Die mooie oude schoentjes!

Vandaag was het zo`n dag…

Het was heerlijk weer! De kinderen konden heerlijk buiten spelen!

Een dag die ik niet uit mijn geheugen kan wissen en waarvan ik dat ook zeker niet wil! De eerste dag van het jaar waarop ik de `oude` zomerjassen uit de kast heb gehaald en de zandbak weer open heb gedaan.

Misschien was bij jullie de zandbak al lang weer open maar bij ons niet… tenminste, dat leek zo aan de buitenkant. Eigenlijk is de zandbak door een scheur in het deksel de hele herfst en winter open geweest. Het was (en is trouwens) een flinke blubber benden in onze zandbak!

Het zand laten drogen is onbegonnen werk en op zondag een zak droogzand ophalen om hem aan te vullen is geen optie. Maar, dan vonden onze dochters helemaal niet erg! En het vriendinnetje dat we heerlijk hadden opgehaald om te komen spelen ook niet!

Daar gingen ze met blubber de hele tuin door om allemaal bakjes en potjes te vullen met deze heerlijke drap. De handjes werden (natuurlijk) gewassen met het water dat bovenop dreef voordat ze naar binnen gingen of voordat ze even een klein rondje gingen steppen… net hebben we dus heerlijk alles schoon geboend want nu de grote kleine meiden zelf naar de wc gaan is het duidelijk te zien welke route de dames afleggen…

Het was ook een bijzondere dag die ik nooit zal vergeten voor onze jongste dochter. Voorzichtig begint onze kleine spruit van 11 maanden de eerste stapjes te zetten in de grote boze mensen wereld die vandaag veranderd was in een roze wolk waar iedereen op geland leek te zijn.

Heerlijk vond ze het om in een oude broek van haar zus lekker rond te kruipen en met een oud vestje aan ook eens te kijken hoe de zandbak er van binnen uit ziet. Nog lekker onstabiel kon ze zich nog net afzetten in de zandbak en ontkwam ook zij niet aan de blubber. Geen enkel probleem, de zon scheen en de vogels floten. Heerlijk!

Omdat deze kleine nog geen schoenen heeft voor het buitenleven ben ik snel even naar boven gerend. Daar stonden ze. Helemaal afgetrapt en eigenlijk te mooi om te pakken. De eerste schoentjes van de oudste. Helemaal afgetrapt en met nog sporen van zand en plezier.

Eigenlijk te mooi maar wat is er nu nog mooier dan het weer gebruiken van deze stappers!

Ik weet de dag dat ik ze kocht nog als de dag van gister en als ik mijn ogen sluit zien ik wat ze allemaal hebben meegemaakt. De dag dat ik ze weg doe hoop ik nooit mee te maken maar ik hoop zeker nog heel veel mooie momenten te zien in deze schoenen die je eigenlijk geen schoenen meer kan noemen…