Doorzetten bij borstvoedingshel

4 weken geleden zijn wij ouders worden van een prachtige flinke dochter. Natuurlijk gingen wij voor borstvoeding. Het alternatief is m.i. geen optie. 2 dagen na de bevalling begon het gelazer. S ochtends de verloskundige op bezoek gehad. Lien is 7% afgevallen, dat is normaal is de boodschap ga zo door. Savonds gaat het mis, het was mij al opgevallen dat Lien tijdens de voeding na 3 slokken loslaat en dan best gefrustreerd raakt. Na 17u s avonds krijg ik haar niet meer aangelegd, ze is hysterisch en ik kan haat niet troosten. Om 23u lukt het me pas weer haar een beetje te laten drinken, de nachts die hierop volgt is traumatisch. Ze is continu ontroostbaar aan het huilen en is bij vele pogingen om haar aan te leggen hysterisch aan het doen naar de borst. Haar slijmvliezen zijn droog, ze heeft geen natte luiers meer gehad sinds 17u en na uren huilen zien wij het ook niet meer helder. Als de kraamverzorgster komt vraag ik haar direct om te wegen. Lien is bijna 500gram afgevallen en zit nu nog maar op 3800gr. Ze vraagt mij te voeden en ziet al gelijk dat het mis is. Ze heeft verschrikkelijk dorst. Gelukkig had ik voor nood een proef zakje nutrilon in huis. Middels vingervoeden geven we haar 20cc. Wat een opluchting dat ze vocht binnen krijgt! In overleg met de verloskundige gaan we iedere 2u aanleggen, als ze hysterisch word of het lukt niet gaan we gelijk nutrilon geven middels het vingervoeden. Dit doen we ziezo als ze aan de borst loslaat. Terwijl mijn man haar voedt ga ik kolven. Dit is vermoeiend maar de opluchting dat ze iets binnen krijgt is te groot om me daar druk om te maken. Wat blijkt ik kolf nauwelijks 5cc met heel veel moeite. Alles wat ik kolf bewaar ik zodat ik straks zelf een spuitje kan vullen met 20cc om haar te geven. Na 24u is ze weer iets aangekomen en ze is een stuk rustiger. We besluiten dit nog eens 24u te doen. Hoera de volgende dag eindelijk stuwing. We hebben nu ook weer normale plasluiers dus we gaan de nutrilon afbouwen. We geven dit alleen als het aan de borst niet lukt omdat Lien hysterisch word. Er zit een duidelijk verschil tussen gewoon huilen en de hysterische huil dus dat is niet heel moeilijk. Weer een dag later: ze blijft problemen houden met aanhappen en vasthouden, wat dus een hoop frustratie opleverde. De kraamhulp vermoed dat mijn tepel t klein is om haar zuigreflex te stimuleren en adviseerde een tepelhoedje. Dit geeft het gewenste resultaat! We voeden een aantal dagen met succes met het tepelhoedje en Lien komt goed aan! Godzijdank. Helaas duurt de pret niet lang, ineens krijgen we opnieuw te maken met een hysterische baby, we vermoeden darmkrampjes. Weer zitten we een nacht op met een ontroostbaar kindje. Na flinke winden waar een bouwvakker jaloers op is lucht het even op, maar al snel is de pijn weer terug. Het duurt 2 dagen en goed zoeken voor ik het euvel vind: ze zuigt lucht mee omdat haar mond zich niet goed sluit om het hoedje. Ik besluit direct te stoppen met het hoedje en dan het vele loslaten en boos worden tijdens het aanhappen maar te accepteren. Ze is ondertussen nauwelijks hysterisch omdat ze redelijk voldaan is. Ze komt dag en nacht iedere 2u maar dat heb ik er graag voor over. Ze is ondertussen 3,5 weken oud n we gaan voor de eerste keer naar het cb. Féline is goed aangekomen en is gezond. Haar tongriempje is wat kort maar dat is niks word me gezegd daar kijken we laten wel naar als ze gaat praten. Ik vraag de arts of er een relatie is tussen de tongriem en het feit dat ze iedere 2u drinkt, steeds loslaat en moeite heeft met aanhappen. Ik geef aan dat het slaapgebrek mij langzaamaan begint op te breken. De arts antwoord dat ze dat een moeilijke vraag vind en geen antwoord heeft, we moeten haar snachts maar gewoon laten huilen.....De volgende keer is er meer tijd voor vragen. Verbaasd verlaten wij het cb. We besluiten het nog even aan te kijken maar als dit zo door gaat overwegen we voor de zoveelste keer over te stappen op kunstvoeding. 