Jongste kind = gouden kind?

Heel veel ouders hebben een favoriete kind, maar dat willen ze meestal niet toegeven. Slechts 23 procent van de 1803 mama's die meededen aan de rondvraag gaf dat toe. Het favoriete kind is meestal de Benjamin van het gezin. Dit kan heel deprimerend zijn voor de andere kinderen en soms ook voor het favoriete kind.

Uit de rondvraag bleek ook dat 53% van de ouders de jongste kind hun favoriete kind is. De Benjamins van de familie krijgen meer aandacht, meer cadeautjes en ouders kiezen bij ruzies meestal hun kant. Aan de andere kant is het oudste kind zijn ook een voordeel. Sommige ouders geven toe dat ze sneller een band opbouwen met het oudste kind. Bovendien geeft 64% ook toe dat je met het oudste kind makkelijker en leukere gesprekken kan hebben dan met de jongste. De meeste ouders vinden ook niet dat favoritisme te maken heeft met graag of liever zien, maar wel met beter kunnen opschieten met 1 van je kinderen.

Volgens psychologe dr. Ellen Libb heeft favoritisme invloed op het hele gezin. Kinderen die zich niet achteruitgestoken voelen, groeien vaak op met twijfels en onzekerheden. Zij zijn constant op zoek naar bevestiging. Deze kinderen kunnen moeilijk intimiteit met andere hebben en bouwen dus eigenlijk een muur om zichzelf heen door de mensen die hun teleurgesteld hebben en van wie ze houden. Later kunnen deze kinderen op de werkvlak moeite krijgen. Zij waren constant bezig met het best doen voor hun ouders, maar zagen hun harde werk nooit beloond worden. Hierdoor denken hun dat het harde werken nooit beloond en gaan ze uitdagingen uit de weg.

Het favoriete kind zijn heeft niet alleen maar voordelen. Zij kunnen een ongezonde persoonlijkheidskenmerken ontwikkelen, omdat ze altijd gewend zijn om te krijgen wat ze willen. Deze kinderen groeien ook op zonder een persoonlijkheid te ontwikkelen, omdat ze constant bezig zijn met het "favoriete kind" te zijn. Zowel het favoriete kind als het niet favoriete kind hebben grote kans om een depressie te ontwikkelen. Ze kunnen zich beide eenzaam voelen en vinden het beide ook moeilijk om een onafhankelijke leven te leiden. Om dit alles te voorkomen kun je het beste een open communicatie hebben tussen alle gezinsleden. Dit is niet zo makkelijk, omdat elke familielid er open voor moet staan.