Pff heftige periode he ? Slaaptekort doet zoveel met je. Fijn dat t iets beter lijkt te gaan nu. En zolang ze het op melk goed doet dan is dat toch prima. Dan idd even niks veranderen maar t zo laten en hopen dat t steeds beter mag gaan. Het komt echt goed al denk je soms even van niet.... wij hebben met ons zoontje ook een zeer heftige periode gehad. De eerste 19 maanden alleen maar huilen en slapen deden we afwisselend. De ene helft vd nacht mijn man en de andere helft ik. En op goede nachten kon ik zittend in bed tussen allerlei kussens met mijn zoontje op mijn buik samen ' slapen ' .
Achteraf bleek hij hfcs ( voorheen kiss) te hebben dus een wervel die scheef zat in zn nek en onderin zijn rug wat veel pijn veroorzaakte. Gelukkig na vele zoektochten bij een goede therapeut terrecht gekomen en vanaf dat moment konden we slapen. Heerlijk. Nooit geweten dat lekker slapen zoveel voor je kan doen .
Nu is hij 7 en een heerlijke stoere gezonde jongen.
Dus het lijkt nu ver weg maar het komt goed.
Kan me voorstellen dat je aan sommige reacties niks hebt en dan je dan denkt pffffff...ik schrijf even van me af maar niet om reacties terug te krijgen dat t altijd nog erger kan.
Wat ik in die periode t ergste vond was t commentaar dat mensen hadden op ons samen slapen. Want een kind hoort in zn eigen Bed en zeker niet tussen ons in... Of ws krijg jij dit ook vaak te horen..... je verwent je kind teveel dus logisch dat ze overal om gaan huilen want ze weten dat ze dan aandacht krijgen.... daar gingen mijn oren van stomen haha.
Volg je eigen gevoel blijf lekker voorlopig borstvoeding geven en hopen dat er een stijgende lijn in zit
Pippie
Pff heftige periode he ? Slaaptekort doet zoveel met je. Fijn dat t iets beter lijkt te gaan nu. En zolang ze het op melk goed doet dan is dat toch prima. Dan idd even niks veranderen maar t zo laten en hopen dat t steeds beter mag gaan. Het komt echt goed al denk je soms even van niet.... wij hebben met ons zoontje ook een zeer heftige periode gehad. De eerste 19 maanden alleen maar huilen en slapen deden we afwisselend. De ene helft vd nacht mijn man en de andere helft ik. En op goede nachten kon ik zittend in bed tussen allerlei kussens met mijn zoontje op mijn buik samen ' slapen ' . Achteraf bleek hij hfcs ( voorheen kiss) te hebben dus een wervel die scheef zat in zn nek en onderin zijn rug wat veel pijn veroorzaakte. Gelukkig na vele zoektochten bij een goede therapeut terrecht gekomen en vanaf dat moment konden we slapen. Heerlijk. Nooit geweten dat lekker slapen zoveel voor je kan doen . Nu is hij 7 en een heerlijke stoere gezonde jongen. Dus het lijkt nu ver weg maar het komt goed. Kan me voorstellen dat je aan sommige reacties niks hebt en dan je dan denkt pffffff...ik schrijf even van me af maar niet om reacties terug te krijgen dat t altijd nog erger kan. Wat ik in die periode t ergste vond was t commentaar dat mensen hadden op ons samen slapen. Want een kind hoort in zn eigen Bed en zeker niet tussen ons in... Of ws krijg jij dit ook vaak te horen..... je verwent je kind teveel dus logisch dat ze overal om gaan huilen want ze weten dat ze dan aandacht krijgen.... daar gingen mijn oren van stomen haha. Volg je eigen gevoel blijf lekker voorlopig borstvoeding geven en hopen dat er een stijgende lijn in zit