Snap
  • Baby
  • Kind
  • zwanger
  • positief
  • Hypofyse
  • worden

Eindelijk weer positief nieuws

Groen licht!

Zoals jullie konden lezen in mijn vorige blog, ben ik ongeveer 2 maanden geleden gestart met de medicatie. Dit ging niet zonder slag of stoot. De eerste dag voelde ik me ontzettend wazig, niet fijn dus. Gelukkig was ik vrij maar er liep nog wel een 2jarige rond die het niet meer nodig vond om een middagdutje te doen. Aan het einde van de dag ging het beter gelukkig en begon ik wat te wennen. Na het opbouwen en zo’n anderhalve week op de volledige dosis was ik alleen maar misselijk. Hele dagen lang..... Na het weekend kon ik er niet meer tegen en heb ik contact gezocht met de arts. Ik mocht 4 dagen stoppen om te kijken of het dan beter ging en daarna om de dag een tabletje. Dit gaat stukken beter. Ik ben nog wel eens wat weeïg maar het is veel minder heftig en hier kan ik dan ook best mee leven. 

 Na 5 weken medicatie had ik de vervolgafspraak staan om de waarden te beoordelen om te kijken of het werkte. En ongeveer anderhalve week voor de afspraak kreeg ik voor het eerst in 2jaar weer een menstruatie. Ik wist niet wat me overkwam, nog nooit was ik zo blij om ongesteld te worden! De medicijnen doen iets, en mijn lichaam ‘doet’ het nog. Wat was ik blij. Toen wist ik eigenlijk gelijk al dat de waardes gezakt waren. 

Maar na het goede nieuws kwam ook weer een domper. Aangezien de hypofyse groeit tijdens de zwangerschap en ik over de grens van 1cm zit, wilde ze mij graag eerst doorsturen naar het umcg omdat zij eigenlijk niet zo goed wist wat de risico’s een zwangerschap kon hebben voor mij. Ik wist toen natuurlijk nog niet of ik alweer een regelmatige cyclus zou hebben.  Maar ik mocht in ieder geval nog niet zwanger worden en eerst de mening van het umcg afwachten. (Precies 4 weken na de eerste menstruatie werd ik weer ongesteld dus het lijkt regelmatig te worden.)

Gelukkig kon ik daar snel terecht en ben ik daar vorige week geweest. Die afsprak was een gebakje waard ?  

Er zit een adenoom ‘tumor’ naast mijn hypofyse. Deze is groter iets groter dan 1 cm maar drukt niet tegen de oogzenuw, wat zeer goed nieuws is. Ook maakt hij geen hormonen aan, wat ook zeer goed nieuws is. Omdat hij toch iets tegen de hypofyse aandrukt staat het steeltje iets scheef en dat veroorzaakt de kleine verhoging in de prolactine. Het uitzonderlijke in mijn geval is dat er ooit een bloeding is geweest, wat het formaat veroorzaakt. Het goed nieuws daarvan is weer dat het lichaam dat als het goed is zelf opruimt. Dit kan jaren duren, maar hij kan dus toch kleiner worden of zelfs krimpen. Dus ik zal ter zijner tijd weer in de MRI moeten om dat te checken.

Voor nu heeft de hypofyse genoeg ruimte om te groeien bij een eventuele zwangerschap en hebben wij dus ook groen licht gekregen van de endocrinoloog en de gynaecoloog.  Als mijn cyclus regelmatig blijft met de medicijnen kunnen we het een half jaar zelf proberen. Anders toch weer aankloppen bij de gynaecoloog. Maar voor nu weer lekker zelf proberen en vingers gekruist dat het nu zonder prikken lukt ? wel zal ik onder controle moeten blijven als ik zwanger ben, maar Hey dan krijgen we er iets fantastisch voor terug!

Ik hoop jullie binnenkort te kunnen updaten met nog meer positief nieuws, maar voor nu bedankt voor het volgen van- en reageren op mijn verhaal. Heel fijn om het zo te kunnen delen en je verhaal kwijt te kunnen.