Snap
  • Baby

Het zal je maar gebeuren.. wiegendood...

Gisteren is hier een dorp verderop een kindje in haar slaap overleden op de kinderopvang. Dubbele rillingen als mama én als PM'er...

Gisteravond zag ik op facebook ineens een berichtje verschijnen. Hier niet zo heel ver vandaan is op een kinderdagverblijf een kindje (6 maanden) overleden in haar slaap. Een pedagogisch medewerkster (PM'er) vond haar levenloos in haar bedje, heeft haar nog proberen te reanimeren, maar het heeft niet mogen baten. Dat is toch ieders grootste nachtmerrie. Mijne in ieder geval wel, als moeder van een meisje van bijna vier maanden, maar zeker ook als pedagogisch medewerkster. 

Als pedagogisch medewerkster doe je er alles aan om wiegendood te voorkomen. Slaapkamer niet te warm, bedje kort op maken, geen losse dekbedjes/lakentjes, op de rug laten slapen en minimaal om de 15 minuten in de slaapkamer kijken hoe het gaat. Dat laatste betekend dus de slaapkamer in gaan en kijken of je het kindje ziet of hoort ademen en als dat niet het geval is, dan leg je je hand op het kindje om het te voelen. Het is me al een aantal keer overkomen dat je een kindje niet ziet of hoort ademen. Je schrikt je een ongeluk! Gelukkig voel ik dan meestal al snel de ademhaling, wanneer ik mijn hand op de borst van het kindje leg. Voel ik het niet snel genoeg, dan geef ik een porretje, waarna ze (gelukkig) altijd weer bewegen. Je moet er niet aan denken dat je zo'n kindje levenloos aantreft.. Je vergeeft het jezelf nooit, ook al weet je dat het in principe niet voorkomen kan worden...

Als moeder gaat het nieuws je al helemaal niet in de koude kleren zitten. Het idee dat je ineens gebeld kunt worden, dat je kindje niet meer ademt.. Vreselijk! Thuis heb ik ook alle maatregelen getroffen om het te voorkomen (borstvoeding geven, bedje kort opmaken, niet op de buik laten slapen, airosafe eronder, fiepje in etc.), maar ja.. wiegendood betekend in principe dat men geen idee heeft waarom het (gezonde) kindje overleden is, dus echt voorkomen kan gewoon niet..

Vandaag op het werk was iedereen ontdaan van het nieuws, want het had net zo goed in ons kinderdagverblijf kunnen gebeuren. Iedereen is weer extra alert en er wordt nog net even wat vaker gechecked dan normaal. Ook thuis merk ik dat ik weer wat alerter ben, ik luister telkens gespannen of ik mijn meisje hoor ademen. Op dit soort momenten ben ik toch wel blij met mijn kleine knorretje... 

9 jaar geleden

Dat heb ik wel eens gelezen, dat van in een campingbedje bij een gastouder.. ook de kriebels inderdaad! Fijn dat ze zulke maatregelen hebben genomen, dat voelt in ieder geval weer een beetje veiliger!

9 jaar geleden

Fijn dat dat kan! Al moet ik zeggen dat ze op de kinderdagverblijven die ik ken, daar wel heel alert op zijn, dus dat hoeft echt geen extra risico te betekenen :)

9 jaar geleden

Dat om de 15 min. kijken dat is verplicht op het kinderdagverblijf (door de GGD), en alleen even een blik werpen is niet genoeg, je moet echt zien of voelen dat het kindje ademt. Maar dat is ook anders, je hebt dan meerdere kindjes en je bent verantwoordelijk voor kindjes die niet van jou zelf zijn. Dus daarin moet je extra voorzichtig zijn. Thuis ben ik daar ook iets minder actief in, ik werp regelmatig een blik op de babyfoon en af en toe ga ik even kijken.

9 jaar geleden

Wat erg! Las dat het in son gebeurd was, nog geen 10 min van ons af. Dat van elke 15 mij kijken heb ik nog niet gehoord. In ieder geval ik heb dat nooit gedaan, ik legde dochterlief in bed en keek na een uur of zo of als ik iets hoorde ging ik kijken. Maar ja dat is in de thuissituatie, hoe dan ook het blijft erg dat het kindje is overleden!!