De kinderarts || Deel 2 ||

|| Polikliniek kindergeneeskunde ||
Ik voel steken in mijn borst en mijn hartslag bonkt in mijn keel. Ik ben misselijk en heb honger tegelijk. We staan stil voor het rode stoplicht en Arjen pakt mijn hand, we kijken elkaar aan zonder iets te zeggen. Als ik me omdraai zie ik DJ op de achterbank zitten, ze staart naar buiten en is zich van geen kwaad bewust. We rijden door de slagboom van het MCL en er bekruipt me opnieuw een afschuwelijk gevoel.

We lopen door de gang richting de polikliniek kindergeneeskunde. De tranen rollen over mijn wangen. Waarom drink je nou niet gewoon? Waarom weiger je? Wat is er aan de hand? Waarom lach je, terwijl je al (bijna) 24 uur niets gedronken hebt?

|| Kotsmisselijk ||
We worden door de assistente meegenomen zodat DJ op de weegschaal kan. Ze was 11 dagen geleden 7050 kg en is nu nog maar 7020 kg. De kinderarts is nog even bezig, dus we moeten wachten. DJ huilt en schreeuwt alles bij elkaar, ze heeft al uren niet geslapen en heeft inmiddels 22 uur niets gedronken. Ik word zelf kotsmisselijk en kan alleen nog maar huilen. De minuten kruipen voorbij. We zitten met ons drieën in een klein kamertje, te wachten tot de kinderarts eindelijk bij ons komt. Uit pure wanhoop proberen we haar een flesje te geven, helaas tevergeefs.

Eindelijk komt de kinderarts en zij onderzoekt DJ. Ze heeft geen keelontsteking en geen oorontsteking, haar hartje en longen zijn ook goed. Wat een opluchting. Maar waarom wil ze niet drinken? Waarschijnlijk zit ze tegen een griep aan en weigert ze daardoor de fles. Het blijkt dat veel baby’s bij een opkomende griep weigeren om te drinken. Vooral bij baby’s met (verborgen) reflux is weigeren te drinken hun eerste signaal, baby’s met reflux zijn namelijk al van die slechte drinkers.

Ter preventie overwegen ze om DJ op te nemen voor een infuus. De artsen willen met elkaar overleggen en komen zo snel mogelijk terug. We wachten, en wachten, en wachten. Ondertussen hangt DJ nog maar wat tegen me aan, ze is kapot. Er zit geen fut meer in.

|| Twee opties ||
Er zijn twee opties. Er wordt nu een stoot paracetamol gegeven van 240 gram, een uur wachten en daarna opnieuw de fles proberen. Huh, 240 gram? De huisarts heeft ons 60 mg. gegeven. Wat een groot verschil. Indien dit niet slaagt, dan wordt er een infuus geplaatst. Indien dit wel slaagt, dan mag DJ uiteraard mee naar huis met daarbij een onderhoudsdosering paracetamol.

Er wordt een bedje klaargemaakt, we moeten wachten. Wachten, wachten en wachten. Eindelijk is het zo ver, er is een kamer klaar. Het is inmiddels 15.30 uur. De verpleegkundige legt ons uit wat de bedoeling is en geeft DJ de stoot paracetamol.We doen de gordijntjes om het ledikant dicht en gaan aan tafel zitten wachten. Ondertussen kijken we zo nu en dan even om het hoekje, ze ligt maar te draaien. Na 30 minuten valt ze eindelijk in slaap.

Arjen pakt m’n hand vast en zegt dat alles goed komt. Terwijl we allebei weten dat de kans heel klein is dat we vanavond met z’n drieën thuis slapen. We weten dat DJ nu op een heel goed plekje is, maar we willen het niet. We willen haar zo graag mee naar huis nemen.

|| Het moment van de waarheid ||
Een uur na de gegeven paracetamol maken we de fles klaar. DJ is inmiddels zelf wakker geworden en ik haal haar uit bed. Mijn hart bonkt in m’n keel en ik sta strak van de adrenaline. We hopen zo dat ze gaat drinken. Ik ga zitten en neem DJ op schoot, Arjen geeft me de fles en gaat heel zachtjes weg. Arjen gaat in de deur staan om iedereen op afstand te houden tijdens de fles.

Ik breng de speen naar haar mond en ze hapt. Ze neemt de eerste slokjes en ik houd mijn adem in. Ik durf niks te bewegen, het enige wat ik wil is dat ze doordrinkt. Elke slok is meegenomen. Ze blijft drinken. DJ drinkt of hangt haar leventje er vanaf. Ze schrokt de fles in een paar minuten helemaal leeg.

Het is één grote ontlading. Ik knuffel haar zo hard en huil van blijdschap. Ze heeft gedronken! We kunnen de kinderarts wel om de hals vliegen, zo blij zijn we!

We krijgen een onderhoudsdosering paracetamol mee naar huis. Benieuwd hoe het thuis verder gaat met DJ? Wacht dan eventjes tot mijn volgende blog en volg mijn facebook.

Veel liefs,
Rita.