Snap
  • Baby
  • Kind
  • Mama
  • opvoeding
  • creche
  • veranderd

Er is veel veranderd….

Ik kan me de dag dat ik Owen voor het EERST naar de CRECHE bracht nog als gisteren herinneren. Het is inmiddels anderhalf jaar geleden en wat een wereld van verschil is het nu met toen. Owen ging in eerste instantie twee dagen in de week naar opa en oma als ik naar het werk was, maar nadat Owen een jaar oud was vonden wij het VERSTANDIG dat hij ook een dag naar “SCHOOL” ging. Dan leerde hij DELEN en met andere KINDERTJES SPELEN en noem maar op. Oma vond het toen nog niet zo heel erg leuk, want ze was haar lieve mannetje een dag minder, maar wij vonden het een goed idee. Vlakbij ons in de buurt was een goeie opvang in een leuke gezellige BOERDERIJ. We hebben eerst maar eens kennisgemaakt en ik heb alle vragen gesteld die ik maar kon bedenken. Ik had heel erg duidelijk gemaakt dat ik er, ondanks dat ik weet dat het goed is, toch heel veel MOEITE mee heb en daar werd alle BEGRIP voor getoond. Alles met elkaar had ik er een goed gevoel over. De dinsdag zou de vaste dag worden dat Owen naar “school” gaat en op mijn werk had ik geregeld dat ik 3 week lang op de dinsdag vrij was, zodat ik Owen langzaam aan kon laten WENNEN. En vooral mijzelf kon laten wennen.. Om een heel lang verhaal kort te houden, de eerste periode was voor ons beide wennen.  Owen moest nog wel een keertje HUILEN bij het AFSCHEID en mijn hart BRAK dan! Net als elke andere moeder ging ik dan het liefste direct terug om hem weer mee te nemen, maar het was mij heel goed duidelijk gemaakt dat ik het daar erger mee zou maken, het kwam allemaal goed! Als ik dan kwartiertje later belde was alles al weer IN ORDE, na vijf minuten was hij al weer lekker aan het SPELEN. Als ik hem aan het eind van de dag op kwam halen was hij zo enorm blij dat ik er was en liet hij me niet meer los. Zo ging het de eerste periode….

Er is inmiddels veel veranderd…

Owen is de dag voordat hij naar “school” gaat al helemaal HYPER en blij want hij gaat weer naar zijn VRIENDJE Justin en gaat de hele dag met hem met de auto’s spelen.. Alle andere kindertjes van zijn groep noemt hij dan ook altijd even op.  Morgens vroeg weet hij niet hoe snel hij op “school” moet komen, zoveel zin heeft hij er aan. Bij het raam ZWAAIT hij samen met zijn vriendje Justin mij of papa uit.  De opvang is inmiddels verhuisd naar een helemaal nieuw gebouwde Multi Functionele Accommodatie... Aan het EIND van de DAG probeer ik mij altijd te HAASTEN omdat ik het kleine mannetje zo heb gemist en hem graag op wil halen. Als er nog dingen zijn die ik moet doen, dan laat ik dat voor wat het is en ga snel naar “school”. Daar eenmaal aangekomen is Owen ook nog altijd blij om mij weer te zien, maar denk je dat hij mee naar huis wil? NEE! De laatste tijd slaapt hij overdag niet meer, als hij dan toch wel MOE is wordt hij extra DRUK en heeft heel kort lontje.. “ik ga niet mee, ik blijf hier op school!” Uhhh, ok Owen, dan ga ik weer weg... “Doeiii” zegt het kleine mannetje.. en verbaasd kijk ik hem aan.. Na veel gezeur en STRIJD besluit hij dan toch maar met me mee naar huis te gaan. Ik vind het GEWELDIG dat hij het zo naar zijn zin heeft en ben blij dat hij weer een LEUKE DAG heeft gehad. Dat hij eerst niet mee naar huis wil neem ik maar voor lief..  Er is in anderhalf jaar tijd VEEL VERANDERD….