12 jaar geleden
Borstvoeding makkelijk?
Vaak hoor je toch: Borstvoeding is het makkelijkste! Geen gedoe met voedingstijden, limieten en flesjes? Nou ... zo makkelijk was het ook weer niet hoor!
Bij mijn zoon kon ik geen borstvoeding geven door medicijnen. Ik heb epilepsie en moest bijna vanaf het begin medicijnen innemen. Geen pretje, na de bevalling legde ik hem aan, en binnen 2 minuten was hij al weer ontkoppeld door de verpleegkundige omdat het niet mocht. Ik heb gerelacteerd, geslaagd daar in, maar na aantal weken was ik dat ook zat! Met mijn verhaal over mijn zoontje kwam ik terecht op Kennis centrum borstvoeding van Stefan Kleintjes!
Op 7 maart 2011 kwam onze dochter Luna na een zwangerschap van 39 weken en 4 dagen met een snelle (ingeleide) bevalling ter wereld. Een lief klein meisje van 49 cm en net 3130 gram. Ze was meteen helder, en vond haar weg naar de borst. Heerlijk, geen gedoe met medicijnen gehad tijdens deze zwangerschap, dus het mocht!
Op dag 2 maakte wij ons ernstige zorgen om het welzijn van ons kleine meisje, ze viel te veel af, van het al hele kleine meisje bleef steeds minder over, extra aanleggen resulteerde in 100 gram aankomen, maar daar bleef het bij. Ze bleef steken op 2860 gram en kwam niets meer aan. Mijn kraamhulp die zei een voorkeur te hebben voor borstvoeding, bleek niet zo leuk te zijn. Ze was niet de aangewezen persoon mij door deze stress heen te helpen. ' Ze krijgt niet genoeg binnen..' , ' Je moet stoppen. ' ' Stap over op kunstvoeding, is stuk makkelijker met ook een kind van 2 jaar ' (onze zoon) Ik heb dagenlang gesmeekt tijdens het voelen om maar 20 gram aan te komen, elke voeding werd voor mij een huilpartij. Ik wilden niet opgeven! Het consultatiebureau kwam op bezoek, Luna was aangekomen, maar niet voldoende...haar fontanel was al ingedeukt (wat de kraamhulp had moeten zien), en dat duidde op veel te weinig vocht. Er werd aangeraden bij te voeden op welke manier dan ook, fles, borst, kolven.. als ze maar aan ging komen en vocht kreeg. 2 weken oud en ik had een relatie met mijn kolfapparaat, ik kolfde 150cc per voeding wat Luna binnenkreeg met een Tommee Tippee fles. Als ze niet meer wilden uit de fles, legde ik haar aan , zodat ze het achtermelk ook binnen kreeg.. Het wierp zijn vruchten af, beetje bij beetje kwam Luna aan! Ze woog einde van maart ineens 4kg!
In April kreeg ik een borstontsteking, mijn borst gloeide en ik kolfde mijn rechter (pijnlijke) borst! Op een woensdag bel ik de huisarts, deze willen dat ik langskom, wat niet gaat, ik stond niet eens normaal op mijn benen... donderdag gaat het niet beter, en vrijdag bel ik nog eens en ga ik wel heen, met resultaat dat ik in de wachtkamer flauw val. Ik krijg een kuur mee, die ik af moet maken.. Ik neem het kuurtje braaf in, kolf mijzelf een onmacht, leg Luna aan, die probeert te drinken maar niks, nada, krijgt ze er uit, hierdoor wordt ze zo boos!! Er zit een 'schijfje' voor die alles blokkeert, het doet zeer! Het kuurtje begint te werken, het aanleggen, het kolven, het werkt! Ineens schiet er iets uit, wat erg dik, vet het lijkt wel opgedroogd frituurvet, zo dik is het! en ineens spuit de melk er met grote bogen er uit. Ik duw een flesje onder mijn borst, kolf de andere kant af, en laat in het flesje de melk lopen..
In Mei loopt mijn productie gigantisch terug, ik kolf ineens van de 150 nog maar 40 cc, en ik moet doorzetten van mijzelf. Het schiet niet op! Luna is net zo min tevreden met de productie en drinkt rustig na de voeding uit mijn borst de voorraad afgekolfde melk leeg. Ik voel me machteloos, en bedenk wat te doen, doorzetten of stoppen? Mijn dagen bestaan uit kolven, aanleggen, kolven, aanleggen. Dit was niet mijn droom! Sowieso was mijn droom niet om bijna fulltime te kolven, en dit er bij. Trek ik het wel?! Terwijl ik dit bedacht, komt er ineens het eind in zicht, ga ik van 60cc, naar 120, naar 180cc! Ik stond letterlijk te dansen.
