11 jaar geleden
Eerste bezoek aan het consultatiebureau
Het is alweer twee dagen geleden dat we voor het 'eerste' bezoek bij het consultatiebureau werden verwacht.
Het is alweer twee dagen geleden dat we voor het 'eerste' bezoek bij het consultatiebureau werden verwacht. Eerste keer tussen aanhalingstekens aangezien we voor de gehoortest er ook heen moesten en de wijkverpleegkundige tijdens het huisbezoek duidelijk had gemaakt dat ze geen behoefte hadden aan ouders die iedere week langs kwamen tijdens het inloopspreekuur om hun kind te wegen, maar een maand wachten tot het eerste bezoek te lang was dus we wel een keer 'moesten' langskomen. Als brave ouders hebben we dat natuurlijk gedaan, en we waren natuurlijk ook nieuwsgierig of ze goed groeide.
Mijn man was deze beide keren vrij en vond het zelf niet meer dan logisch om dan ook mee te gaan. Tijdens het inloopspreekuur was hij dan ook de enige man, niet dat hij dat erg vindt. Dit keer was hij helaas ingeroosterd. Mijn moeder vond dit helemaal niet erg en ging graag met haar kleinkind mee om ook wat foto's te maken.
We waren netjes op tijd aanwezig zodat we Anna-Sophia rustig konden wegen en meten voor de afspraak. We hebben zelf nog even gekletst met de assistente over hoe het is om (klein)kinderen te hebben etc. Precies om elf uur ging de deur van de arts open en werden we naar binnen geroepen. We mochten plaatsnemen op de stoelen en vanachter de computer stelde ze een paar algemene vragen over de bevalling en kraamweek. Met name of we bij de huisarts of andere arts waren geweest en of er bijzonderheden waren. Anna-Sophia doet het heel goed; borstvoeding gaat goed, ze slaapt veel, huilt niet veel en is lekker allert als ze wakker is en lacht dan heel graag. Echter is ze wel geboren met een rode vlek op haar borst waarvan zowel de verloskundige die de bevalling deed als de wijkverpleegkundige die we tijdens het huisbezoek en inloopspreekuur hadden gezien geen uitsluitsel durfden te geven. het was namelijk geen karakteristieke geboortevlek in de categorie wijnvlek, ooievaarsbeet of aardbeienvlek. Dus hoopten we daar vandaag meer over te horen, aangezien de vlek van lichtrood (dat je het niet eens terugziet op de eerste foto's) tot felrood en bobbelig was geworden.
Eerst kwamen echter de medische 'testjes' waarbij ogen, mond, reflexen en heupen werden gecontroleerd. Was wel even schrikken toen ze zonder wat te zeggen haar beetpakte bij haar handjes en omhoog trok met haar hoofd in haar nek. Toen ik dat aangaf kreeg ik te horen dat het hoofdje goed vastzit maar je dit thuis niet moet proberen (zou niet durven). Gelukkig was alles goed en ze bleef zelfs heel lang op haar buik liggen met geheven hoofd. Thuis doet ze dat wel op bed of als ze bij ons op de borst ligt, maar op het aankleedkussen gaat ze huilen.
Na deze testjes kregen we te horen dat de vlek op haar buik een aardbeienvlek oftewel een hemangioom is (clustering van bloedvaatjes die als het goed is tussen de 5 maanden en 7 jaar vanzelf weer verdwijnt). Niets om ons zorgen over te maken, want het was alleen maar een klein schoonheidsfoutje. Niet echt fijn om te horen als je baby verder helemaal 'perfect' is. Sterker nog in mijn ogen het is meer iets medisch dan dat het met schoonheid te maken heeft. We kregen een verwijzing voor de huisarts en daarna eventueel dermatoloog of zelfs naar het Sophia Kinderziekenhuis die hier een speciaal inloopspreekuur voor hebben, omdat de vlek toch groter is dan normaal en ze normaal op het gezicht zitten. Zo sprak ze zichzelf een paar keer tegen zodat ik geen idee had of ik me nou zorgen moet maken of niet. Gelukkig hebben we een fijne huisarts dus verwacht ik duidelijkheid als we daar langs mogen komen. Na nog een paar vragen over wanneer te beginnen met borstvoeding uit een flesje te geven en wanneer voor het eerst zwemmen was het bezoek afgelopen.
Na afloop bleek dat de moeder die voor ons kwam gevraagd heeft om de volgende keer naar een ander consultatiebureau te mogen en vrienden van ons zijn na een bezoek aan haar ook overgestapt op een ander consultatiebureau. Gelukkig dus niet de enige die vind dat ze af en toe bijzondere uitspraken doet. Nu ben ik wel nieuwsgierig naar jullie ervaringen bij het consultatiebureau.
biver75
Ik heb goede ervaringen met het CB. De eerste keer dat ze bij mij thuis kwam had mijn dochter hetzelfde gewicht als de week ervoor (meeting van kraamzorg). Ze heeft direct gekeken of ik wel op de juiste manier borstvoeding gaf en heeft ze diverse tips gegeven. Wel gaf ze aan dat ik elke borst 10 min moest aanbieden. De dag dat ze er was lukt dat, maar daarna niet meer. Een paar dagen later is ze terug geweest en was mijn dochter aankomen! Ik begin het begin elke week naar het CB geweest om haar te wegen aangezien mijn dochter echt een poppetje is en ik haar vorderingen wilde weten. Ze deden daar totaal niet moeilijk over! Bij de eerste prikjes was het mijn dochter die het hardst huilde, maar ik huilde het langst... zo erg vond ik het! De vrouw van het CB had vrij snel in de gaten dat ik huilde en heeft mij direct (gevraagd) apart genomen zodat ik wat kon kalmeren. Ik vond dat erg prettig! Wanneer ik naar het CB ga, vragen ze niet alleen hoe het met m'n dochter gaat, maar ook hoe het met mij gaat! Ook niet geheel onbelangrijk! Dus... Mijn ervaring met het CB is erg prettig!
