7 jaar geleden
EEN BRIEF AAN MIJN DOCHTER – LIEVE COCO – 3 MAANDEN
Coco is 3 maanden oud. Ik schreef haar een persoonlijke brief, over ziek en heel erg stoer zijn. Over kletsen en voor het eerst naar het kdv
Lieve Coco
Vandaag schrijf ik weer een brief speciaal voor jou, een brief die je later zelf terug kunt lezen als je wat groter bent. Nu ben je nog zo klein, maar eigenlijk ook al zo groot. Deze afgelopen maand heb ik je steeds beter leren kennen, mijn mooie, lieve, vrolijke en vooral stoere Coco. Wat ben toch jij een "tough cookie", zoals ik je deze maand veel heb genoemd.
Ik ben zo dol op jou, lieve Coco. Je bent altijd vrolijk, lacht veel en bent nu al een enorme kletskous. "Agooeee, Agoeee" vertel je dan tegen mij, met een grote glimlach op je snoetje. Wanneer ik je dan napraat geef je mij een blik alsof wij elkaar echt begrijpen, zo grappig!
Deze maand mocht je voor het eerst naar "school". Samen met je grote zus bracht ik je op 14 november voor de eerste keer een hele dag naar het kinderdagverblijf. Best een beetje gek hoor, om je voor het eerst zo lang niet dicht bij mij te hebben. Gelukkig had ik al eens eerder zo'n eerste keer gehad met Lola en was het dit keer voor mama niet zo spannend. Je deed het meteen super en de juffen waren direct dol op je. Helaas werd je na twee keer gaan al ziek en moest je thuisblijven
De afgelopen week was je echt ontzettend ziek en had je een flinke griep te pakken. Zonder te klagen of mopperen sloeg jij je er super stoer doorheen. Je hoestte de hele dag en nacht als een zeehondje en wanneer je ademhaalde, knorde je helemaal. Zo zielig! Ook kreeg je koorts en sliep en at je steeds slechter omdat je het zo benauwd had. Twee keer ging je met ons mee naar de dokter en lachte je lief wanneer ze met dat koude ding op je buikje luisterde. Je maakte haar dag helemaal goed, zei ze tegen je. Je kreeg een pufje mee naar huis en langzaam maar zeker werd je weer een beetje beter.
Gelukkig maar, want je bent zo'n heerlijk vrolijk meisje! Altijd zo tevreden, vrolijk om je heen kijkend. Soms vergeet ik bijna gewoon dat je er bent omdat je zo stil zit. Je huilt alleen als je honger hebt of moe bent. Zelfs wanneer je de afgelopen week mega hard en lang moest hoesten bleef je rustig en huilde je bijna niet. Wat ben je toch een stoere meid! Wat ben ik beretrots op jou en blij dat je weer bijna beter bent. Af en toe zat mama namelijk wel even te huilen met jou in haar armen toen je zo ziek was. Ik wilde je pijn wegnemen, maar dat kon ik niet. Wat ben je een sterke meid en wat is mama trots op jou!
Gisteren zou je eigenlijk naar het consultatiebureau gaan om te wegen, meten en een prikje krijgen, maar omdat je nog niet helemaal beter was gaan we pas over twee weken. Ik heb je wel gewogen en je weegt inmiddels alweer zo'n 6 kilo en bent ongeveer 62 cm lang. Wat word je toch snel groot! Kon ik de tijd maar even stilzetten en je extra veel knuffelen, want dat vind ik zo fijn met jou, lieve Coco! Blijf nog maar even klein!
Mama houdt van jou!
Liefs,
Mama
x