4 jaar geleden
Donor of vader?
Welke rol heeft de persoon die ons heeft geholpen bij het krijgen van onze dochter Pip
Side note: deze blog schreef ik in januari 2018. Pip was toen twee maanden oud.
Het lijkt me vrij duidelijk dat Daphne en ik, als twee vrouwen, niet samen zonder hulp een kindje kunnen krijgen. Hier waren wij onszelf ook heel bewust van en zijn daar al op tijd een gesprek over aangegaan. We wisten al heel snel dat we graag kinderen zouden willen als dit ons gegund is, maar hoe dan? Wat willen we? Welke situatie voelen we ons goed bij? En wat is het verschil tussen een donor en een vader?
Door hier goed over te praten kwamen we tot de conclusie dat we graag op zoek wilden gaan naar een donor. Iemand die ons wil helpen met het realiseren van onze kinderwens. Er zijn verschillende manieren om dit te doen en welke keuze iemand ook maakt, het is mijn ogen altijd goed. Iedereen doet dit vanuit de overtuiging het beste voor zijn of haar kind te willen. Wij hebben er voor gekozen om op zoek te gaan naar een donor die geen rol gaat spelen in het leven van ons kind.
Na een niet al te lange zoektocht hebben we onze donor gevonden via Stichting Meer Dan Gewenst, hierdoor konden we ook al sneller starten aan ons traject dan gedacht. Wij zijn altijd heel open geweest over onze zoektocht naar een donor en het proces dat daarbij komt kijken. We hebben vele lieve vrienden die interesse tonen en ons graag het hemd van het lijf vragen. Hier geven we dan ook altijd zo open en eerlijk mogelijk antwoord op.
We beseffen ons heel goed dat ons proces heel anders is dan die van de meeste van onze vrienden. We vinden het ook heel fijn om wat meer bewustzijn te creëren voor alle mogelijke opties van ouderschap in Nederland. Naast vrienden zijn er uiteraard ook vreemden die ons vragen stellen. Soms krijgen zij de wat meer gecensureerde versie te horen. Maar ook hen staan we graag te woord. Mede daarom hebben we ingestemd met een interview voor HTR over ons proces.
Tijdens de zwangerschap van Daphne kregen we veel vragen. Ik zat eens met iemand in gesprek en deze persoon benoemde in dit gesprek steeds het woord ‘vader’. Dit is niet de eerste keer dat dit gebeurd uiteraard. Bij vrienden geven wij aan dat we graag de persoon in kwestie ‘donor’ noemen. Vanuit onze visie vinden we het woord ‘vader’ passen bij iemand die betrokken is bij de opvoeding en ook daadwerkelijk een vaderrol op zich neemt in relatie tot het kind, of deze nu wel of geen biologisch connectie heeft staat daar los van.
Ik neem mensen het niet kwalijk als ze ‘vader’ zeggen. Ik kan me voorstellen dat onze situatie ook een hele andere situatie is dan die ze kennen. Maar dat wil niet zeggen dat het niks met me doet. Het maakt mij wel degelijk onzeker. Want als mensen onze donor als ‘ vader’ benoemen roept dat vragen bij me op. Zien ze alleen Daphne als moeder? Welke rol heb ik dan in deze situatie?
In een gesprek met Daphne hierover liet ze mij zien dat het, hard gezegd, gewoon mijn probleem is. Zolang ik dus schijnbaar onzekerheid voel in hoe anderen mijn rol zien zal dit me altijd dwars blijven zitten. Ik weet en voel dat ik de mama ben van Pip en dat altijd zal blijven. Het zou mij dus niet zo dwars hoeven zitten. Maar ja, de mening en goedkeuring van anderen uitschakelen is weer een heel ander hoofdstuk. Tot dan geef ik in ieder geval graag aan, Pip heeft gewoon twee trotse mama’s!
Veel liefs
Is dit ook herkenbaar voor jou? Misschien omdat je zelf ook ‘vader’ zou zeggen of misschien ben jij ook wel die moeder of mee-moeder die met behulp van een donor zwanger is geworden. Deel je ervaring, reactie of verhaal hieronder.