Het stofzuigmonster!

Toen ons mannetje nog echt een klein baby'tje was, lijkt al heel lang geleden terwijl dit nog maar 9 a 8 maanden terug was, was de stofzuiger nog een perfect hulpmiddel om hem in slaap te laten vallen. Ideaal. Het huis lekker netjes en onze baby kreeg voldoende slaap ;)

Nu hij negen maanden is stofzuig ik nog steeds meerdere keren op een dag. Niet meer om hem in slaap te helpen. Dat zou nu ook niet meer werken. Maar gewoon, omdat er nu eerder rotzooi ontstaat. Bijvoorbeeld als we net een broodje hebben gegeten. In het begin vond hij het heel interessant. Hij draaide zijn hoofdje naar het geluid en keek aandachtig wat ik allemaal aan het doen was. Toen hij een loopstoeltje had gekregen was het helemaal feest. Naar de stofzuiger toelopen en proberen hem te pakken! Tot 2 weken geleden. Ik ben aan het stofzuigen en haal de lange stang eraf, om de randen van zijn loopstoeltje schoon te zuigen. Ineens kijkt hij verschrikt en loopt snel met zijn handen omhoog weg. Eerst dacht ik nog even dat hij misschien een spelletje wilde spelen, maar toen ik weer dichter bij wilde komen begon hij te huilen. Oeps, dat is niet handig. Ik moet toch echt een paar keer per dag stofzuigen en ik wil hem dan niet steeds ergens anders heen moeten brengen... En ja angsten zijn er om overwonnen te worden toch, dus laat ik er maar vroeg mee beginnen.

De volgende keer dat ik de stofzuiger erbij pakte rende hij alweer snel weg, met zijn handjes in de lucht. Dus ik laat de stofzuiger nog even uit staan en zeg tegen hem, dat een stofzuiger niet eng is. Dat die mama juist helpt om het huis netjes te houden. En ik besluit om hem maar te laten voelen dat het niks engs is, net zoals je bij dieren ook zou doen. Dus eerst pak ik zelf de steel vast en aai er even overheen. Zie je wel hij doet niks zeg ik. Vervolgens pak ik voorzichtig zijn handje en leg hem tegen de steel aan. Hij trekt hem terug en kijkt me aan met een blik van wat doe jij nou? Weer leg ik uit dat hij niks doet en pak nog een keer zijn handje. Nu laat hij het wel toe. De eerste aanraking was nog even eng, maar al snel had hij door dat de stofzuiger inderdaad niks doet. Dus nog even verder aftasten. Mooi tijd voor de volgende stap. Ik zet de stofzuiger aan en weer wil meneer weg lopen. Dus ik laat de stofzuiger aan staan en begeleid hem er rustig naar toe. We doen nu hetzelfde als net, maar nu terwijl de stofzuiger nog aan staat. En het gaat meteen goed. Vervolgens laat ik hem nog even zien, dat de stofzuiger de vloer schoonmaakt. Gelukkig, zijn angst is overwonnen! Inmiddels vind hij de stofzuiger weer leuk. Hij komt er nu snel aangerend in zijn loopwagen als ik de stofzuiger pak en probeert nu zelfs het geluid na te doen.

Ik hoop dat eventuele angsten in de toekomst net zo snel overwonnen worden als deze. Voor nu ben ik eerst weer heel trots op ons mannetje :)