4 jaar geleden
Geen borstvoeding gegeven, geen spijt!
Ik heb geen borstvoeding gegeven en dat is een bewuste keuze geweest. Helaas respecteert niet iedereen elkaars keuzes en vindt men het nodig om verwijten over deze keuze te maken. Dat is helemaal niet nodig! Ik deel mijn verhaal vooral voor vrouwen die er ook over nadenken om geen borstvoeding te geven, maar een bepaalde druk voelen om het toch te doen omdat het 'hoort'. Luister naar jezelf, jij moet het doen. Als jij je er niet prettig bij voelt en het toch tegen je zin in gaat doen, raak je hier alleen maar gestrest van en dat voelt jouw kindje aan.
Geen borstvoeding is een keuzeIk heb beide kinderen bewust geen borstvoeding gegeven. So, I said it. De reden waarom is niet omdat ik niet voldoende melk aanmaakte, maar ik het gewoon echt niet wilde. Ik heb het niet eens geprobeerd en ik heb daar absoluut geen spijt van.
Maar waarom?
Van het idee krijg ik nog net niet de rillingen. Ik ben gewoon niet het persoon er voor. Heel knuffelig ben ik niet, ik wil graag vrij kunnen bewegen. Dit verklaard waarschijnlijk ook waarom dragen in een draagdoek/draagzak ook al niets voor mij is. Het idee alleen al dat ik dus na de bevalling steeds een baby moest aanleggen of om de zoveel tijd moest gaan kolfen maakte mij helemaal benauwd. En dan wist ik nog helemaal niets over borstontstekingen of gespleten tepels o.i.d.
Verwijten
De verwijten vliegen je wel om de oren als jij de keuze maakt dat jij geen borstvoeding geeft of hebt gegeven. Bij E. had ik lang niet zoveel verwijten gekregen als bij J. Bij E. ging ik namelijk 1,5 week na mijn bevalling weer naar school en dat was dus een goed ‘excuus’. Maar bij J. ben ik aan het begin van de zomervakantie bevallen, so do the math.. Benieuwd naar welke verwijten ik allemaal heb moeten aanhoren? Je leest het hier: https://www.morethanamom.nl/geen-borstvoeding/
Ene oor in, andere oor uit
Gelukkig was J. niet mijn eerste en had ik al wat vertrouwen als moeder opgebouwd, dus deden deze uitspraken mij ook niet veel. Natuurlijk denk je er wel even over na, maar ik liet het gelukkig ook heel gauw van mij afglijden. Ik mishandel mijn kind toch niet? Ik voed haar gewoon, alleen dan niet met mijn eigen geproduceerde melk, punt. Wij mogen van geluk spreken dat in deze tijd de samenstelling van kunstvoeding zo dicht tegen de echte moedermelk aan zit, dat het nagenoeg alles bevat wat een kind nodig heeft. Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar ook hier worden de kinderen groot van. Dus de zorgen dat het niet goed zou zijn laat ik snel los.
Ondanks dat het de ene oor in gaat en de andere oor uit, merk ik wel dat ik mij steeds moet verantwoorden. Maar ik stond en sta echt achter mijn keuze. Kon het wel doen omdat het ‘hoort’, maar daar zou ik niet blij van worden en daarom mijn newborn ook niet.
Schuldig over geen borstvoeding geven
Ik produceer heel veel moedermelk. Het spoot er beide keren nog net niet uit. Ik moet wel toegeven dat ik wel eens heb gedacht van: "Shit, dit is eigenlijk best zonde." Zoveel vrouwen zouden een moord doen voor zo'n goede melkproductie en ik doe er niets mee. Want ondanks dat iedere vrouw moedermelk aanmaakt, maakt niet iedere vrouw genoeg aan om haar kindje daar volledig mee te kunnen voeden. Maar ik voelde mij niet schuldig genoeg om er wat mee te doen, ik kon gewoon niet wachten tot dat de stuwingen voorbij waren en toen dat eindelijk zo ver was heb ik echt een gat in de lucht gesprongen dat ik geen gedoe meer had met mijn borsten. Mocht er een derde komen, met de nadruk op mocht, dan maak ik weer dezelfde keuze. En vraag ik meteen een pilletje na de bevalling om de productie te stoppen.
Heb jij wel of geen borstvoeding gegeven?
