Deel 2 Gaap! Slaaptekort.....opname in het ziekenhuis

Zoals jullie hebben kunnen lezen in het eerste deel sliep onze jongste zoon niet. Na heel veel opties te hebben doorlopen kwamen we toch echt bij de laatste optie aan en dat was een opname in het ziekenhuis. We waren op een woensdag in het ziekenhuis voor de eerste dag van de provocatietest voor de koemelkallergie toen wij aangaven dat het zo niet langer ging. Ze waren het met ons eens en de maandag erop moesten wij ons melden op de kinderafdeling voor de opname. Er viel een enorme last van mij af en was blij dat we eindelijk de stap hadden gezet totdat ik vrijdagmiddag bij mijn oudste een waterpok zie zitten......alle alarmbellen gingen af want tja waterpokken zijn extreem besmettelijk en ik wilde niet dat we zieke kinderen zou besmetten dus ik zaterdag het ziekenhuis gebeld en wat ik al dacht werd de waarheid, Kai mocht niet komen. Heel erg begrijpelijk maar ik was er kapot van, eindelijk de stap gezet en nu dit en het kon ook nog wel meer dan 3 weken duren voordat het wel kon doorgaan aangezien we niet wisten of Kai wel of niet besmet zou zijn. Totdat maandagochtend de telefoon ging, de kinderarts, ze hadden zitten rekenen en als Kai ze zou krijgen dan was hij tot die zondag erop nog niet besmettelijk dus we mochten toch wel komen (de oudste mocht alleen niet op bezoek komen wat logisch was). Stom verbaasd maar wel heel blij wat spullen bij elkaar gezocht, oudste naar opa en oma en hop in de auto naar het ziekenhuis. Daar aangekomen werden we naar onze kamer gebracht en daar kregen we gelijk de intake met een verpleegkundige ( zij checken of er niet een medische oorzaak is) en de pedagogisch medewerkster. De pedagogisch medewerkster is de persoon die je begeleidt tijdens zo'n opname. Zij vroeg wat ons dagritme was en waar wij tegenaan lopen buiten het slapen om. Een van de dingen die ons dwars zat was dat Kai nog best heel veel melk kreeg, 5 grote flessen en vaak zelfs nog een klein beetje midden in de nacht. Dit was best veel maar we kregen het ook niet omlaag. Op het consultatiebureau hadden ze gezegd dat hij ook wat meer mocht hebben omdat hij erg groot is (papa is ook 2 meter) dus daar hielden we ons aan. Zij kwam toen met een schema waarvan zij dacht dat goed zou passen bij Kai, nog maar 3 grote flessen (07:00 / 14:00 / 19:00) en 2 kleintjes (10:00 en 23:00). Ook ging ze ons leren wat we moeten doen als Kai begon te huilen. Dit komt neer op 1x warm troosten en daarna om de 5 minuten koud troosten. Warm troosten is je hand op zijn buikje, rug of hoofdje leggen (niet wrijven want dat nodigt uit om te spelen) en troostende woorden zeggen. Koud troosten is alleen een hand op buikje, rug of hoofdje, niet aankijken en niet praten. Dit doe je dan ook kort en je loopt daarna weg en herhaal je iedere 5 minuten. De eerste 2 dagen mochten wij niet bij de slaapmomenten zijn, dan gingen we naar de ouderkamer, en de nachten moesten we naar huis. Dat laatste was echt vreselijk, ze gaven aan dat het lastig is als de ouders erbij blijven om het patroon te doorbreken en dan kan je als ouders bijslapen (nou, vergeet dat maar want ik kon echt niet slapen hoor). Na de eerste nacht stond ik al weer vroeg op de stoep, Kai zat heerlijk op de zusterpost in zijn stoel en hadden hem al de bijnaam de directeur gegeven. Hij had een redelijke nacht gehad, wel regelmatig wat gejammerd maar niet echt flink huilen en hij was goed te troosten met zijn speentje. Best wel verrast maar wel heel blij met dit nieuws. De verpleegkundige gaf aan dat ze hem eigenlijk een beetje hadden moeten wakker maken voor het kleine 23:00 flesje en vroeg ons of we die ook niet beter konden laten vallen, nou heel graag! Overdag ging het slapen ook steeds beter, geen hazeslaapjes maar steeds iets langer. Na 2 dagen mochten we het zelf gaan doen en dan keek de verpleegkundige mee en ook dat ging super! Na 5 dagen hadden wij een uitgerust vrolijk mannetje die zelfs doorsliep vanaf zijn fles van 19:00 uur! Ook zijn hoestje waar hij vanaf 8 weken oud al last van had was weg (waarschijnlijk doordat hij minder melk krijgt). Wat het nou precies geweest is, weten we niet. Wat ze doen is eigenlijk een harde reset, uit de veilige omgeving, getroost worden door vreemde en het aanpassen van het voedingsschema. Kai doet het nu nog steeds super, als hij zijn slaapzak aan krijgt, weet hij dat hij gaat slapen. En soms wordt hij wakker maar dan is hij zo getroost met zijn speentje. Kai kreeg 2 weken na de opname ook de waterpokken en zelfs toen sliep hij goed. Wij zijn nu weer een vrolijk, ontspannen gezin alhoewel ik deze periode nog wel even moet verwerken maar daar zal ik nog wel eens over schrijven. Graag wil ik met deze blog wat openheid geven over de gevolgen van slaaptekort en wat je kan doen. Ja, je weet dat met kinderen je minder slaap krijgt maar van een kindje van 6 maanden mag je verwachten dat ze een paar uur achter elkaar kunnen pakken. Voor alle ouders met slaaptekort, hang in there en laat je niet afschepen!

 

• Bonus aanbiedingen bij AH »
• Kinderkleding outlet bij Zalando »
• 44% korting op Name-It »
• 70% korting bij Westwing »