Borstvoeding geven 2 keer mislukt

In het kader van de te winnen borstkolf wil ik graag mijn verhaal met jullie delen. Ik kijk nog steeds met gemengde gevoelens terug, omdat ik zo graag borstvoeding had willen geven en het is 2 keer niet gelukt en de kans dat ik het nog een keer mag proberen is heel erg klein...

Mijn verhaal:

Bij Megan had ik me goed voorbereid en ook doorgegeven aan het ziekenhuis dat ik heel graag borstvoeding wilde geven. Dat was het beste werd mij verteld en ze zouden me zeker opweg helpen tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis. Na een hel van een bevalling was ik volledig uitgeput, maar het moment dat Megan voor het eerst bij me dronk was zo fijn! Dit wilde ik en hier zou ik voor gaan!

De volgende dag deden mijn tepels zeer en ik vroeg of iemand er even naar wilde komen kijken en of ze was zalf voor me hadden. Om 16 uur was er nog niemand geweest en de pijn nam steeds meer toe. Omdat ik me toen volledig genegeerd voelde, heb ik mijn kind gepakt en ben ik naar huis gegaan. Daar kwam gelukkig nog een vrouwtje van de kraamzorg en die zag direct dat ik behoorlijke tepelkloven had. De volgende dag werd de pijn ondragelijk en aanleggen was niet meer mogelijk. De tepelkloven waren heel erg diep en er naar kijken deed al pijn. Dus ben ik gaan kolven om mijn tepels rust te geven. Maar dit ging niet goed gedoseerd en de productie kwam te snel op gang en toen we Megan weer konden aanleggen kreeg ze alleen de voormelk eruit en niet de voedende achtermelk die ze nodig had. Ook kreeg ik de eerste borstontsteking.

Megan bleef onverzadigbaar en toen ik 6 dagen na de eerste borstontsteking weer borstontsteking kreeg met 41 graden koorts was het voor mijn man voldoende. Hij heeft toen de knoop door gehakt. Ik was alleen maar bezig met voeden en kolven en ik werd er nog ziek van ook. Megan was van streek, ik van streek en we schoten niks op.

Ik heb heel hard gehuild, maar wist dat het een goed beslissing was en ik heb me neer gelegd bij de keuze. Ook omdat Megan heel erg ziek werd was het fijner dat we kv gaven.

De 2e keer, het zal me lukken!

Bij Suzannah wilde het vanaf dag een niet lukken. Suzannah heeft 2 keer bij mij gedronken en toen moest ze opgenomen worden in het ziekenhuis, omdat ze hersenvliesontsteking had. In een paniek stand heb ik besloten te stoppen met de borstvoeding. Mijn lichaam had alleen andere ideeën. Ik kreeg stuwing en niet zo zuinig ook! Ik leek Lola Ferrari wel, echt niet meer normaal. Dus ik werd door de verloskundige leeg gekolft en afgebonden.

Na 3 dagen amper kunnen ademen door het verband had ik nog steeds stuwing! Op dat moment was er een opening om weer terug te gaan en toch weer te kiezen voor borstvoeding. Helemaal op gang heb ik het niet gekregen. Maar Suzannah heeft tot 10 weken elke dag 1 flesje borstvoeding van mij gekregen, wat ik met een handkolfje bij elkaar gekolfd had. Ik was echt heel trots op mezelf. Het was heel intesief en zeker tijdrovend maar het is het allemaal zo waard geweest.

Ik heb hierdoor ook heel veel respect gekregen voor moeders die borstvoeding geven, want ik heb geleerd dat het alles behalve makkelijk is. Hier zullen zeker de meningen over verdeeld zijn, maar dit is mijn ervaring.

Mijn verhaal is zelfs opgenomen in het blad van Borstvoeding Nederland. Zij hebben mij gesteund bij het hervatten van de borstvoeding, zonder hen was het me niet gelukt het zo lang nog vol te houden!

Wel kan ik zeggen: mocht ik met een wonder ooit nog zwanger worden, dan zal ik het zeker weer proberen!