7 jaar geleden
Een jaar is zo voorbij
Het is zo'n cliché. "Geniet er maar van, want voor je het weet zijn ze groot." Maar het is zo waar. Time flies when you're having fun.
Het voelt als de dag van gisteren dat je geboren werd. Ik had zo lang naar je uit gekeken. Mijn zwangerschap vond ik maar lang duren, met name die allerlaatste week. Op 17 november 2015 werd jij geboren.
En hoewel het voelt als gisteren, we zijn verdorie alweer een jaar verder. Een jaar!
Jij bent al lang niet meer die kleine baby. Ik zag het al aankomen. De tijd lijkt, sinds jij geboren werd, sneller te gaan. Je hebt je in een korte tijd zo ontwikkeld, die kleine baby is er al lang niet meer. Stappend langs de tafel of de bank, en soms al voorzichtig een wankel stapje los voor je je op je knieën laat vallen in de wetenschap dat je dit nog niet kunt. Jij ontdekt de wereld en leert steeds iets nieuws. Je kleine babyhuil heeft plaatsgemaakt voor een hele eigen stem, die vaak vrolijk door de kamer schalt en soms ook boos of verdrietig klinkt.
Vandaag hebben we jouw verjaardag gevierd. Je bent een jaar, al dringt dat nog niet echt tot mij door. Waar is de tijd gebleven?
Ik sta maar niet te veel stil bij het cliché waar ik toch niet met m'n verstand bij kan, maar wat wel oh zo waar is.
Vandaag was jouw dag, lieve Kai. Ik hoop dat je genoten hebt. Blijf vooral de wereld ontdekken. Ik zal je helpen en er voor je zijn. En die stapjes, die lukken je binnenkort vast ook.