De laatste kus

Donderdag zes februari

Dit is vaak al een dubbele dag. 

Op deze dag is de oma van Wessel jarig, maar is ook zijn opa overleden. 

We komen vandaag toch maar weer ons bed uit, omdat het moet.

In de ochtend komt een hele goede vriendin van mij langs. Zij heeft een kindje verloren bij de termijn van achttien weken. Erg fijn om te praten met een vriendin die hetzelfde heeft meegemaakt. Het ergste wat je mee kan maken: een kind verliezen.

Met trots laat ik Elias zien en zijn wij samen aan het huilen. Dit is zo bijzonder.

In de middag komt de begrafenisondernemer nog even langs om de laatste praktische zaken te bespreken en zij heeft het mandje meegenomen waarin Elias komt te liggen.

Een heel mooi groen mandje. Heel blij mee.

Na alles besproken te hebben moet ik van de kraamverzorgster verplicht rusten op bed.

Normaal ben ik iemand die hier niet naar luistert, maar nu ben ik ook echt moe.

De kraamverzorgster is lief, maar wel streng. Wat nodig is!

Eind van de middag komen mijn moeder en vader langs om afscheid te nemen van Elias, voordat het mandje sluit. Wat een verdriet hebben zij.

Na het avondeten zijn de ouders en zusjes van Wessel langsgekomen om nog even te knuffelen met hem.

Met de begrafenisondernemer hadden wij besproken dat wij met zijn allen het mandje zouden gaan sluiten net voor de uitvaart. Maar Elias gaat erg verkleuren en wij willen nog een goed en mooi beeld van Elias, dat wij hebben besloten om het mandje vanavond al te gaan sluiten.

Iedereen gaat naar huis en Elin en Dex liggen inmiddels al op bed.

Wessel en ik knuffelen nog veel met Elias en maken hier foto’s van. Dit is de laatste keer dat wij je echt vast hebben en kunnen zien. Wat doet dit pijn in ons hart. Dit gevoel is niet te beschrijven.

We leggen Elias in het mandje. Het past maar net, omdat hij zo groot is. Grote jongen!

We geven nog een kusje aan Elias en Wessel sluit het mandje. Wat overigens erg moeizaam gaat met al die tranen en het gefrutsel met de satijnen lintjes. Uiteindelijk lukt het en zetten we Elias weer in zijn ledikant. Daarna nog heel veel gehuild. We gaan op tijd naar bed om te proberen wat slapen. Morgen is de dag van de uitvaart, het zal een heftige dag worden.

Welterusten lieve Elias