Snap
  • Baby
  • #peuter
  • #mama
  • bijten
  • #dreumes
  • #frustratie
  • #mamssie
  • #pedagoge
  • #moedervaneenzoon

Bijten door frustratie

Hallo allemaal, ik ben Mamssie, Ik ben moeder van één zoon en hij is 2,5 jaar. 

Ik wil jullie even mee nemen in een moeilijke (frustrerende) tijd voor ons, mijn zoontje en de kinderopvang. 

Mijn zoontje was vanaf het begin af aan een vrolijk jongetje dat al meteen op de opvang mee wilde doen met de grotere jongens. Dat, terwijl hij nog maar 3 maanden oud was. Je zag dat koppie en die voetjes meteen meebewegen als de grotere jongens langskwamen. 

Toen mijn zoontje begon met kruipen en tandjes kreeg, begon hij te bijten. Hij deed dit soms wel 5 keer per dag en heel hard ook, de afdrukken stonden bij de andere kinderen in de vingers, handen of armen. 

"Maar waarom doet hij dit?", gaat er in je hoofd rond. Is er iets wat wij fout doen? Je raakt er zelf ook gefrustreerd van en weet het niet meer... 

Je gaat hierover praten met elkaar: "Wat kunnen we doen?" Niks hielp, wat wij ook probeerden. Toen we weer naar het CB moesten, werd ook dit besproken. Het voorstel was om in gesprek te gaan met een pedagoge. Dit kon thuis met mijn zoontje er bij.

Eerst waren wij er wat sceptisch over, het eerste gesprek, maar even afwachten... Eigenlijk viel het allemaal wel mee en we waren verbaasd en gingen verder met deze hulp. Het was natuurlijk niet meteen opgelost.

Er wordt achter je rug om over je kind gepraat, dat voelde je als je op de opvang kwam. Je bent naar een oplossing aan het zoeken, je vindt het zelf ook vervelend. Je bent ermee bezig, meer kun je ook niet doen. Het ergste was nog dat hij op 1,5 jarige leeftijd 'gewelddadig' werd genoemd. 

Het bijten kan vele oorzaken hebben. Bij mijn zoontje was het frustratie, omdat hij nog niet kon praten. Hij wilde graag meedoen, maar kon dit soms nog niet uiten. Kinderen uiten frustratie op verschillende manieren: slaan, schoppen, knijpen, haren trekken, bijten en noem maar op. 

Uiteindelijk hebben wij veel baat gehad bij de hulp van de pedagoge. Wij kregen heel veel goede tips, waar je zelf eigenlijk niet over nadenkt en dit nooit toe zou passen.

Zo mag je dus nooit terugbijten. En weet je waarom? Het kindje gaat dan denken: "Maar jij doet het ook, waarom mag ik het dan niet?" 

De hele tijd 'nee' roepen is niet leuk, voor jou en je kindje niet. In plaats daarvan moesten we zeggen: "Je mag niet bijten, dit doet zeer, maar we kunnen wel knuffelen!" 

En die laatste zin was het belangrijkste, die kon je overal gebruiken. Die werkte ook het beste tegen frustratie. 

4 jaar geleden

Wat fijn dat het bij jullie ook goed opgepakt wordt! Ik hoop dat jullie er ook snel baat bij hebben! Heel veel succes.

4 jaar geleden

Mijn dochtertje van ruim 2 bijt ook, en meestal nog door ook, dus tot bloedens aan toe. Bij haar is het pure frustratie omdat ze nog niet kan praten. Op de kinderopvang wordt dit (natuurlijk samen met ons) heel goed opgepakt. Ik heb nooit het gevoel gehad dat wij erop aangekeken worden. Er is een Okidos-traject gestart bij het kabouterhuis om de leidsters (en ons) handvaten te geven hoe we hiermee om moeten gaan.

4 jaar geleden

Mijn zoon is juist gaan bijten nadat hij gebeten was 15 bijtwonden in een dag en twee tot bloedend toe en daarna als hij zich niet goed kon uiten ging hij ook bijten heel vervelend, maar gelukkig alleen mama was de klos. Nu hij vijf is is het eindelijk over, en na drie jaar zijn we daar heel blij mee.