9 jaar geleden
Klaar voor de start... Go!
Als moeder kun je vaak maar aan 1 ding denken: komt er ooit weer een tijd dat ik een hele nacht kan slapen?
Adem in, adem uit. Ik strek mijn armen, masseer mijn schouders nog even, trek mijn shirtje recht en ben klaar voor de strijd: slapen.
Ooit was er een tijd dat ik er naar uit keek om naar bed te gaan. Heerlijk slapen onder net gewassen dekens, uitslapen in het weekend, dromen over de mooiste dingen. Nu mag ik blij zijn als ik überhaupt een droom mag beginnen.
Ik ben zo moe, maar ik kijk er echt tegenop om te gaan slapen ‘s avonds. Want het enige wat ik erger vind dan niet te kunnen slapen, is ruw wakker gemaakt worden als je eindelijk wel slaapt. En helaas gebeurt dat nog heel vaak per nacht. Op dit moment zou ik al blij zijn als hij om de 3 uur wakker word.
De ergste nachten zijn als hij niet alleen om de anderhalf uur wakker word, maar ook moet huilen of een uur wakker blijft. Op dat moment denk je echt: ik-zal-nooit-meer-slapen-en-ik-trek-het-niet-en-ik-word-gek-en-ik-word-nooit-meer-vrolijk. En het helpt ook niet echt als mensen tegen je zeggen: ‘Moet hij niet allang doorslapen?’
Het gekke is dat ik het op de een of andere manier toch trek. Hoe moe of boos ik ook ben, als ik ’s ochtends wakker word en ik zie die vrolijke kleine aap naar me lachen dan krijg ik genoeg energie om de dag aan te kunnen. En dat terwijl ik nog drukker ben dan in de tijd voor mijn baby.
Natuurlijk doet de vermoeidheid wel wat met je. Ik was al niet goed in namen, maar nu weet ik vaak mijn eigen naam niet eens meer. En ik ben soms minder creatief en dat heeft weer invloed op mijn werk. Zoals het zoeken naar… nou je weet wel… die dingen die je gebruikt om te schrijven… Om een blog te vullen? … Hoe noem je die nou ook al weer… Oh ja woorden.
En je wordt minder alert. Na de geboorte van mijn baby, zorgde ik er voor dat ik wakker werd om borstvoeding te geven. Ik deed het licht aan en ging er echt voor zitten. Nu vind ik vaak in het donker zijn mond, voed hem en val dan tijdens het voeden weer in slaap. Weer een paar minuten extra slaap. Vaak gaat dat goed, maar soms heeft mijn baby zo’n dorst dat hij te ongeduldig is om eerst goed te zuigen om de melk eruit te krijgen. Chagrijnig doe ik dan het licht aan om hem echt goed aan te leggen en ben dan te wakker om meteen weer in slaap te vallen.
Laatst was het weer zo ver. Ik zoek zijn mond in het donker, stop mijn tepel in zijn mond, maar hij blijft maar zeurderig. Zuchtend doe ik het nijntje lampje aan die in ieder geval niet zoveel licht geeft dat het pijn doet aan je ogen.
Maar wél genoeg licht om te zien dat ik mijn tepel niet in zijn mond, maar in zijn oor had gestopt.
Mama-cate
Hahhahahahahhahahahaha denk nie dat er veel gedronken werd zo met zn oor!! lig hier even helemaal dubbel. Fijn dat je het lampje even aangezet had, het voelt ook allemaal hetzelfde. Maar ik was ook zo in het begin. Ik heb borstvoeding gegeven en op gegeven moment word je er gewoon hendig in. Ik dus ook. Kindje bij de borst, mondje open, tepel erin en drinken maar....mijn dochter viel dan wel al snel in slaap met de tepel in der mondje dus de voedingen deed ik in ons bed. Dan kon ik weer makkelijker in slaap vallen.