We besluiten 50/50 keuze te maken, Luna op bepaalde tijden aan te leggen, en de rest te kolven. Ze drinkt 's avonds bijna twee uur met kleine pauzes, valt in slaap tegen tienen. En 's nachts komt ze ergens, waar mijn partner dan in het donker een flesje geeft, kolf ik in bed. Dan gaat het kolven makkelijker zodat mijn voorraad groter wordt.
7 September is ze 6 maanden, het kolven eist zijn tol bij mij, en de productie loopt razendsnel terug 180, 150, 60, 20.. Ik ben er klaar mee..
6 maanden, waar van 5,5 maand gekolft. Makkelijk? Echt niet! Ik wilden mijn meisje zo graag volledig live geven! Maar ik heb wel doorgezet. Als het moet doe ik het zo nog een keer, mijn kleine meisje heeft het beste gehad wat ik haar kon geven. En nee, ik ben geen maffia van de borstvoeding, mijn zoon is ook groot geworden van kunstvoeding! Maar ik ben wel nog altijd super trots op mijzelf , mijn gezin dat we dit hebben behaald.
sandra
Jeehh wat een verhaal en wat knap dat je het zo lang heb vol gehouden o te kolven! Ik heb het bij mijn oudste 3wkn vol gehouden om te kolven en bij mij jongste 6wkn en toen vond ik het genoeg. Zijn mijn meiden alle twee geel ziek geweest en was het voor hun gezondheid beter om over te stappen naar flesvoeding. Bij suzannah had ik gehoopt dat ik haar 6mnd borstvoeding had kunnen geven maar helaas door alle stress liep mijn voeding heel snel terug en na 6wkn was het klaar. Maar ik heb onwijs veel respect voor de vrouwen die doorzetten om het te laten slagen!
mellanie
borstvoeding is inderdaad niet altijd makkelijk het kost ook veel energie en ik heb twee dochters die de fles niet wil en wilde pakken en als je het probeert dan heb je een krijsen de baby veel in de nacht er uit om te voeden wat wil in zijn voor deel is als je genoeg moedermelk heb is dat je de voeding altijd warm is en je heb het altijd bij je zelf als je op een terras of op verstieten bent een dun lakentje mee om rustig te kunnen voeden ik zelf heb mijn eerste dochter 2 jaar lang borstvoeding gegeven en mijn zoon tien maanden en nu ben ik met mijn jongste dochter van vijf maanden nog aan het geven het is mooi om te geven maar ook heb je vaak doorzetting vermogen hebben of genoeg voeding en geen andere medicatie hebben of dat je tepels kapot zijn als je het kan geven is het super voor je baby maar veel respect voor vrouwen die toch met een moeilijke tijden proberen door te zetten
wonna26
Jeetje wat een verhaal echt super knap en respect dat je het zo hebt vol gehouden!! Ben een beetje aan het zoeken naar info omdat bij mijn eerste de borstvoeding ook mislukte (wegens veel bloedverlies na de bevalling kwam de voeding niet op gang) en nu bij mijn tweede inmiddels bijna twee maanden borstvoeding maar vind het best lastig en een ding soms... Blijf het ook absoluut vol houden want bij mij is het lang zo erg niet maar wel onzeker af en toe....
Chani
wat goed zeg, zoveel doorzettingsvermogen! Hier ging de borstvoeding ook niet altijd van een leien dakje. Als het goed gaat, is het supermakkelijk, maar als het niet lekker loopt, is het ook meteen een drama van onzekerheid en pijn. Maar goed, wie heeft ook gezegd dt een baby voeding makkelijk zou moeten zijn? Dat is denk ik 1 van de argumenten waar mensen graag mee schermen omdat ze hun mening over bortsvoeding of flesvoeding willen verdedigen (want zowel over flesvoeding als bortsvoeding wordt gezegd dat het het makkelijkst is....). Voor mij was het erg belangrijk om voor mezelf de redenen voor borstvoeding helder te hebben. En die redenen zijn voor iedere moeder weer anders. Ik stond volledig achter mijn keuze en heb ook doorgezet toen het moeilijk werd.