7 jaar geleden
Boos zijn, maar op wie?
Ik ben soms zo boos of gefrustreerd. Maar ja op wie kan of mag ik boos zijn?
Ik heb een ventje van 9 maanden die moeilijk slaapt. Nu kan dat verschillende oorzaken hebben, maar die oorzaken zijn niet echt weg te nemen, buiten 'tijd'. Tanden, verlatingsangst, nieuw huis en sinds dien ook op z'n eigen kamer. Nu hoor ik jullie denken: te veel verwend door hem op je kamer te houden. Hij sliep daar omdat ik borstvoeding gaf en vlak voor de verhuizing mee ben gestopt...
Maar goed. Tanden ja, een heleboel tegelijk!! Hij is nu 9 maandeb en heeft er al 7!!!!
Hij heeft erg last van verlatingsangst. Het alleen gelaten worden is een drama! Hij schreeuwt alles bij elkaar en is ook echt intens verdrietig!
Het nieuwe huis en z'n eigen kamer... Dat geeft ook spanning met zich mee. De verhuizing op zich al, de aanloop er naar toe en het daadwerkelijk wonen in een ander huis én slapen op je eigen kamer...
Ik snap het allemaal hoor! Maar dat ik avond aan avond in zijn kamertje zit, naast z'n bedje op de grond, met m'n hand in de zijne... En soms heb ik mazzel, dan slaapt hij aan 1 stuk door van 23 tot 5. Maar die heb ik zelden... Om 3 uur wordt hij wakker, begint te huilen tot ik bij hem zit. Met een uur slaapt hij dan weer.. En als ik heel stil ben blijft hij slapen, anders zit ik er weer een half uur.
En na een maand begint met dit écht m'n keel uit te hangen! Maar op wie kan ik boos zijn?! Op niemand!! Wat is de oplossing? Tijd... Maar ook mama wil zo graag slapen!!!
(En dit heeft natúúrlijk ook doorwerking op z'n zus van 3,5... Want mama is door d'r slaapgebrek niet altijd de vrolijkste en geduldigste...)
Daar zit je dan om kwart voor vijf (al vanaf 3 uur) met al mn frustraties... En m'n ventje slaapt (inmiddels op m'n buik omdat hij ontroostbaar was)
Marliesfoppen
Er is een papa, maar die wekt door de weeks meer dan 60 uur. Dus die heeft z'n slaap ook hard nodig. En m'n ventje is ook echt een mama's kindje hoor... 2 nachten ging t goed, nu net weer 2,5 huur naast z'n bedje gezeten. Hij vind z'n eigen bed prima, als hij maar die vinger vast kan houden. Eerder stond z'n bedje naast die van mij, maar dat past niet in deze kamer. Vind t ook zo sneu voor z'n zus, want ik ben met slaapgebrek ook niet echt een leuke mama voor haar. Daar voel ik me dan zo schuldig over! Fingers crossed, met een maandje zal t allemaal wel los lopen! Bedankt voor jullie reacties
DeeDee1987
Lekker bij je nemen. Heb je hem gelijk naast je als ie wakker wordt.
JudithAM
Er gebeurd zoveel tandjes, verhuizing, verlatingsangst. Neem hem nachts lekker bij je, voor je zoontje is het te veel maar voor jou ook. Hij is er op dit moment niet aan toe en wil bij jou zijn. Waarom niet? Probeer het over een tijdje weer eens in ze eigen bedje als ie minder last heeft van ze tanden, gewend is aan het huis en ze kamer. Hebben jullie tenminste wel samen goede nachtrust. Hij voelt het ook als jij je niet lekker voelt in je vel!
Sally1989
Waar is de papa in dit verhaal dan? Als je alleenstaande mama bent, misschien is er iemand die even een nachtje wil oppassen? Mocht de papa er wel zijn, hem een nacht laten draaien? Sterkte. Het is echt vermoeiend, ze kunnen er niks aan doen maar je wil zelf ook ZO graag een keer normaal slapen. Mijn zoontje is nu ruim 11 maand geweest en heeft heel af en toe hele goede nachten, maar pfff....