Blij dat ik borstvoeding kan geven, maar wat is het soms een struggle...

Bij beide kinderen heb ik het geluk dat ik borstvoeding kan geven, ik realiseer bij namelijk dat dit niet vanzelfsprekend is.  Ik ben helemaal niet pro borstvoeding maar het geeft mij een heel fijn gevoel, ik geniet echt van de momentjes. Bij Jayda ben ik na 6 maanden gestopt omdat ik op een koemelkvrij en soja vrij dieet zat en dit mij ging opbreken. Op dat moment waren de allergieën al duidelijk dus ik kon via de kinderarts makkelijk overstappen op de pepti. De eerste maanden heb ik bij Jayda volledig gekolfd, dit was heel zwaar maar hierdoor had ik een hoge productie en heb ik nooit het idee gehad dat Jayda te weinig kreeg. Ook toen ik weer aan het werk ging bleef ik meer dan genoeg voeding kolven. Uiteindelijk is Jayda met behulp van een lactatiekundige, ik heb mazzel dat dit mijn nicht is, na 3 maanden weer volledig terug aan de borst gegaan. Hier ben ik nog steeds super trots op! 

Bij Chez ligt het allemaal wat anders. De borstvoeding kwam na zijn geboorte goed op gang. Ondanks zijn slapte ging het drinken, op de eerste weken na, heel goed. De eerste weken heb ik deels gekolfd, maar sindsdien drinkt hij volledig aan de borst. Omdat ik nog deels in de ziektewet zit en het andere deel thuis werk heb ik eigenlijk op één hand te tellen gekolfd. Dit betekent dat ik weinig voorraad heb. Sinds 3 weken zijn wij begonnen met groente hapjes, maar sinds die tijd is Chez onrustig aan de borst. Daarnaast komt hij ‘s nachts weer en is mijn dochter in deze spannende maand ook een spookje, ook weinig slaap draagt natuurlijk niet bij aan mijn productie. Ik heb een aantal keer gekolfd, maar waar ik het bij Jayda geen enkel probleem vond, kan ik mij er nu heel erg moeilijk toe zetten. Het duurt heel lang en ik kolf dan nog geen eens een halve voeding. Eigenlijk maar met moeite 75cc.. in 40 min. Totaal niet motiverend dus! Ik wil zo graag volledig borstvoeding blijven geven, ook omdat het voor chez met zijn gezondheid gewoon heel goed is. Daarnaast vind ik het zo een fijn moment, oké ‘s nachts om 4 uur niet maar de rest van de voedingen wel!  Ook heeft Chez last van eczeem en ik heb zelf gemerkt als ik melk drink dat dit dan erger wordt en dat er dan krampjes ontstaan. Dit is alleen nooit bewezen en daarom ben ik wel bang als we straks met gewone kunstvoeding beginnen dit dan weer verergert en we terug bij af zijn, terwijl we het net eindelijk een beetje onder controle hebben. Als ik dit allemaal zo opsom kom ik tot de conclusie dat ik het gewoon wil blijven geven alleen hoe kan ik mijn productie ophogen en krijgt Chez nog wel voldoende binnen? Volgende week ga ik ook weer fysiek op mijn werk aan het werk, hoe moet ik dat doen??? 

Ik vind het vreselijk als ik eraan denk dat ik straks geen borstvoeding meer geef, een gevoel wat ik van mijn eerste totaal niet herken... herkennen meer mama’s dit? Tips zijn ook altijd welkom!