De ontdekkingstocht van groente en fruit

Al een paar dagen had ik het vermoeden dat Donna wel in 'the mood' begon te raken voor meer dan alleen een fles melk. Aten wij aan tafel, keek zij geïnteresseerd. At ik aan bakje fruit, propte zij haar vingertjes er in. Keek ik naar haar, hapte zij als een klein vogeltje dat gevoed wil worden. 
Het was duidelijk en de tijd bijna rijp. Inmiddels was ik goed ingelezen over wat in de eerste proef- en ontdekkingsfase wel en niet gegeven mag worden, stond de blender en staafmixer klaar en was een setje babylepeltjes aangeschaft. 

Ik maakte de afweging van vers en een beetje bereidingstijd of uit een potje en zo gepiept. De keus was snel gemaakt, ik koos voor vers en een beetje bereidingstijd. Als wij niet uit een potje eten, waarom Donna wel? Daarmee geen veroordeling naar de mensen die hun baby's wel voeding uit een potje geven. Ieder zijn eigen beslissing en dat hebben we te respecteren. 
Volgende keuze die gemaakt moest worden, waar mee te beginnen. Het werden worteltjes. De heldere oranje kleur, de frisse geur en het licht zoete smaakje van een vers worteltje. Top!

De dag dat Donna voor het eerst mag gaan happen, ga ik met haar naar de groenteboer en vraag om een zak geraspte worteltjes. Thuis speelt Donna vrolijk in de box, zich van geen besef dat er zo een nieuw avontuur staat te wachten, ondertussen stoom ik de worteltjes tot ze goed zacht zijn en pureer ze met de staafmixer. 
Terwijl ik met de bereiding bezig ben, voel ik vlinders in mijn buik. Vlinders van verliefdheid. Verliefd op mijn lieve Donna en verliefd op elke nieuwe fase en ontdekkingstocht. Wat is het toch allemaal even prachtig en bijzonder. 

Het is bijna zo ver. Donna en haar eerste hapje. Eerst nog een dubbel check of ik alles heb paraat heb. Kommetje met gepureerde worteltjes. Slabbetje. Monddoekje. Lepeltje. Camera op de iPhone aan. Check! 
Manlief zit al klaar met Donna, ondertussen heeft zij maar al te goed door dat er iets spannends op het programma staat. Vrolijk gelach en getrappel maar ze houdt met haar oogjes heel goed in de gaten waar ik mee aan kom lopen. 

Het allereerste hapje gaat richting haar mondje. Donna kijkt verrast en verbaast, opent haar mond niet, steekt haar tongetje uit, duwt het lepeltje weg en geeft een kreet. Poging twee gaat beter. Donna heeft toegestaan dat er een lepeltje met oranje smurrie in haar mondje wordt gestopt. Ze proeft, duwt een gedeelte weer met haar tongetje naar buiten, slikt, hapt nog een keer, kijkt wat verschrikt en zurig maar slikt heel dapper de rest van het eerste hapje ook door. Er volgen nog een aantal hapjes en elk hapje steeds een stapje beter. Aan het einde van de eerste proefdag hebben hier en daar, oh en ook daar en hier heel veel oranje. Met z'n drieën hebben we er enorm veel plezier aan beleefd. Uiteraard zijn we ook trots op Donna! 
De tweede dag worteltjes gaat met een grote sprong vooruit en de derde dag opent Donna haar mondje zelf als ze ziet dat een lepeltje met oranje smurrie in aantocht is. Worteltjes zijn goedgekeurd en verdwijnen als zoete koek in het maagje. 

Na deze drie dagen groente is het tijd voor drie dagen fruit. Per drie dagen wissel ik af met groente en fruit. Naar mijn idee een prima start voor fruit; banaan.
Donna is het er mee eens, vanaf het eerste lepeltje tot het laatste lepeltje op de derde dag hapt ze alles gretig en laat geen stukje in haar mond. Ondertussen lacht ze vrolijk en maakt kirrende geluidjes. 

Wat geniet ik intens van deze nieuwe fase en ontdekkingstocht. De vragende kraaloogjes van Donna aan mij 'wat staat er vandaag op het menu mama', het lachje als het nieuwe hapje wordt goedgekeurd en het pruil lipje als het toch net (nog) niet bevalt.  

Inmiddels een klein lijstje van wat Donna heeft geproefd én goedgekeurd:
- Worteltjes
- Banaan 
- Doperwtjes
- Mango

Op het menu deze week:
- Broccoli
- Frambozen
- Avocado