Ik wil mijn bed terug !

Gister had ik het toch echt even gehad met al die kinderen in mijn bed. Mijn kleine is nu anderhalf jaar en weigert in zijn bedje te slapen. Hij slaapt ook erg onrustig en dit zorgt ervoor dat hij eigenlijk ruimte te kort komt in zijn ledikantje. Dan is het bed van papa en mama natuurlijk wel zo fijn, mama een voet tussen haar rib en papa een hand tegen zijn zij. Met de eerste hadden wij dit probleem niet, die is snel haar eigen bedje in gemoeten na een drie daagse cursus van mij waarbij ik steeds verder van haar bedje af ging zitten en haar elke keer weer neerlegde zonder ook maar een woord uit te spreken.

Hoe is het zo ver kunnen komen ? Dat is een makkelijk antwoord, onze kleine heeft 2x pseudokroep gehad, in deze twee periodes was hij zo benauwd dat ik met hem zitten in bed heb geslapen. Sindsdien is hij niet meer weg te krijgen, soms wil ik hem nog wel eens overhevelen naar zijn eigen kamer, maar hij word standaard om drie uur in de nacht krijsend wakker en dan moet ik er weer uit. Mijn nachtrust is mij enorm dierbaar want een nacht niet goed geslapen breekt mij helemaal op.

Ik ben namelijk een lichte slaper dus ik word echt letterlijk overal wakker van, dus met of zonder kinderen ik word standaard wel een keer of 5 even wakker. Maar met kinderen is het wel 10 keer, want ja dan stoot meneer zijn hoofd weer, of moet hij hoesten, of begint mijn partner weer als een tractor te snurken. Dat laatste word binnenkort opgelost, ja een neusoperatie waarbij zijn scheve tussenschot eindelijk een keer recht gezet zal worden. Hopelijk zal dit ervoor zorgen dat ik hem minder vaak in zijn slaap zou willen wurgen.. Mijn dochter van 6 besloot dat ze met haar broertje graag bij mama wil slapen aangezien papa altijd heel erg laat naar bed gaat. En bij ons is het niet opgestaan plaats vergaan, nee net andersom.

Nu ik de zolder weer terug heb en hier een ontiegelijk ruim bed in staat bedacht ik mijzelf gister. Waarom moeilijk doen ik ga gewoon op zolder slapen. Heel zielig voor O want die kwam toch eens even kijken wat zijn vrouw daar op die zolder uitvoerde zo helemaal alleen. Nou slapen dus ! Ik hoorde hem nog zeggen " raar hoor ". Deze zwangere vrouw wil gewoon slapen zodat ik  overdag wat meer energie heb, gezellig doen .." tja dan moet je maar mee gaan slapen in plaats van je aandacht aan die stomme iphone geven, als ik slaap, slaap ik in tegenstelling tot je telefoon " hoor ik mijzelf denken.

Maar nu bedenk ik mijzelf, dat dit geen manier is vooral als er dadelijk nog een derde bijkomt. Dan groeien wij dadelijk helemaal uit elkaar en ik weiger die partner te zijn die apart van haar man slaapt. O is mijn partner en mijn kinderen zijn mijn kinderen ! Dus iedereen moet leren om op zijn plek te slapen.  Maar hoe doe je dat ?  Bij de eerste heb ik mijn toevlucht in de bibliotheek gezocht mij ingelezen en deze regels toegepast, na 3 dagen was het gelukt. Maar dit is een ander kind met een ander karakter, ik bedacht mijzelf dat het misschien handig is om hiermee te beginnen als ik met verlof ben. Als ik dan slecht heb geslapen dan is dat niet zo een ramp, dan bank hang ik die dag wel en komt het goed.

Wie van jullie kent/kende dit probleem, en hoe zijn jullie hiermee omgegaan/of gaan jullie hiermee om.