Dat was me het avondje wel weer

Ik zag het al helemaal voor me een avondje voor mezelf aaah heerlijk, mijn lief op pad, dametje en binkie op bed en mams lekker op de bank met een mok thee en gewoon even niks........Helaas! het is nu bijna 22.00 uur en ik heb eindelijk mijn mok thee. Eind van de middag kwam het dametje terug van de oppas met een gat in haar hoofd en was dus erg verdrietig zodra ze mama zag met dikke tranen vertelde ze me wat er was gebeurt en dat ze een heel zeer hoofd had en dan was vandaag ook nog het huisdier dood gegaan van de oppas dat was dus een heftige dag in het leven van een bijna 4 jarig dametje. Ze heeft dan ook alles eruit gegooid wat ze maar in zich had al huilend even flink staan stampen op de grond deed haar goed toen werd ze weer een beetje rustig. Na het eten mocht ze helpen met Binkie in bad doen en in bed leggen en daarna zelf onder de douche en naar bed want na zo'n dag was ze daar wel aan toe. welterusten kindjes mama gaat de troep opruimen en aan haar welverdiende mok thee. En dan....MAMAAAAAAA!!! mijn pleister laat los dus naar boven pleister plakken en toen kon het dametje slapen. Onderweg naar beneden kijk ik nog even bij Binkie en merk dat hij niet echt "normaal"ademt ach het zal wel zijn omdat hij verkouden is,nou hup naar mijn thee. hehe mama zit en dan gekrijs, een raar gekrijs over de babyfoon ineens kan ik rennend de trap op, mijn binkie ligt hees krijsend, gillend snakkend naar adem in zijn bedje dit is de tweede keer in korte tijd. mezelf even bij elkaar rapen en proberen rustig te blijven voor de kleine bink hij begint te hoesten een blaffende hoest en een gierende ademhaling ondanks dat ik rustig kan blijven vind ik het eng en baal ik dat ik alleen ben. ik heb inmiddels de douche aangezet. Ik merk dat binkie erg koud aanvoelt dus maar gauw de kleertjes uit (die hij inmiddels door het hoesten heeft onder gespuugd) bij mama onder de trui en proberen hem weer even warm te maken als hij weer wat warmer aanvoelt ga ik even samen met hem onder de douche en zie ik weer die mooie glimlach nog even een diepe zucht en ja hoor daar is mijn binkie weer. schoon en fris neem ik hem maar mee naar beneden en mag hij samen met mij op de bank door brengen waar hij nog 2 keer een fikse hoestbui heeft gehad dat we ons weer om moesten kleden. ook af en toe nog even bij het dametje gekeken want je zit toch niet lekker maar het lijkt erop dat ze geen hersenschudding heeft. Nu ligt binkie nog steeds bij mij en vind ik het moeilijk om hem in zijn eigen bedje te leggen wat nou als ik hem niet hoor mocht hij weer zo'n aanval krijgen.... is toch niet zo raar? Het was een hectisch avondje waar ik dan nu eindelijk mijn mok thee heb, ik zal zo binkie ook in zijn bed leggen en dan maar zelf proberen te slapen. Een avondje echt voor mezelf ach dat komt wel een andere keer ...............................