Liefs,
Nova
DVR
Dat is jouw mening. Ieder zijn gevoel is anders. Ik luister altijd naar mijn gevoel en in vind borstvoeding alles behalve natuurlijk. Wat betreft borstkanker, ja het zou heel fijn zijn om die kans te verkleinen etc.. maar ja.. je kan niet alles voorkomen
DVR
Wauw JJ&O, over oordelen gesproken! Geen twijfel mogelijk over het feit dat ik het allerallerbeste voor mijn kinderen wil. En ja, ik heb bij de tweede bewust géén borstvoeding gegeven. Bij de eerste wel, maar lang verhaal, ik vind het niks. Persoonlijk vind ik er helemaal niks natuurlijks aan om borstvoeding te geven. Mag je raar vinden. Ik vind borsten niet gemaakt om te voeden en ik voel me daar niet oké bij. Sterker nog, ik vind het persoonlijk heel raar als kinderen kunnen lopen, normaal mee kunnen eten en nog aan mama’s borsten hangen. Gat-ver. En waarom heb jij het over je eigen ego opzij zetten?! Doen ‘wij’ dat niet dan? Behoorlijk kortzichtig dat je denkt dat ik een binding met mijn kind mis. De ene heeft wel even borstvoeding gehad en de ander niet, ik ben blij dat jij kan oordelen over de band die ik met beide heb. Of nou ja, als ik jou moet geloven; met de ene wel & de andere niet natuurlijk. Zou bijna aan mezelf gaan twijfelen ? Nog even een sidenote: fijne vriendin ben je als je altijd zo lekker oordeelt wanneer iemand iets anders doet dan hoe jij het zou doen. Ik denk dat een kind meer heeft aan ouders die positief in het leven staan en respectvol met anderen omgaan ?
WolVel
Wauw! Wat een blog vol herkenning! Ik heb dan wel in de eerste nacht gebrobeerd borstvoeding t e geven en te kolven, maar zodra hij aan mijn tepel zoog of het kokfapparaat eraan hing werd ik helemaal naar! Een gevoel van paniek die mijn keel dichtkneep. Meteen gezegd dat het zo niet goed voelde. Ook in het ziekenhuis werd er gezegd dat borstvoeding het beste is, dat ik gewoon door moest zetten. Na een behoorlijke rotnacht was er eindelijk een zuster die tegen mij zei: als het je zo tegenstaat, waarom doe je het dan?. Dit was het laatste zetje dat ik nodig had. Achteraf ontzettend blij dat ik geen borstvoeding gegeven heb. Flesjes kunnen afwisselen met partner, koemelk allergie was op te vangen met andere voeding, reflux eerder opgemerkt en ga zo maar door. Bij een eventuele volgende baby ga ik er niet eens aan beginnen! En we moeten inderdaad maar eens leren om niet je eigen waarheid op anderen af te schuiven! Je eigen keuzes maken je zelfverzekerd en dat maakt je een goede mama!!
Yarrow
Wat mij eigenlijk aan deze blog me meer stoort is dat er zo nodig benadrukt moet worden dat flesvoeding ook goed is, en dat je er zelf geen zin in had. Dat hoeft toch helemaal niet? Het is jouw keuze en dat is dat. Ik ben zelf 5 weken geleden bevallen van m'n tweede kindje waar ik weer bewust hebt gekozen voor borstvoeding, zeker omdat je je kind op de eerste plek wilt zetten en hem/haar het allerbeste wilt geven en dat is toch echt borstvoeding. Ik vond het mooi om te zien dat m'n tweede kind zo graag wilde drinken bij me toen ze net geboren werd, en echt ging zoeken, wat ook heel natuurlijk is. (Dat zal ik ook altijd als een heel mooi moment blijven herinneren) Ze hapte helaas veel te graag aan en hapte, doordat ze haar tong tegen haar gehemelte bleef plakken, niet goed aan waardoor het echt een hele pijnlijke ervaring werd en noodgedwongen moest kolven. Dat leek heel goed te gaan, maar na 2 borstontstekingen verder in 3 weken ben ik nu ook over op flesvoeding. En ondanks dat ik de flesvoeding veel makkelijker en ontspannender vind bekruipt mij nog dagelijks het gevoel van falen. Gewoon omdat je je kind het allerbeste wilt geven. Ik heb altijd gezegd, als je het kan dan moet je het op z'n minst proberen. Die borsten heb je niet voor niks. Dat is ook moederschap je zet ook jezelf op de tweede plek.