9 jaar geleden
Heb ik mijn kindje nu al verpest?
“Het is zo’n gemakkelijk, tevreden kindje. Zorg dat je haar niet verpest.” Dat is wat de kraamzorg tegen mij zei. Heb ik haar nu al verpest?
“Het is zo’n gemakkelijk, tevreden kindje. Zorg dat je haar niet verpest.” Het kan ook zijn geweest dat ze zei: “Zorg dat je dat zo houdt.” Haar precieze woorden weet ik niet meer, maar de strekking ervan ben ik niet vergeten en spookt nog geregeld door mijn hoofd. Want zodra de kraamzorg de deur achter zich sloot, begon dochterlief te huilen. En te huilen. En te huilen. Wat deed ik fout?
Mijn dochter sliep weinig en huilde veel. De mevrouw van het consultatiebureau kwam na een week langs en kwam tot de conclusie dat mijn baby’tje doodmoe was. Niet gek, want ze sliep erg weinig. We dachten aanvankelijk dat dat het probleem was: oververmoeidheid en niet in slaap kunnen komen. Dus we gingen vanalles proberen om mijn dochtertje te helpen bij het in slaap vallen. Mocht het in bed niet lukken, dan maar in een draagdoek. En zo liep ik uren met haar rond…
Maar mijn dochtertje bleef huilen. Dus misschien was er wel iets anders aan de hand? Misschien waren het wel darmkrampjes en kon ze daarom niet slapen. Infacol gekocht, maar dat baatte niet. Het arme schepsel raakte helemaal verstopt en huilde alleen maar meer. Ik heb zelfs een magnetiseur ingeschakeld. Ook hij was van mening dat darmkrampjes de oorzaak waren van haar gehuil en hij zou het kunnen verhelpen. Ook dat leek weinig te helpen. Alleen door haar als een ‘aapje’ op mijn arm te dragen werd ze rustig. En zo liep ik uren met haar rond…
Pas na drie maanden werd het gehuil minder. De darmkrampjes leken minder te worden, maar een ritme qua slapen was er nog totaal niet. Ook dat leverde weer heel wat gestress op. Nu is ze inmiddels bijna elf maanden en krijgt ze driftbuien. Soms wil ze alleen maar gedragen worden, dan weer wil ze niet eten. Het gaat vrijwel nooit gemakkelijk, vrijwel nooit van een leien dakje. Waar ligt dat aan? Ik had toch zo’n gemakkelijk en tevreden kindje, aldus de kraamzorg. Of heb ik haar nu al verpest?
MamaFaye90
Je hebt haar zeker niet verpest! En hoe ouder kinderen zijn, hoe moeilijker het wordt om een goed ritme er in te krijgen, maar je moet wel doorzetten dan! Ik kan van mijn schoonzus herinneren dat haar dochter dit ook had rond die leeftijd. (nu 1,5) Ze was hangerig, wilde alleen mama en totaal niet eten, terwijl dat voorheen goed ging. Nou bleek moeder ook niet in haar vel te zitten en na daar wat aan te doen ging het een stuk beter met haar dochter. Niets meer van te merken. Ik zelf ben ook van mening dat kinderen de mentale sprongetjes maken. (ooit dat boek gelezen?) het zou er ook mee te maken kunnen hebben. Verder heb ik maar een tip: blijf bij je eigen gevoel!
Marionfled
Zodra de kraamhulp weg gaat, moet je alles alleen doen en vaak begint dan ook de stress. Hoe moet dit, hoe was dat ook al weer....... Dit voelen de baby's heel goed aan. Bij mijn dochter had ik dat ook en nu bij mijn zoontje van 3 maandjes ben ik heel rustig gebleven en goed naar hem geluisterd en dit gaat heel goed. Hij komt ongeveer om de 3 uur voor een voeding en s avonds al om de 2 uur maar gaat dan wel om half 8 naar bed en wordt de volgende morgen rond half 8 weer wakker. Wat je vooral niet moet doen is stressen. Tandjes, nee fase, ziek dat hoort er allemaal bij. Mijn man zegt wel eens hij spuugt weer. Tja zeg ik dan dat hoort erbij. Eten moet geen straf worden en moet je eerst ook niet druk om maken. Wat je kan doen is eet elke dag aan tafel, op dezelfde tijdstippen, van te voren aangeven dat je gaat eten en niet te snel opgeven. Mijn dochter van 2 is elke dag alles aan het uitproberen, wat mag wel/niet. Wat ik de hele dag doe is zeggen wat niet mag en belonen op wat ze goed doet (belonen door te zeggen goed zo....) Denk aan wat goed gaat en geniet van je dochter!
Liefemuts
Ik hoor het heel vaak en ik moet zeggen, mijn eigen meisje werd ook iets lastiger, nadat de kraamzorg weg ging. Maar ik denk dat dat meer ligt aan het feit dat ze na een week zijn bijgekomen van de bevalling, dan aan het feit dat je het kindje al verpest hebt ;) Misschien is een osteopaat een hulpmiddel. Ik heb geen idee of het werkt, heb het gelukkig niet nodig gehad voor mijn meisje, maar als ik collega's en ouders op het werk moet geloven kan het wonderen verrichten?