby naar dreumes, en kennelijk hoort daar bloed bij. Het appartement waar wij in wonen is zo klein dat er bijna geen inrichting nodig is. Dus is het kleine tafeltje wat er staat zijn loopsteun, maar ook zijn vijand. De rubberen hoekjes helpen helemaal niets, want het is toch steeds weer boink en bloed. Ik denk dat we er maar mee moeten leren leven. Hij en ik. En dus pak ik hem op, troost hem, geef een beetje te drinken tegen de bloedsmaak en kus hem totdat hij weer blij is. En zo doen we dat totdat we een volgende fase ingaan. Kom maar op!
Anoniem
Lastig hoor, ik heb dat ook gehad. Overal op klimmen en alles onderzoeken en dan weer keihard ergens vanaf vallen. Ik had geen moment rust en kon hem niet even alleen laten, kon zelfs niet alleen naar de wc want dan ging meneer natuurlijk weer overal op klimmen of keihard vallen. Vond het wel een lastige leeftijd, ze zijn nog zo onstabiel en vallen heel vaak omdat ze hun evenwicht niet kunnen bewaren. Over een half jaar zal het wel beter gaan, opeens kunnen ze lopen zonder al te vaak te vallen!
Marieke80
Yup bij sommige kinderen hoort dat er heel erg bij! Ik heb er ook zo eentje.