4 jaar geleden
Het gewone leven gaat gewoon weer door
De psychische nasleep van een kindje op de Nicu
3 juni was de dag dag ik mij enige sessie EMDR kreeg. Een heftige ervaring. Je beleefd alles op nieuw. Ik zag iedereen weer lopen. Hoorde iedereen weer praten. Ik was de dagen na de sessie erg wiebelig en snel moe. Ik kan de ervaring nog niet goed beschrijven maar ineens valt alles op zijn plekje en kan het verwerken en accepteren echt beginnen.
In mijn omgeving werd de eerste baby geboren en mocht snel mee naar huis. Dan merk je pas dat je lang niet alles hebt verwerkt. Ze praten dan hoe zwaar ze hun bevalling hebben ervaren maar dat valt echt in het niets als je gewoon mee naar huis kan met je newborn in de maxi cosi. Ik hoop niemand mee te kwetsen maar die angst als je kind op de Nicu ligt en thuis komt zonder kind is niet te beschrijven. Ik had willen ruilen voor een lange lastige bevalling maar naar huis met kind en kraamzorg. Dan deze ervaring!
Heel veel mensen snappen deze ervaring niet. Ze denken ze is naar de psycholoog geweest en het is nu klaar en ze kan alles weer aanhoren.. helaas werkt dat niet zo. Het moet slijten en dat gaat het steeds beter gelukkig.
Voorbeeld eerste foto’s met je kindje op je borst samen met je partner. Dat hebben we niet. Wel iets.. elkaar vasthoudend met tranen in onze ogen. Praten over geboorte gewicht, weten we niet omdat ze niet ademde.
Dit moet slijten en ook al heb ik echt geen zin om naar kraambezoek te gaan toch ga ik de confrontatie aan. Dit voelt echt naar om te doen maar toch word het dan makkelijker om erover te praten.
Nu wat leuker nieuws! ?
Het gaat goed met Charlotte! Ze is nu 5 maanden oud en ontwikkeld zoals elke standaard baby dit doet! Zelf de vaccinaties doen haar niets. Ze huilt eventjes en dan is ze weer klaar en begint weer te lachen. Ze is een vrolijke lieve baby!
Toch ben ik benieuwd of meerdere ouders dit herkennen?
MamavanEJ
De nicu is heftig! Onze dochter lag daar maar voor 3 dagen voor wat kleins, maar jeetje, het is niet niks. Je hebt zorgen, weet niet wat er komen gaat, welke kant gaat het op.. Je mist ook een gedeelte, die dagen zijn hier een grote waas. Je kunt ook niet zomaar je kindje oppakken, want onhandig. Als ik dat vergelijk met mijn zoon die de week na zijn geboorte wegens ruimtegebrek op de nicu naar de kinderafdeling mocht.. was voor ons fijner en gelukkig kon hij daar medisch gezien ook heen. Ik herken wat je zegt over het kraamvisite en het klachten van mensen over tsja, niks vergeleken bij dit inderdaad, zoals je schrijft. Of het bagataliseren van mensen, want het kan altijd erger. Maar ik heb juist een aantal sessies EMDR nodig gehad om de bevalling van mijn zoontje te verwerken en een band met hem op te kunnen bouwen. Fijn om te lezen dat het nu goed gaat met jullie dochter!?