Evelienn1991
Nou ik denk dat ik maar beter niks kan zeggen over cb, maar ik doe t lekker toch hihi Ik ben n jonge moeder van 20, nu inmiddels bijna 21 ik heb bij een jongermoeder project gezeten omdat ik wat psychische problemen heb gehad (lees:ptss) jonge moeder project heb ik heel veel baad bij gehad, maar toen dat en alles er om heen gestopt was begonnen ze bij cb... Ze haddwn gehoord dat jongemoeder project gestopt was dus ik kreeg n telefoontje van de wijkverpleegkundige, ze wou een extra afspraak maken om even te babbelen hoe t ging heel leuk en aardig maar ik ben niet voor niks gestopt met jongemoederproject dat heb ik gelukkig durven zeggen dat ik daar geen behoefte aan had, zoiets vind ik namelijk nog al moeilijk. De afspraak dat ik daar kwam voor Senna haar 2de prikje kwam ik binnen en begon ze al met : ik heb maar even wat extra tijd ingepland voor ons... T eerste wat in mij op kwam was, ik ben dan misschien wel n jonge moeder maar elke moeder is toch wel n beetje onzeker bij t eerste kindje doe je dit alleen bij "tienermoeders"? dit doe js toch ook niet bij moeders die ouder zijn? Ach laat gaan dacht ik... Maar t bleef maar door gaan... -senna is te klein -senna weegt te ligt -ik was op de foute manier over gegaan van bv na fles voeding -ik verwende senna te veel -ik liet te veel toe bij senna Senna te klwin en te ligt? Uhhhh ze woog 2885 bij de geboorte en was 47 cm moet ik verwachte dat ze meteen 30cm groeit en 3kg aan komt? Ik deed kolven elke keer voor 2x voeding meer had ik gewoon niet had van alles geprobeerd om een voorraad te krijgen maar dat lukte nietdus ja wat moet ik als ik toch graag bv wil geven dan maar zonder voorraad.. Maar op n dag was t gewoon helemaal op ja ik wil mijn kind wel wat te eten geven dan maar plots over op flesvoeding, daar kon ik niks aan veranderen.. Ik knuffel nog al graag met senna en dat kon ze merken op een of andere manier?? Vraag me niet hoe en dat heb ik toen natuurlijk zegt,t was noet goed want ze.moet ook alleen kunnen zijn. Nou t is echt niet zo dat ik 24/7 met haar op de arm loop hoor maar ik deed t nog te veel. Senna was 3 weken toen ze omrolde van dr rug na buik erg snel dus, ja in bed maar 2rollen onder t matras hoesje gelegt dat ze t daar niet kon omdat ik er dan geen zicht op heb. Maar in de box waar ik bij ben laat ik t gewoon toe lochies? Denk ik dan? Maaaaar ik moest dat niet toe laten en haar gewoon tege houden? Hoe vastbinden?? Ik vreetmezelf elke keer zo op van binnen als ik daar ben En daarna trouwens ook, ik heb nu afgesprokeb net me vriend dat ik alleen nog maar ga voor de spuitjes en de rest doe ik wel bij de huisarts, ik heb ook overlegt met me huisarts hier over en heb afgesproken dat ik 1x in de maand kom zodat zij ff kan checken... Dit doet natuurlijk niet elke huisarts zo naar denk ik omdat je daar gewoon cb voor hebt, maar ik ben n borderliner en ik wil goed voor me.kond zorgen maar als ik dan naar zn cb moet kan ik t niet! Dan heb ik dalijk nog de grootste ruzie met dat mens en dat wil ik niet dus nu maar ff zo opgelost! Sow ik heb ff gespuwt!! Sorry voor de vele typfouten maar ik heb dit vanaf me telefoon gedaan hihi
Mama in Limburg
Wij werden in het begin helemaal niet gehoord. We kregen rare adviezen voor de ontlastings problemen van ons dochtertje die het alleen maar erger maakte. Uiteindelijk heeft de kinderarts ingegrepen. Ik voelde me ook niet prettig die keren. Tot de laatste twee keer, toen ging het gelukkig wel maar ik heb nog mijn twijfels maandag mogen we weer voor controle en het tweede prikje. Ik kan me voorstellen dat je over wil stappen na een ander CB. Succes ermee.
Anoniem
Ik heb tot nog toe goede ervaringen bij het CB wel ben ik erachter dat je altijd naar je eigen moedergevoel moet luisteren, die heeft het nooit mis. Dus als jij het niet vertrouwd, gewoon naar de HA of KI zodat die jou duidelijkheid kunnen geven. Succes