Eindelijk samen met Yvar... samen zijn wij 1!! (21)

Na 3 dagen is vandaag eindelijk de dag dat Yvar de neonatologie mag verlaten en ik eindelijk 24 uur per dag naar hem ga en mag kijken! Wat heb ik uitgekeken naar deze dag. Eindelijk mag ik hem bij mij hebben! Vanacht geen oog dicht gedaan natuurlijk, ik was zo zenuwachtig. Vanacht om 2 en vanmorgen om 6 was ik bij Yvar voor hem te voeden. Net om 9 uur heb ik hem ook nog even gevoed. De kinderarts komt zo nog even en als Yvar dan goedgekeurd word dan brengen we hem meteen. Na het voeden ga ik dan ook weer terug naar mijn kamer.

Vandaag is word ook een speciale dag voor mijn moeder. Ze heeft alles van zo dichtbij meegemaakt. Ze heeft mij zo gesteund tijdens de bevalling samen met Paul. Zij heeft Yvar eerder gezien als ik, maar dat gunde ik haar wel omdat ze uiteindelijk niet heeft mee mogen maken dat Yvar geboren werd. Ik heb Paul gevraagd haar op te halen vanmorgen en met haar naar het ziekenhuis te komen omdat ik wil dat zij Yvar als eerste vasthoud. Zij heeft dit zo verdient en ze verlangt er zo naar om haar 1e kleinkind vast te houden.

Klop klop..... daar is Yvar! Mijn kleine Yvar!! Ik geef even aan de verpleging door dat Yvar er is. Het eerste wat ik doe is naar hem kijken als hij langs mijn bed staat. Van dit uitzicht kan ik eindeloos genieten!!

Daar is Yvar dan zegt de verpleegster. Ik wil hem vasthouden zeg ik tegen de verpleegster. Je kunt hem er gewoon uithalen. Ik vind het een beetje eng omdat ik dit nog nooit gedaan heb. De verpleegster helpt mij en voorzichtig til ik Yvar op en ga voorzichtig op de rand van mijn bed zitten. Ik hou hem dicht tegen mij aan. Ik ga lekker liggen op bed en ik geniet van dit moment samen met mijn Yvar.

Hallo hoor ik.... en ik weet meteen dat het mijn moeder is samen met Paul. Ze zien meteen dat Yvar er al is. Meteen komt Paul mij en Yvar een kus geven. Ze trekken de jas uit en mijn moeder komt naar mij toe en geeft mij ook een kus. Ik ga recht op zitten en ik geef Yvar aan haar. Dit moment is zo mooi. Zo mooi om te zien dat mijn eigen moeder haar 1e kleinkind vasthoud. Mijn moeder is geëmotioneerd en haar tranen lopen over haar wangen. Ze geeft Yvar kusjes en houd hem stevig vast. Dit maakt onze band nog sterker. En sterk was die al. 2 handen op 1 buik noemen ze dat volgens mij. Mijn moeder is mijn beste vriendin. Zijn kent mij als geen ander. Wat ben ik ontzettend blij en trots dat zij mijn moeder is! Ze geniet zo van dit moment. Hier heeft ze 3 dagen op moeten wachten. Maar eindelijk is dan het moment daar dat ze hem dicht bij haar heeft. Wat een prachtig moment!

Vandaag en morgen komen ook nog mijn schoonouders en mijn vader en mijn moeder nog een keer, mijn broer en zijn vrouw en mijn schoonzus met haar man en de 2 kids. Iedereen wilt hem even voor de eerste vasthouden.

Deze dag geniet ik volop van onze kleine man. Wat is het fijn om hem dichtbij mij te hebben. Fijn dat ik hem vast kan houden wanneer ik wil. En niet het gevoel te hoeven hebben dat ik er een afspraak voor moet maken. Ik ben benieuwd hoe de eerste nacht zal verlopen samen met mijn kleine mannetje op de kamer!