Snap
  • Baby
  • kraamweek
  • uithetziekenhuis

De hemelse kraamweek

Eindelijk thuis, dus kan nu echt de kraamweek beginnen

Na 3 dagen ziekenhuis, weer eindelijk naar huis! Eenmaal thuis, begint onze kat hard te miauwen, ze heeft ons gemist. De maxi cosi die met onze nieuwe aanwist op de bank staat interesseert haar niks, ze wilt geknuffeld worden. Het voelt even alsof er niks veranderd is, maar dan gaat de bel. Mijn vriend opent de deur en de kraamzorg komt binnen. Dit is de eerste keer dat ik mijn hele bevallingsverhaal doe, dus het gaat nog niet zo soepel. Kleine Arthur wordt bewonderd, we krijgen wat kleine instructies en morgen komt er weer een andere vrouw. De kraamzorg is snel weer weg, want het is ondertussen avond. Mijn ouders zitten in Spanje, maar mijn schoonouders vragen of ze eventueel nog even langs mogen komen, dit is de start van het kraambezoek. Na het kraambezoek moet Arthur verschoond worden, echter heb ik dit nog nooit gedaan en ook nog geen uitleg gehad. Zonder problemen zit de luier goed aan en is Arthur weer aangekleed. 

De volgende dag hebben we een andere kraamzorg, komen er nog wat mensen langs en verloopt alles erg soepel. Arthur doet het geweldig, drinkt goed uit de borst en plast goed. Zaterdag krijgen we de kraamzorg die onze week ook af zal maken, een aardige jonge vrouw, die zelf ook op jonge leeftijd moeder is geworden. Er is weinig te doen in ons huisje, en de dagelijkse drie uur wordt deels gevuld met wat gezellig geklets. De kraamweek vliegt voorbij, Arthur doet het super en we hebben niks te klagen. Mijn knip geneest ontzettend goed, de hechtingen zijn er op zondags uitgehaald. 

Toch waren we erg zenuwachtig in de kraamweek, want zouden we uitgekozen worden voor die woning? Uiteindelijk kregen we in de kraamweek nog het verlossende telefoontje, we kregen de woning! Dit betekent dat we snel kunnen verhuizen, een enorme opluchting, weg uit de flat in de stad, en naar een eengezinswoning in het dorp. Maar verhuizen met een pasgeboren baby, gaat dat wel goed?