Een baby met cyste achter de navel

We waren trotse ouders geworden van ons dochtertje. En zoals iedere ouder kan beamenis het moment waarop je kind geboren word het mooiste moment EVER!!!Ze was voor ons het eerste kind dus extra spannend op wat er allemaal te wachten stond op ons.Je verwacht dat je door allerlei hindernissen gaat en een hoop avonturen zult beleven als gezin.Onze eerste hindernis kondigde zich al gauw aan. Eenmaal thuis na het ziekenhuis avontuur en de kraamhulp gestopt was. Moesten wij algauw naar het ziekenhuis terug.

Ons dochtertje sliep boven verwachting goed. Algauw sliep zij door met 3 weken oud. Wel maakte wij haar nog steeds wakker voor het flesje. Alleen begon ze steeds meer en meer te huilen. Slechter te drinken en ook onrustiger te slapen. Met niemand met ervaring om je heen weet je soms even niet waar je de oplossing zoeken moet.Ze ging zich steeds vaker tijdens het huilen overstrekken waardoor ze NOG harder ging huilen.Dit liet ik vaak gebeuren want wist ik veel dat dit kwaad kon. Ook liet Ze veel scheetjes tijdens de fles of het slapen. Inmiddels had ik veel producten aangeschaft zoals een anti-koliek drinkfles en hield ik op het begin alles bij zoals ontlasting, plasluier en hoeveel ze gedronken had en of de navelstreng afviel. Dit werd een probleem want na 1 week dat de kraamhulp weg was, was de navelstreng afgevallen maar het naveltje droogde maar niet in. Ieder rompertje wat zij aandeed werd ontzettend vies bij het naveltje door de uitvloei van pus. We konden ons dochtertje ook niet meer goed troosten want iedere druk op de buik deed pijn. Ook konden we haar niet goed laten boeren want ze kon niet op haar buikje liggen of tegen onze schouder met haar buikje. Ik ging gauw naar de huisarts en die concludeerde dat wij maar gauw met spoed door moesten naar de kinderarts.

Eenmaal bij de kinderarts concludeerde ze ook dat dit niet goed was. En ze verder onderzoek wou doen voor de zekerheid. Er bestond namelijk een kleine kans dat er een cyste achter het naveltje zat. Die ervoor zorgde dat de navel niet in kon drogen. Ze legde uit dat er namelijk 2 strengen liepen naar de navel tijdens de tijd dat kinderen in de buik zitten. Maar deze gauw indrogen als ze geboren worden. 1 streng verbond de navel en de darmen en 1 streng de blaas aan de navel. Het was hartstikke belangrijk dat we wisten of er een cyste zat. Ze ging er alleen wel vanuit dat dit hoogstwaarschijnlijk niet het geval was bij onze dochter en ons er dus niet te druk over moesten maken. We mochten de volgende dag een echo maken in het ziekenhuis.

Eenmaal toen de echo gemaakt was moesten we eventjes wachten op de uitslag. Hier kwam toch wat anders uit dan dat iedereen verwachte. Er zat inderdaad een holte met vocht (cyste) achter haar naveltje. We gingen met dit nieuws naar huis en moesten even een telefoontje afwachten van de kinderarts. Ze ging namelijk even overleggen met een arts in Maastricht ziekenhuis. Toen de kinderarts terug belde en overlegd had vertelde ze me dat we ons geen zorgde hoefde te maken en dat ze even op controle moest over een tijdje in Maastricht ziekenhuis. Maar een half uur nadat ik de telefoon opgehangen had werd ik gebeld door Maastricht ziekenhuis zelf. Er werd me verteld dat ze contact met me opnamen i.v.m. mijn dochtertje en dat we met spoed een afspraak moesten maken bij desbetreffende arts. HUH?! ik was met stomheid geslagen want het was toch allemaal niet zo erg??

We mochten meteen de volgende ochtend al bij de arts komen. Deze vertelde dat hij zelf nog even de echo opnieuw wou laten maken en zelf even wou bekijken. Het was namelijk uiterst belangrijk dat we zo snel mogelijk wisten op welke streng de cyste zat. Want als deze verbonden was met de darmen moest ze acuut geopereerd worden!! en als deze verbonden was met de blaas konden we de operatie rustig plannen. WAIT WHAT!!? We waren beide een beetje geshockeerd. Van het is niet erg naar een operatie in 1 halve dag. We konden meteen doorlopen voor een echo en daarna meteen weer terug komen bij de dokter. 

We kwamen terug bij de dokter voor de uitslag. Tijdens de uitleg werden we nog een keertje verrast. Doordat de echoscopist zo goed en secuur zijn werk heeft gedaan zijn ze erachter gekomen dat onze dochter ook nog een hoop cystes had zitten op haar eierstokken. 10 aan iedere kant en deze hadden een diameter van 2 cm ong. Ook dat nog!!! dit verklaarde meteen waarom zij zoveel buikpijn had en waarom ze maar om de 2 a 3 dagen ontlasting had. Dit moeste ze ook in de gate houden. Er werd me ook meteen verteld dat ieder kindje bij de geboorte cystes had op de eierstokken maar dat deze gauw wegslinken zodra zij geboren worden. Dit komt door de hoeveelheid vrouwelijk hormoon de moeder meegeeft. En ja, ik had haar wel heel veel vrouwelijk hormoon meegegeven waardoor ze zo groot konden worden. Als deze groter zoude worden de komende tijd zoude ze deze ook onder narcose leeg moeten zuigen. Dit omdat doordat de baby meer en meer gaat bewegen de cystes voor of achterover konden kantelen en zo de eileider konden afsluiten.

Er werd uiteindelijk ervoor gekozen om bij onze dochter af te wachten de komende tijd. We moesten de cyste in de navel goed schoon houden en kregen een zalfje voor de ontsteking die we in het naveltje moesten inbrengen 2x daags. We gingen met gemengde gevoelens naar huis. Onze dochter sliep in de auto want deze doodop van de hele ochtend rond gesleept te worden. En wij maakte ons best wel veel zorgen over het volgende wat er weer bijkwam. Kwam er ooit nog een einde hieraan?? 

Met de dagen/weken en maanden groeide onze dochter gelukkig goed. Ze begon steeds beter te ontlasten en op de dag van vandaag maken we nog steeds een dansje bij een poepluier. Ook het drinken ging steeds beter en het huilen werd iets minder. Na een halfjaar op controles bij de arts kwamen we erachter dat hoe groter ze werd hoe kleiner in verhouding de cystes op de eierstokken werden. Ook de navel droogde in en de cyste verdween achter de navel gelukkig. En zo stopte de controles in Maastricht en hoefde wij niet meer terug te komen. We zijn uiteindelijk blij dat onze dochter niet geopereerd hoefde te worden met een leeftijd van 3 weken. En dat het allemaal afgelopen is met een sisser, hoop gehuil en gestress.