2 dagen gaan voorbij, zoals geadviseerd laat ik haar snachts huilen. Ik besluit zelf dat ik haar een speen geef en bij me pak tot er 3u tussen de nacht voeding zit. Féline word ondertussen weer steeds verdrietiger....toevallig zit ik een beetje te snuffelen op de website van oei ik groei en besluit bij het kopje borstvoeding te kijken. Het eerste artikel gaat over kindjes die problemen hebben met de borstvoeding door een te kort tongriempje en dat dit middels een simpel knipje te verhelpen is. Alles wat ik lees past precies in onze situatie en alles valt op zijn plek. Ik besluit meer onderzoek te doen.....het is ondertussen vrijdagavond en de huisarts en verloskundige zijn alleen nog voor spoed te bereiken. Internet leert mij dat ik binnen 24u aan de andere kant van het land geholpen kan worden. Ik zit al klaar om te bellen. Ineens bedenk k me dat ik nog ergens een folder heb van de lactatie kundige. Ze hoort me aan en verteld me dat de kno arts dit in het lokale ziekenhuis doet daar kan ik volgende week naartoe en kost mij mogelijk €800 omdat deze behandeling niet vergoed word. Sommige verloskundige doen dit ook maar ze weet niet precies wie, ze zoekt het uit en belt terug. Ik krijg het 06-nummer van een dienstdoende verloskundige 30km verder op. Ik bel en ook zei hoort me aan. Ze hoort hoe wanhopig ik ondertussen ben, zeker nu ik bijna zeker weet wat het probleem is, en ik mag gelijk komen. Deze lieve verloskundige ziet het hartvormige tongetje van onze Lien en weet genoeg, ze kan ons helpen! 10min later staan we weer buiten....wat een service dat dit zo snel kan en t kost me nog niks ook omdat dit niet vergoed word! (Bij de kno gebeurd dit op o.k. Vandaar zijn hoge tarief) direct zien we haar tong van vorm veranderen, binnen 3 dagen zouden we verschil moeten merken. Die zelfde nacht is het verschil al duidelijk. Féline kan zelf haar speen in de mond houden en slaapt zowaar 4u lang!!!! De volgende dag, vandaag dus is ze 4weken oud en ik heb ineens een heel ander kind. Ze drinkt zonder 15x los te laten, ze is duidelijk vrolijker en voldaan en ze slaapt bijna 5u aan een stuk zonder te willen eten. Dus eindelijk na 4weken is alle drama voorbij en geef ik nog steeds borstvoeding. Onze dochter is na haar geboorte nagekeken door de kinderarts, huisarts, verloskundige en kraamhulp en niemand heeft het laatste probleem gezien. De verloskundige die ons geholpen heeft gaf aan dat als zei dit direct na de geboorte ziet, de tongriem iom de ouders direct knipt indien deze bv willen geven. De kans is groot dat als dit bij ons was gebeurd alle problemen voorkomen hadden kunnen worden. Als ze tenslotte vanaf het begin goed had kunnen zuigen had mijn voeding waarschijnlijk gewoon eerder op gang gekomen en zouden de traumatische ervaringen ons bespaard zijn gebleven. Ik ben de afgelopen weken veranderd in een enorme zenuwpees kan ik je zeggen en daarom deel ik dit verhaal, ik hoop dat andere moeders misschien door mijn verhaal problemen bespaard kunnen blijven en dat het misschien bij iemand de borstvoeding gered wordt ;-)